''Ενα φλιτζάνι καφές, ένα τσιγάρο που καπνίζεις και το άρωμά του σε διαπερνά, τα μάτια μισόκλειστα μέσα στο ημίφως του δωματίου... Δεν θέλω τίποτε άλλο από τη ζωή εκτός από τα όνειρά μου και αυτό... Λίγο είναι; Δεν ξέρω. Μήπως ξέρω τι είναι λίγο και τι πολύ;'' Φερνάντο Πεσσόα
Ανεβαίναμε σαν τα τσακάλια τον λόφο, με γέλια άγουρα, με σώματα γεμάτα με μια σπίθα που δεν ξέραμε πως τα επόμενα χρόνια θα χαθεί. ...
Θάρθει δεν θάρθει;
ReplyDeleteΗ άνοιξη επιτέλους, μουλιάσαμε, κρυώσαμε και φτάνει!
ΑΦιλάκια Στέλλα μου! :)