καθημερινότητα

Στην τηλεόραση ένα χιλιοπαιγμένο αλλά πολύ τρυφερό έργο,  καθημερινότητα που καταβροχθίζει,  ο ένας από τους δύο ως συνήθως,  στην προκειμένη περίπτωση Αυτός,  δεν καταλαβαίνει μία..  ή μάλλον καταλαβαίνει πολλά αλλά έχει υπομονή γκουρού.  Αυτή δεν έχει ούτε υπομονή,  ούτε επιμονή ούτε θέληση,  αντιθέτως πίνει,  πίνει και κρύβει μπουκάλια,  εμετούς,  κατάθλιψη..  κρύβει τα πάντα..
Ανεξαρτήτως με το γιατί,  πάντα θα υπάρχουν πράγματα που θα γυρνούν την βολεμένη ζωή μας ανάποδα.  Είναι μέσα στο παιχνίδι να ξεπερνάμε τα όρια.  Είναι μέσα στο παιχνίδι οι ρήξεις και οι αντιθέσεις και τα κοκκινισμένα από το κλάμα μάτια και τα πρησμένα μάγουλα.
Και παρ' όλο που αυτή η ταινία έχει αίσιο τέλος,  προσωπικά πιστεύω πως δεν υπάρχει επιστροφή.  Η αρχική μορφή της σχέσης παραμένει παρελθόν.  Ίσως πρόσκαιρα υπάρξει το σχετικό happy end,  μακροπρόθεσμα όμως ο ένας καταπίνει τον άλλον και ο χρόνος και τους δύο..