Sunday, January 10, 2016

το πιο τρυφερό μπλε





Ήθελα να σου πω πως οι νοσοκόμοι έχουν τις πιο αγαθές ψυχές όλου του κόσμου και πως ο καθένας τους είναι μια ιστορία ολόκληρη!  Όχι όλοι.  Αυτοί που ΔΕΝ είναι φοβισμένοι,  οι λίγο πιο λαικοί κι αυτοί που δίνονται απλόχερα με ό,τι έχουν, από το εγκάρδιο χαμόγελο,  μέχρι το έξυπνο χιούμορ.

Αλλά θα μιλήσω για το δέντρο μου που το κουκούλωσα σ' ένα κουτί μαζί με όλα τα χριστουγεννιατικομπαρμπαδάκια και το ανέβασα στο πατάρι και που φέτος άφησα έξω όλη τη σειρά με τα λαμπάκια που βρήκαν τη θέση τους γύρω γύρω από τον καναπέ και πίσω από τα μαξιλάρια και τώρα έχουμε ένα λαμπερότατο κρυφό φωτισμό.
Και χαιρόμαστε!  Πολύ..

Επίσης, το γαλάζιο της φωτογραφίας είναι από τα πιο τρυφερά μπλε που έχω συναντήσει ποτέ.
  

10 comments:

  1. Πραγματικά είναι από τα πιο τρυφερά μπλε!
    Κι εύχομαι τρυφερός να είναι και ο καινούριος χρόνος και να σας φέρει μόνο καλά!
    Και να χαίρεστε πολύ, πάντα, και με φωτάκια και χωρίς!
    Και του χρόνου!

    ReplyDelete
    Replies
    1. γεια σου Μαρια (me) :)

      γεια ολους να ειναι .. ποιος δεν θελει τη χαρα ε;
      αλλα κι αυτη πρεπει να την φροντιζουμε σωστα;

      και του χρονου, και ολο το χρονο λοιπον ;)

      Delete
  2. Α κι εγώ αφήνω φώτα σε όλη τη διάρκεια του χρόνου (σε όλο το σπίτι!)
    ίσως για αυτό και δεν αισθάνομαι ποτέ μοναξιά κι άσχημα τις νύχτες μόνη :)
    Φιλάκια πολλά Στέλλα μου και καλή εβδομάδα ♥

    ReplyDelete
    Replies
    1. Aristea με παρακινησες λιγο σ αυτο γιατι καιρο ηθελα να το κανω αλλα δεν το αποφασιζα.. στις βολτες μου εβλεπα χριστουγεννιατικα φωτακια σε πολλα παραθυρα αλλα δεν φανταζομουν οτι δινουν τετοια ομορφια και στο εσωτερικο του σπιτιου.. να τα χαιρομαστε λοιπον ολο το χρονο.. τι πιο ομορφο;;;

      δυσκολα νιωθεις μοναξια οταν εισαι ενας πολυ γεματος ανθρωπος, βεβαια χρειαζονται και οι ανθρωποι γυρω μας αλλα μονο κατω υπο ιδανικες συνθηκες, χωρις εκπτωσεις ναι;

      φιλια και καλη εβδομαδα κι απο μενα

      Delete
  3. Καλά έκανες και άφησες τα φωτάκια, σημασία έχει να κάνεις πράγματα που σε κάνουν να νιώθεις καλά. Και εγώ εχθές ξεστόλισα και σήμερα πήγα τα στολίδια στην αποθήκη. Το δέντρο το έχω αποσυναρμολογήσει, αλλά ακόμα δεν το έχω πακετάρει. Για να είμαι ειλικρινής, μπήκα στον πειρασμό να το αφήσω στολισμένο για πάντα.
    Και πέρυσι είχα την ίδια παρόρμηση, τώρα που το σκέφτομαι.
    Ωραίο αυτό το γαλάζιο, και ωραίο φαίνεται να είναι και αυτό που έχουν μέσα οι κούπες, μου άνοιξες την όρεξη...

    ReplyDelete
    Replies
    1. pippi νιωθουμε ολοι οτι κινουμαστε σε συγκεκριμενα επιβαλομενα πλαισια.. τοτε η γιορτη, τοτε η χαρα.. τοτε και το δεντρο.. πραγματικη επανασταση να το αφησει καποιος ολο το χρονο ;)))

      να ακολουθουμε τις παρορμησεις μας λεω!

      και το εσωτερικο λαχταριστο λαχταριστο κι ας απεφυγα να ,ιλησω για αυτο

      φιλια πολλα

      Delete
  4. Εγώ ακόμα δεν έχω ξεστολίσει... Κι θ' αργήσω! Και, ναι, έχω μερικά χρόνια τώρα, που αφήνω κάποια φωτάκια χριστουγεννιάτικα όλη τη χρονιά, δεν είναι θαύμα;;; Δίνουν πολύ ωραίο φως. Σαν και το υπέροχο, πράγματι, μολε της φωτογραφίας.
    Καλή εβδομάδα, ♥!

    ReplyDelete
    Replies
    1. για μενα το φως ειναι τα παντα!
      δεν μπορω να ζησω χωρις αυτο..
      κι ο χειμωνας καπου εκει στο γεναρη και τον φλεβαρη μια ενισχυση την χρειαζεται.. οποτε ναι, φωτα, κερια κλπ κλπ

      καλη εβδομαδα - φιλια!

      Delete
  5. Δεν ξέρω αν το «ξεστόλισμα» προκαλεί μια κάποια μελαγχολία, Στέλλα…

    Κι αυτό το ανοιχτόχρωμο γαλάζιο της φωτογραφίας σου (πάντα με το αγαπημένο σου θέμα...) συμφωνώ πως ναι, είναι πολύ τρυφερό!

    Με τους εγκάρδιους χαιρετισμούς μου!

    ReplyDelete
  6. και το ξεστολισμα και το τελος του χρονου και οποιοδηποτε τελος Στρατο.. ολα προκαλουν μελαγχολια αλλα στο χερι μας ειναι να την διαχειριστουμε σωστα..

    καλο βραδυ

    ReplyDelete

τί άλλο να πεις;

  Μπαίνεις σε ένα δωμάτιο και μοιάζει παγωμένο.  Σκουπίδια εδώ κι εκεί,  σκόνη πολύ.  Οι καρέκλες άδειες και οι θεατές ανύπαρκτοι.  Όσο και ...