Tuesday, January 19, 2016

σχεδόν ζωή





Τα συναισθήματα μου κάνουν πάρτυ με σκληρά ποτά και ναρκωτικά.  Ανασταίνονται και πεθαίνουν.  Φιλούν το πάτωμα,  γλύφουν την άσφαλτο κι εκτοξεύονται στο πουθενά.  Καμμιά φορά ξεχνάω ακόμη κι αν υπάρχει ουσία,  ζουμί,  γεύση!  Το όμορφο και το άσχημο.  Το ουσιώδες και το κενό.  Το λάθος και το σωστό.  Ξυπνάω νωρίς και ακολουθώ τον ήλιο που ανατέλει.  Πάω και χώνομαι σ΄εκείνη τη γωνιά του σπιτιού που μπορεί και βλέπει αυτό το φως.  Πρωινό,  ψυχρό,  παγωμένο!  Ξεπροβάλει αργά,  για να αναδυθεί με δύναμη.  Ενέργεια.  Σκέψεις που τριγυρνούν στο παρελθόν.  Όπου κι αν σκαλώσαμε,  ό,τι κι αν μας έφτυσε μοιάζει τόσο μικρό.  Σχεδόν παιδικό.  Σχεδόν αστείο.  Σχεδόν παιχνιδάκι.  

14 comments:

  1. Δεν καταλαβαίνω, Στέλλα, ενώ ψάχνεις εκείνη τη γωνιά που βλέπει αυτό το φως του ήλιου με όλες τις ευεργεσίες του, γιατί οι σκέψεις που τριγυρνούν στο παρελθόν φαντάζουν τόσο ασήμαντες…
    Η δύναμη της μνήμης είναι τεράστια ειδικά όταν αφορά ένα απωθημένο, κάτι που μας στιγμάτισε έντονα και δεν πρόλαβε να εκπληρωθεί.
    Έτσι κι αλλιώς η μνήμη, μπορεί να φτιαχτεί και με τα υλικά της ανάγκης μας.

    Να έχεις μια καλή και όμορφη μέρα!

    ReplyDelete
  2. καλημερα Στρατο
    οταν λεμε παρελθον ειναι πια μια ολοκληρη ζωη, και εννοω οτι καποια πραγματα που νιωθαμε οτι πιθανον μας στιγματισαν τοτε, που νιωσαμε το τεραστιο βαρος τους επανω μας ηταν ψιχουλα μπροστα την τωρινη πραγματικοτητα απο οπου κι αν το δεις..

    νομιζω οτι δεν εχω απωθημενα, αν και ισως ναι κατι να υπαρχει βαθια βαθια, εκει που λες οτι αν εκανα τοτε αυτο εναν αλλο δρομο θα ειχα ακολουθησει, αλλα αυτα δεν τα σκεφτομαι πια..ολοι οι δρομοι εχουν τα θετικα τους και τα αρνητικα τους και δεν ξερεις ο εαυτος σου τι και πως μπορει να το υποστηριξει την καθε στιγμη..
    ετσι κι αλλιως ολα δεν γινονται, σωστα; κατι κερδιζεις κ κατι χανεις.. σ αυτη τη φαση της ζωης μου αγαπω ολα τα κερδισμενα ;)

    καλο απογευμα

    ReplyDelete
  3. Το ψυχρό πρωινό ακινητοποιεί τον πόνο, το φως καίει τις πληγές...
    Καλό μεσημέρι!

    ReplyDelete
    Replies
    1. το πρωινο φως το αγαπω πολυ τα τελευταια χρονια, μ αρεσει να ξυπναω οταν ειναι ακομη νυχτα και να απολαμβανω ολο το ξημερωμα και το πως ξανοιγει ο ουρανος και το πως βγαινει ο ηλιος και ολα τα χρωματα που δημιουργει γυρω του που συνηθως κινουνται στα μπλε ροζ

      καλο απογευμα woman in blogs

      Delete
  4. Στέλλα καλησπέρα σου. Κάθε σου σκέψη μέσα από τις λίγες σειρές αφήνει ελεύθερα μια σειρά σκέψεις, πράγματα, εικόνες και συναισθήματα.
    Το πρώτο φως της μέρας έχει μια λειτουργία βάλσαμο. Τυχεροί όσοι το απολαμβάνουν με θετική ματιά. Είναι ζωογόνο και θεραπευτικό.
    Καλό βράδυ να έχεις.

    ReplyDelete
    Replies
    1. Γιαννη μου ενω παλιοτερα ουτε κουβεντα για πρωινα ξυπνηματα, τωρα τα αποζητω.. το αγαπω πολυ το πρωινο ξημερωμα, το φως που ερχεται απο τη νυχτα και τα χρωματα που αλλαζει.. εχει την αισιοδοξια της καινουργιας μερας και μαζι και κατι μυστικιστικο καποιες φορες!

      καλο σου βραδυ

      Delete
  5. Εγώ θα μείνω στη στιγμή , στο τώρα γιατί είναι το μόνο που υπάρχει!
    Και το λέει κάποια ολόκληρη από αναμνήσεις....
    Φιλί κουρασμένο! ♥

    ReplyDelete
    Replies
    1. οχι πως θα διαφωνησω μαζι σου Αριστεα μου αλλωστε οι στιγμες δημιουργουν το παρελθον, την ιδια τη ζωη.. αλλα ειναι και τοσο αστραπιαιο το ''τωρα'', να ακομη και τωρα που μιλαμε ηδη χαθηκε ;)
      εγω οπως κι εσυ λεω να ζουμε την οποια στιγμη με ολο μας το ειναι αλλα παλι τι θα καναμε χωρις μνημη μου λες; χωρις μνημη και μονο η στιγμη του τωρα θα σου ελεγαν κατι;

      ελπιζω κι ευχομαι να εχεις καλυφθει απο ξεκουραση τωρα πια.. Αριστεα μου τρεξε οσο μπορεις.. τωρα που μπορεις.. δαγκωσε το που λενε, αξιζει ;)

      σε φιλω!

      Delete
  6. Είναι λες και αποτελούμαστε από διαφορετική ουσία τις νύχτες κι από άλλη τα πρωινά...
    Τέλεια γράφεις.
    Καλώς σε βρήκα.

    ReplyDelete
    Replies
    1. μα ειμαστε αλλιωτικοι Μαιρη μου, αλλιως λειτουργουμε τη μερα κι αλλιως τη νυχτα ο καθενας με τις προτιμησεις και το χαρακτηρα του

      καλως ηρθες λοιπον !
      καλο βραδυ

      Delete
  7. Τα συναισθήματά μας....το σωστό ή λάθος...το ουσιώδες και το κενό!! Πόσες φορές δεν απασχόλησαν ευαίσθητους ανθρώπους όπως δείχνεις να είσαι εσύ.
    Στέλλα το όνομά σου; Μ'αρέσει η όμορφη καταγραφή της ψυχής σου.
    Καλώς σε βρήκα
    Θα τα λέμε

    ReplyDelete
    Replies
    1. γεια σου Αννα

      μα γινεται να μη σε απασχολησει; πιστευω ακομη και τους πιο σπουδαιους ανθρωπους εχει απασχολησει το θεμα του ''τι εχω κανει'', καμμια φορα οι απολογισμοι ειναι μεγαλο αγχος ή ακομη και θλιψη.. αλλα οπωσδηποτε η ζωη ειναι μπροστα ;)

      καλως ηρθες, φιλια!

      Delete
  8. "σ αυτη τη φαση της ζωης μου αγαπω ολα τα κερδισμενα", σχολιάζεις πιο πάνω.
    Και δεν μπορώ παρά να σου ευχηθώ να είναι πάντα έμπλεα αισιοδοξίας τα πρωινά σου Στέλλα μου!

    ReplyDelete
    Replies
    1. ολα τα κεκτημενα Μαρια μου, ολα αυτα που καθολου δεδομενα δεν υπηρξαν και για καποιο λογο σταθηκαν επαξια στη ζωη μας αλλα κι εμεις αμοιβαια τα αποδεχομαστε και τα συντηρουμε με φλογα και με παθος

      καλη διαθεση να εχουμε, υγεια κι ολα τα αλλα ερχονται ;)

      φιλια πολλα
      καλο βραδυ

      Delete

τί άλλο να πεις;

  Μπαίνεις σε ένα δωμάτιο και μοιάζει παγωμένο.  Σκουπίδια εδώ κι εκεί,  σκόνη πολύ.  Οι καρέκλες άδειες και οι θεατές ανύπαρκτοι.  Όσο και ...