Να μη φοβάμαι,
να μη λυπάμαι!
Να εμπιστεύομαι τη φύση..
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
ένα αλογάκι της παναγίας
Αδειάσανε οι καρέκλες από το πλάι μας, οι κουβέντες σταμάτησαν, η εμπιστοσύνη κόπηκε μαχαίρι. Μόνο η δροσιά της εξοχής, μια πετσέτα γι...
Τον εαυτό μας να μη λυπόμαστε, είναι ότι χειρότερο, είμαστε αυτοί που είμαστε και αν δεν το αποδεχτούμε θα κάνουμε κύκλους στην αυτολύπηση... και για μένα αυτό είναι θάνατος.
ReplyDelete