Στο πρώτο από τα τέσσερα τηλεφωνήματα, ένιωθε πως αφού πέρασε πρόσφατα τα ίδια, έπρεπε να βοηθήσει, δίνοντας κομμάτι από το χρόνο του και ειλικρινές ενδιαφέρον.
Στο δεύτερο τηλεφώνημα, δυό μέρες μετά σκέφτηκε πως θα μπορούσε να αφήσει λίγο χρόνο ακόμη να περάσει, καθώς η ένταση του άλλου άρχισε να τον βαραίνει, όχι όμως τόσο επώδυνα ώστε να μην υπάρξει και τρίτο τηλεφώνημα την επόμενη ακριβώς μέρα, αφού ο χρόνος κυλούσε και τα γεγονότα έτρεχαν και το ενδιαφέρον του παρέμενε αμείωτο.
Στην κουβέντα επάνω έπεσε μιά στάλα από δηλητήριο στην παλάμη του, σκέφτηκε πώς αλλιώς θα μπορούσε να είναι με τόσο φόρτωμα / ξεφόρτωμα, δικαιολόγησε τον φίλο του, έπλυνε πολύ καλά το χέρι του με σαπούνι με άρωμα tabaco, τελείωσε με απολυμαντικό, ώστε να καταφέρει και το τέταρτο τηλεφώνημα, άλλες δυό μέρες μετά, όπου η τοξικότητα πίεσε τον οισοφάγο του σαν από στομαχικά υγρά μετά από παλινδρόμηση. Ξινίλες, ρεψίματα, κάψιμο και ένας βήχας κοφτός ήρθαν σαν συμπτώματα, ειδική διατροφή διέταξε ο γιατρός.
Σαν τρίτος βαθμολόγησε τον εαυτό του, στη λέξη -φίλος- ένιωσε λίγος, μετά βίας του έδινε ένα πέντε.
Τις επόμενες μέρες αρνήθηκε να τον καλέσει στο τηλέφωνο, αγαπούσε τόσο τον εαυτό του ώστε να αρνηθεί και οποιαδήποτε συνάντηση.
Μου άρεσε το γράψιμό σου σε αυτό το κείμενο (και ωραία επιλογή τίτλου).
ReplyDeleteΠέρα από τα εκφραστικά, τώρα, είμαι της άποψης πως, όσο καλές προθέσεις και να έχει κανείς, αν παρασυρθεί να εμπλακεί πολύ στη στενοχώρια κάποιου φίλου, καθίσταται τελικά άχρηστος. Δεν είναι θέμα "καλού" ή "κακού" φίλου, πιστεύω. Χρειάζεται πάντα μια απόσταση ασφαλείας. Και για να παραμένει το βλέμμα του καθαρό και για να μην επιβαρύνεται υπερβολικά ο ίδιος. Όταν θέλουμε από κάποιον να φέρεται ως πραγματικός φίλος, αυτό δε σημαίνει ότι θέλουμε και να υποφέρει για να το καταφέρει αυτό! Τέλος, το να μην τα καταφέρνει ένας φίλος να βρίσκεται δίπλα μας, όταν τον έχουμε ανάγκη, δε συνεπάγεται απαραίτητα έλλειμμα ενδιαφέροντος και αγάπης: είναι πιθανό να δείχνει μειωμένες αντοχές, τη δεδομένη χρονική στιγμή. Ανθρώπινη αδυναμία.
χμμμ
ReplyDeleteθα συμφωνησω σε ολα με την Διονυσια απο πανω.
Μονο που, δυσκολα μπορεις τελικα να ξερεις γιατι ακριβως ενας φιλος δεν σταθηκε στο υψος των περιστασεων. Το μονο που μπορεις να "ξερεις" εντελει ειναι μεχρι που, εσυ εισαι προθυμος να δεχτεις συγκεκριμενες συμπεριφορες.
Καλη εβδομαδα :)