Saturday, February 11, 2017

πεταλούδες





Προχθές,  ήμουν στο δρόμο όταν σκέφτηκα πως κάτι σημαντικά ενδιαφέρον κι ευχάριστο που συνέβαινε,  θα ήθελα να σου το πω.  έκανα ελάχιστα δευτερόλεπτα να συνειδητοποιήσω πως αυτό θα ήταν αδύνατον,  τουλάχιστον όχι στον πλανήτη ετούτο.
Σήμερα,  κάναμε ένα σωρό πράγματα κυρίως για μας,  κι ας λέγαμε πως ήταν για τη θύμηση σου αφού όλοι αποφεύγουμε να θυμόμαστε,  τουλάχιστον όχι περισσότερο από όσο αντέχουμε και πίστεψε με δεν αντέχουμε.
Ένας ολόκληρος χρόνος πέρασε,  και χθες το βράδυ ξενύχτησα αναπαράγοντας με το μυαλό μου τα περασμένα.
Συμβιβαστήκαμε,  κι ας μοιάζει ο χρόνος σαν να είχε διάρκεια μόνο μια μέρα.  Όμως τίποτα δεν είναι πια ίδιο.  Τίποτα!
Ωστόσο,  θα ήθελα πολύ το γέλιο μας,  να μπορούσε να φτάσει μέχρι εκεί ψηλά.  Γιατί εγώ,  το δικό σου το ψιθύρισμα,  το άκουσα που έλεγε,  μη νοιάζεσαι,  εγώ εδώ που είμαι, είμαι καλά.

υ.γ.  Μαζί με το βιβλίο μου,  αυτή τη φορά,  αγόρασα κι ένα σελιδοδείκτη γεμάτο πεταλούδες σε διάφορα χρώματα φτιαγμένο από αυτό το γνωστό πλαστικό που κάνει τις εικόνες να κινούνται ή να δείχνουν τριδιάστατες και κάθε φορά που ανοίγω κάποια σελίδα για να διαβάσω,  κάνω μια έτσι,  και πιάνω μια πεταλούδα,  άλλες φορές κίτρινη κι άλλες κόκκινη και καμμιά φορά ριγέ και χαίρομαι!

6 comments:

  1. Πεταλούδες... Ταιριαστός και συγκινητικός ο τίτλος σου...

    ReplyDelete
  2. πεταλουδες στο στομαχι, στην καρδια, στον αερα!
    μικρες, τοσες δα ψυχες!

    καλο βραδυ Διονυσια :)

    ReplyDelete
  3. Αχ βρε Στέλλα μου.....! αχ με αυτές τις θύμησες.....! πολλές φορές ο χρόνος μας δοκιμάζει, μας βάζει δύσκολα. Όμως κάποια πράγματα παραμένουν αναλοίωτα και αληθινά. Οι πεταλούδες εν χορώ. Που το θυμήθηκες αυτό το χαρτί το σαγρέ που κάνει την εικόνα τρισδιάστατη. Κάποτε βλέπαμε τέτοιες κάρτες και κάναμε σαν τρελοί απ τη χαρά μας.
    Καλή Κυριακή βράδυ Στέλλα μου.

    ReplyDelete
  4. Αλλες εικονες τρισδιαστατες και αλλες σε κινηση, τελειως vintage, γυρισα πισω στα μαθητικα μου χρονια!
    Σε καρτ ποσταλ λοιπον; Να κι αυτο που αγορασα ειναι σαν μια στενομακρη καρτα, διαθετει και μια φουντιτσα κιτρινη.. αν μπορεις να φανταστεις και τις πεταλουδες θα καταλαβεις ολη τη ''χαρα''.

    Εγω τα θυμαμαι σε χαρακες!

    καλη βδομαδα Γιαννη

    ReplyDelete
  5. Πόσες βραδυές άθελά μου έρχονται στο προσκεφάλι μου οι αναμνήσεις και αναπαράγω στιγμές,πρόσωπα,εικόνες,συναισθήματα...και μετά τις διώχνω βίαια γιατί οταν αρχίσουν ν αναβλύζουν τα δάκρυα δεν τ αντέχω. Νάσαι καλά Στελλίτσα μου αγαπημένη καθε πεταλουδίτσα κι ενα πέταγμα ψυχής ...πιο κοντά!

    ReplyDelete
  6. Χαρα, οι στιγμες που αναπαραγω προς το παρον εχουν να κανουν με τις δυσκολιες των τελευταιων χρονων και ομολογω πως καποιες φορες ειναι ανατριχιαστικες, ωστοσο ολο και ξεθωριαζουν και χανουν απο την αρχικη τους δυναμη!
    Ελπιζω κι ευχομαι να ερθει καποια στιγμη που θα νοσταλγω ευχαριστες στιγμες..
    Ειναι δυσκολα, το ζεις κι εσυ!
    Προσπαθω να ξεφευγω με μικρα και τρυφερα, να οπως μ αυτες τις συμπαθητικες πεταλουδες.. τι ωραιο αντικειμενο οι σελιδοδεικτες, οπως πχ εκεινο το ψαρι σου που ακομη το χρησιμοποιω με πολυ αγαπη

    ReplyDelete

τί άλλο να πεις;

  Μπαίνεις σε ένα δωμάτιο και μοιάζει παγωμένο.  Σκουπίδια εδώ κι εκεί,  σκόνη πολύ.  Οι καρέκλες άδειες και οι θεατές ανύπαρκτοι.  Όσο και ...