Monday, February 27, 2017

μετατοπισμοί





Όταν λέμε ''έχω αλλάξει'',  δεν εννοούμε κάτι ριζικό,  κάτι τέτοιο φυσικά θα ήταν αδύνατον.  Εννοούμε πως έχουμε μετατοπιστεί λίγο πιο δεξιά ή λίγο πιο αριστερά των θεμάτων μας,  όπως πχ όταν καθόμαστε σε ένα καναπέ και πιάνεται το πόδι μας.  Λίγο θα σηκωθούμε,  λίγο θα περπατήσουμε και όταν ξανακαθίσουμε θα φροντίσουμε να νιώθουμε λίγο πιο άνετα.
Σ' αυτή την πιο άνετη κατάσταση αφήνουμε πίσω ό,τι μας ενόχλησε.
Ξεχνάμε δηλαδή.

Όσο απλό κι αν ακούγεται πρόκειται για μια πάρα πολύ δύσκολη κι επίπονη διαδικασία.

8 comments:

  1. Πραγματικά δύσκολη διαδικασία. Το να απομακρύνεσαι από αυτό που σε πληγώνει και σε ενοχλεί πάντα είναι δύσκολο και επίπονο. Αρκεί να κρατάμε τις εμπειρίες και με αυτές να πλουτίζουμε τη γνώση ζωής μας.
    Πολλές καλησπέρες και ευχές για Καλή Σαρακοστή.

    ReplyDelete
    Replies
    1. Εμπειριες πολλες, στις πραξεις χωλαινουμε συνηθως ;)
      Βεβαια καποια στιγμη ολα γινονται πιο ομορφα!
      Καλη Ανοιξη θα πω εγω κι ας βιαζομαι :):):)

      Delete
  2. Δεν είναι εύκολη η αλλαγή αλλα το πιο δυσκολο είναι να αποφασίσουμε οτι πρεπει να κάνουμε την αλλαγή αυτη. Να εντοπίσουμε τι είναι αυτό που μας ενοχλεί πραγματικά και να προσπαθήσουμε να διαφοροποιηθουμε. Εχουμε μεγάλο εγωισμό μέσα μας και δυσκολα γίνεται αυτό. Καλή σαρακοστή :)

    ReplyDelete
    Replies
    1. Βεβαιως και αυτο ειναι το πιο δυσκολο απο ολη τη διαδικασια, η αυτογνωσια και το οτι ΕΓΩ πρεπει να μετατοπιστω!
      Επισης!

      Delete
  3. Εγώ θα έλεγα να μην ξεχνάμε. Ποτέ. Αλλά να μην γίνεται και η μνήμη άγκυρα. Είναι λεπτές ισορροπίες. Ε φεγγαράκι?
    *είπα κάτι να σχολιάσω και εγώ, έτσι, για την επιστροφή. Μη δίνεις σημασία ...

    ReplyDelete
    Replies
    1. καλα κανεις κι επιστρεφεις, σου παει το blog!
      καλα κανεις και σχολιαζεις επισης, εχουν αξια τα σχολια σου ;)

      καλη ξανα-αρχη βολτιτσα

      Delete
  4. Καλό μήνα Στέλλα μου, μπορεί να μη σου γράφω συχνά αλλά είμαι εδώ γύρω!
    ΑΦιλάκια πάντα τρυφερά! :)

    ReplyDelete

μια μέρα

  χρόνος τότε που σκοτώναμε το συναίσθημα,  κι ενώ η ψυχή έλεγε ναι,  εμείς επιλέξαμε το όχι νοσταλγία ο τρόπος που σήκωνες ψηλά τα μανίκια ...