Monday, March 20, 2017

του μεσημεριού





Να έρθεις στο σπίτι,  να καθίσουμε στην κουζίνα,  να σου ψήσω και να σου σερβίρω καφέ ενώ θα έχω βάλει το νερό να βράζει για το μεσημεριανό.  Αυτοί οι ατμοί είναι γεμάτοι από ζέστη κι από αγάπη.  Είναι ποθητοί.  Και είναι σπάνιοι.  Γιατί ενώ είναι τόσο επιθυμητοί δεν τους χωράει το περιβάλλον που έχουμε δημιουργήσει.

*Έχεις προσέξει πως στις άκρες του,  ξεφτάει το κουκούλι μας;

1 comment:

  1. Έχεις μια μοναδική ικανότητα σε πολύ λίγες λέξεις να κρύβεις πολύ μεγάλα πράγματα. Καλό μήνα Στέλλα.

    ReplyDelete

οι συγνώμες

  Μια μπουκιά ψωμί από της μαμάς το ζυμωτό,  χαλιά που περιμένουν να απλωθούν νωχελικά στο πάτωμα ώστε να προσθέσουν ζεστασιά στις χαμηλές θ...