Το να περιμένεις μια μέρα μουντή και βροχερή και να ξημερώνει μια Κυριακή ηλιόλουστα υπέροχη.
Το να έχεις καινούργιο βιβλίο και να χαιδεύεσαι με τις τρεις τέσσερις πρώτες σελίδες.
Οι προσδοκίες του άλλου, άρα και διαφορετικού, παρ' όλη την επίγνωση του ''όλα τριγύρω αλλάζουνε κι όλα τα ίδια μένουν''.
Οι εικόνες, της ίδιας σου της πόλης, ίσαμε 100 χρόνια πριν, γεγονότα μα κυρίως οι δρόμοι, τα περπατήματα.
Δεν θα έλεγα "όχι" σε μια συννεφιασμένη Κυριακή. Ειδικά όταν κουβαλάει το άρωμα της επερχόμενης καταιγίδας. Και περισσότερο στην ύστερη Άνοιξη.
ReplyDeleteΌμορφη βδομάδα να σου ξημερώσει Στέλλα μου.
Κοίτα πόσο υπέροχα βλέπεις απλές καθημερινές στιγμές...Και λατρεύω μετά τη συννεφιά τον ήλιο...
ReplyDeleteΥπέροχα όλα, όταν η διάθεση είναι καλή.
Καλημέρα Στέλλα μου και καλή εβδομάδα