Πέντε μέρες χωρίς υπολογιστή.
Ακόμη καλοκαίρι.
Ένα εξαιρετικό βιβλίο.
Υπερπήδηση ορίων.
Το σύμπαν που συνομωτεί.
Σέρβοι, Βούλγαροι, Ρουμάνοι που αλλάζουν το τοπίο.
Ένας τεχνικός.
Η DELL ως αναξιόπιστη.
Καφές ελληνικός, χυμένος.
Δεν ξέρω τι..
Κάτι που τσιμπάει τις νύχτες.
Τάρτα με κατσικίσιο τυρί και σύκα.
Σύκα πάρα πολλά, τα μωβ.
Παγωτά στην κατάψυξη.
Σφιγμένο στομάχι τα πρωινά.
Λευκά μαλλιά.
Τον κωδικό για να σε ακουμπίσω.
Το επικείμενο Φθινόπωρο.
Καρφίτσες σε πάνινα τετράδια.
Έρωτας, ερωτήσεις.
Δέος.
Προσμονή.
Οριοθετήσεις.
Πρέπει (χ3)
Φαντασία, φαντασιόπληκτη.
Εικονική ζωή.
Γυαλιά, μάτια.
Πρωινά, ανατολές.
Δροσιά.
Αγάπη, παιδιά.
Στερεύω.
Εκφραστική έκρηξη.....! που σχηματοποιούν βιώματα.
ReplyDeleteΚαι μαζί τους αυτό εδώ το μωβ στο φόντο.
Καλησπέρα Στέλλα.
Γιαννη εγω το βλεπω απαλο γκρι με μια ελαφρια αποχρωση σιελ μωβ, 5-6 μερες χωρις υπολογιστη, φευτερη φορα που του αλλαζουν σκληρο δισκο, dell = μαλλον απογοητευση
DeleteΔιαβάζω όλο τούτο το κατεβατό και παρόλο το μπέρδεμα το εκλαμβάνω σαν μελωδία, ιδίως τα: «τον κωδικό για να σε ακουμπήσω», «το επικείμενο φθινόπωρο», «πρέπει (Χ3)», και το «στερεύω»… Κι όλα αμπαρωμένα στη μυστική κρύπτη σου, αυτή που λέγεται καρδιά! (ή καρδούλα αν το προτιμάς)
ReplyDeleteΚαλώς σε βρίσκω και πάλι, Στέλλα!
Στρατο τα σχολια σου ειναι παντα σαν δυο χερια ανοιχτα προστατευτικα, καλως μας ηρθες Φθινοπωρο πια (αν και πολυ ζεστη παλι) και θα τα λεμε
Delete