Φοβάμαι πως η λέξη άγχος εμπεριεχιέται σε πολύ περισσότερες καταστάσεις από αυτές που μπορώ να φανταστώ. Δεν ξέρω αν θα μπορούσα ποτέ να βρω το αντίδοτο και με ποιό τρόπο. Η ζωή κυλάει σε μια προκαθορισμένη διαδρομή και ώρες ώρες νιώθω πως απλά παρακολουθώ το έργο. Οι σκηνές μπορεί να είναι όμορφες, αγωνιώδεις, χαλαρές ή γεμάτες ένταση και φόβο. Η καρδιά μου πάλλεται με ένα λεπτό τρεμούλιασμα, πολλές φορές αρκετά ενοχλητικό. Είμαι απέναντι του και παλεύω να το τιθασεύσω. Το υποτιμώ, λέω, πως να, τώρα, αυτό, είναι ένα τόσο δα τίποτα. Μια τόση δα μικρή μαύρη - γαλάζια πεταλούδα, που έτσι θα κουνήσει τα φτερά της, θα καθήσει λίγο επάνω στα δάχτυλα μου, και θα φύγει μακριά.
No comments:
Post a Comment