μικρομασκαρέματα

Ένα είδος και μια μικρή ποσότητα μασκαρέματος, εντός ορίων, όλοι λίγο πολύ διαθέτουμε,  μια ποικιλία από αόρατες μάσκες αποτελούν την κάθε μας κοινωνική επαφή θα έλεγα.  Λέμε ''δεν με νοιάζει''  κι ας καιγόμαστε,  λέμε ''δεν είχα ιδέα''  κι ας το είχαμε ψάξει κι ας το είχαμε βρει,  λέμε ''είναι όλα καταπληκτικά''  ενώ αγγίζουν τα όρια του μέτριου,  λεπτά και διακριτικά,  μασκαρέματα ωραία,  που χωρίς αυτά κάθε κουβέντα μας ίσως έβαζε φωτιά και έκανε στάχτη αυτό το καθημερινό και ανθρώπινο πάρε - δώσε που δεν ανήκει ούτε στην σφαίρα του αληθινού και του πραγματικού αλλά ούτε στον κύκλο του ψέμματος έστω και μικρού.  Αυτή η μικρή θεατρική παράσταση,  λεπτή σαν δαντέλλα και αέρινη σαν τούλι,  μοιάζει να είναι ό,τι ακριβώς η ζάχαρη και το μπισκότο που συνοδεύουν τον καφέ μας.  Ένα μικρό σοκολατένιο γλυκό που προσφέρουμε απλόχερα και αυτός που κάθεται απέναντι μας αποδέχεται καλοπροαίρετα και ευχάριστα.

περί έρωτος

Δεν ξέρω πόση παθολογική τρέλα μπορεί να κρύβεται από πίσω,  αλλά σίγουρα ένας παθιασμένα ερωτευμένος άνθρωπος που βρίσκεται μπροστά στην τραγικότητα μιας διακοπής της ερωτικής του σχέσης,  μπορεί να φτάσει σε ακραίες ενέργειες και καταστάσεις,  τέτοιες που βλέποντας τες οι υπόλοιποι ψύχραιμα και αποστασιοποιημένα να μην έχουν την δυνατότητα να τις ερμηνεύσουν. 
Και βέβαια μια τέτοια ενέργεια,  σπάνια ευτυχώς,  σε στιγμή πάθους μπορεί να είναι η αυτοχειρία.
Η αυτοχειρία,  με οποιοδήποτε τρόπο,  ανώδυνο ή βάναυσο,  τον αλόγιστο ερωτευμένο λίγο τον ενδιαφέρει.
Ίσως αυτό που επεξεργάζεται το μυαλό του εκείνη τη στιγμή είναι ο βαθμός δραματικότητας.  Όσο πιο δραματικός ο τρόπος,  όσο πιο συμβολικός,  και μιλάμε για συμβολισμούς που μόνο ό ίδιος θα μπορούσε να κατανοήσει τόσο πιο ελκυστικός. 
Το τέλος μιας σχέσης,  μπορεί για κάποιους να είναι το οριστικό μπλοκάρισμα της λογικής σκέψης,  από εκεί και πέρα,  τα πάντα μπορούν να είναι πιθανά,  όσο και απίθανα.

*
Πόσα θα μπορούσαν να αλλάξουν αν ο έρωτας δεν μας έκανε να νιώθουμε μοναδικοί.  Και πόσο σωστά θα βλέπαμε τα πράγματα μέσα σ' αυτόν,  αν μας περνούσε έστω και σαν ιδέα από το μυαλό,  πως αυτό που νιώθουμε εμείς,  δεν είναι αναγκαία συνθήκη και για τον εκάστοτε σύντροφο μας.
Κάτι το οποίο δεν χωράει,  τόσο σε ένα γυναικείο όσο και σε ένα αντρικό ερωτευμένο μυαλό.  Παρότι,  οι γυναίκες μπορούν να προσποιηθούν οργασμό,  ενώ οι άντρες προσποιούνται ολόκληρη σχέση,  θέλω να πιστεύω πως και τα δύο φύλα μπορούν να βρεθούν στη δυσμενή θέση ενός θολωμένου από έρωτα νου!

στο σπίτι

Θέλω να μου πει κάποιος αν είναι δυνατόν να είναι βιώσιμη η δουλειά με επαγγελματική στέγη το σπίτι.  Είναι κάτι που συνηθίζεται τα τελευταία χρόνια,  είτε λόγω αδυναμίας πληρωμής ενοικίου,  είτε λόγω χρόνου και υποχρεώσεων.  Συνήθως από άτομα που έχασαν την δουλειά τους ή βγήκαν στην σύνταξη.  Θεωρώ εύκολο να στήσεις μια δουλειά μέσα στο σπίτι,  ένα γραφείο,  μερικά έξτρα φωτιστικά,  αρκετά εργαλεία ή κάποιο μηχάνημα.  Αυτό που καθημερινά είναι απίστευτα δύσκολο,  είναι ο συνδιασμός της δημιουργικότητας με τον εγκλεισμό.  Από τη μια θέλεις να κάνεις πράγματα,  από την άλλη η παγιότητα σε ένα περιβάλλον όπου κοιμάσαι,  ξυπνάς,  τρως,  δουλεύεις είναι δυσλειτουργική.  Το ένα δεν πυροδοτεί το άλλο,  όμως το ένα,  τί περίεργο  έχει ανάγκη το άλλο.
Η άμμεση σχέση με τον πελάτη,  η τριβή μαζί του,  πράγμα το οποίο δεν συμβαίνει πια με την νέα μόδα των e-shops, ήταν και είναι βέβαια ένα κοινωνικό κομμάτι πάρα πολύ σημαντικό.

Οι πιο όμορφες και ενδιαφέρουσες στιγμές από τα χρόνια που είχα το μαγαζί μου,  ήταν ακριβώς αυτές οι στιγμές της επικοινωνίας.  Ο ι καλύτερες δε,  όταν στα άτομα που έμπαιναν μέσα,  οι πελάτες,  διέκρινα,  καλή διάθεση και ίσως μια υποψία χημείας!

λαβ

Με δεδομένο ότι όλοι ερωτευόμαστε,  χωρίζουμε,  ξαναερωτευόμαστε κλπ πολλες φορές στην ζωή μας,  καλό είναι να υπάρχει ένα μέτρο αξιοπρέπειας σ'  αυτό το συναίσθημα που φαίνεται να ξεπερνάει κάθε λογική,  έτσι ώστε όταν μετά από χρόνια έρθει η στιγμή,  να μπορείς να αντικρύσεις το πρόσωπο του άλλου ή των άλλων αν θέλεις,  με καθαρά μάτια.  Να μην κάνεις πράγματα για τα οποία θα νιώθεις ντροπή και ενοχές - αυτό μόνο!

αναμονή

Σε περιμένω με τέτοιο τρόπο που ξεχνάω να ζω•
τα μάτια μου δεν βλέπουν:
θέλουν να τυφλωθούν από τις ρίζες•
με γεμίζουν σκιά:
αυτό είναι να βλέπεις ή να πεθαίνεις;
Έχω κανονίσει τα μάτια μου
 να συναντηθούν μαζί σου αύριο και
μου τυφλώνονται, είναι σαν ένα τούνελ
που το φως του αρχίζει ήδη ν' ανοίγει
σε άλλον ουρανό•
δεν βλέπουν:
αναπτύσσονται προς εσένα.

 Luis Rosales *απόδοση: Βιρχίνια Λόπεθ Ρέθιο -Το Δέντρο, τχ.189-190

4 του Φλεβάρη, Κυριακή

Τα μυθιστορήματα,  χρειάζονται ένα δυνατό σενάριο για να στηριχτούν επάνω τους τα συναισθήματα.  Κάθε δημιούργημα έχει ανάγκη από ένα στέρεο σκελετό.  Όλα τα υπόλοιπα είναι αποκύημα της φαντασίας,  που από μόνη της δεν υφίσταται.
Δεν υφίσταμαι,  εφόσον αυτά που αισθάνομαι δεν περιέχουν αλληλεπιδράσεις ούτε έχουν αποδέκτη.
Είμαι αέρας,  καπνός,  σύννεφο,  δεν είμαι αίμα.  Δεν είμαι βράχος,  ούτε βουνό.

3 Φεβρουαρίου, Σάββατο

Είναι ήδη Φεβρουάριος που μοιάζει περισσότερο με την Άνοιξη παρά με τον Χειμώνα.  Ούτε κρύο,  ούτε χιόνι.  Αρκετή συννεφιά,  λίγη βροχή.  Ο ήλιος δηλώνει συχνά πυκνά την λαμπερή παρουσία του και το φεγγάρι παίζει ρόλους υπερβαίνοντας τον εαυτό του!
Τα χνάρια σου όμως,  βρίσκονται παντού,  σε κάθε μου ξύπνημα,  σε κάθε μου σκέψη,  σε κάθε βίωμα μου υπάρχει πάντα ένα κομμάτι που σου ανήκει.  Σίγουρα,  δεν θα σε αποκαλούσα έτσι,  ούτε θα χρησιμοποιούσα τις ίδιες λέξεις που κάποτε σε περιέγραφαν.  Ξεθωριάζει η μνήμη,  μαζί μ' αυτήν και οι πράξεις.  Η πίκρα και η χαρά τείνουν να αναμιγνύονται με τον χρόνο.  Κυρίως με την απουσία,  η οποία γίνεται όλο και πιό αισθητή.  Ωστόσο,  είσαι εδώ,  δίπλα μου,  μέσα στην καρδιά μου,  στον καναπέ που κάθομαι κάθεσαι δίπλα μου και στο μπαλκόνι που βγαίνω τις νύχτες να δω τα αστέρια,  κοιτάς μαζί μου.  Την ξέρω την θλίψη αυτού του τρόπου.  Την ζω καθημερινά σε διαδοχή με την χαρά,  τις υποχρεώσεις,  την καθημερινότητα. 
Είναι η ζωή,  και από την άλλη πλευρά του καθρέφτη,  η απόλυτη συνείδηση της ανυπαρξίας.  Μουδιάζει το σώμα μου αυτή η συνείδηση,  καταπίνει τις σκέψεις μου,  μου σηκώνει την τρίχα!

απόκριες, μονόκερος

Η Ναταλία της Cozyland,  φτιάχνει υπέροχο διακοσμητικό για το κεφάλι και μακιγιάζ ''μονόκερου''για να ντύσετε και να βάψετε τα παιδάκια σας αλλά και τον εαυτό σας τώρα τις απόκριες!!!