Ένα είδος και μια μικρή ποσότητα μασκαρέματος, εντός ορίων, όλοι λίγο πολύ διαθέτουμε, μια ποικιλία από αόρατες μάσκες αποτελούν την κάθε μας κοινωνική επαφή θα έλεγα. Λέμε ''δεν με νοιάζει'' κι ας καιγόμαστε, λέμε ''δεν είχα ιδέα'' κι ας το είχαμε ψάξει κι ας το είχαμε βρει, λέμε ''είναι όλα καταπληκτικά'' ενώ αγγίζουν τα όρια του μέτριου, λεπτά και διακριτικά, μασκαρέματα ωραία, που χωρίς αυτά κάθε κουβέντα μας ίσως έβαζε φωτιά και έκανε στάχτη αυτό το καθημερινό και ανθρώπινο πάρε - δώσε που δεν ανήκει ούτε στην σφαίρα του αληθινού και του πραγματικού αλλά ούτε στον κύκλο του ψέμματος έστω και μικρού. Αυτή η μικρή θεατρική παράσταση, λεπτή σαν δαντέλλα και αέρινη σαν τούλι, μοιάζει να είναι ό,τι ακριβώς η ζάχαρη και το μπισκότο που συνοδεύουν τον καφέ μας. Ένα μικρό σοκολατένιο γλυκό που προσφέρουμε απλόχερα και αυτός που κάθεται απέναντι μας αποδέχεται καλοπροαίρετα και ευχάριστα.
Περιγραφή από τις λίγες...! με τόσο προσεκτικό και διαλεχτό τρόπο. Στις μάσκες που φοράμε τόσο όσο να μην μας παραμορφώνουν.
ReplyDeleteΤις ευχές μου Στέλλα.