Αν το καλοσκεφτώ, όλο μου το βιός το καλοκαιρινό, είναι μια μικρή λεκάνη φρεσκοπλυμμένα μακώ. Μια μπαλίτσα ρούχα που στάζουν νερό. Δυό σκοινάκια γεμάτα βαμβακερά, πιασμένα με ξύλινα μανταλάκια.
Ο ήλιος, τα σύννεφα, είναι όλα δανεικά.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
λευκό λουλούδι
Δεν μ' ενδιέφερε ποτέ να γράψω κάτι που να γίνει κατανοητό από τους άλλους, ίσα ίσα τα μπερδεμένα και τα ακατανόητα έδιωχναν το κοκκί...
No comments:
Post a Comment