1 ώρα και 25 λεπτά, τόσο κράτησε η ταινία, στους διαδρόμους ενός σούπερ μάρκετ. Ξετυλίγονται, με λιτό, καθαρό, αυθεντικό τρόπο οι χαρακτήρες των τριών πρωταγωνιστών της ταινίας, με τίτλο ''στους διαδρόμους'', του Κρίστιαν, της Μάριον και του Μπρούνο. Η ταινία πραγματεύεται την σκληρή αλήθεια που κρύβεται πίσω από τις συνθήκες εργασίας αλλά και των προσωπικών, υπαρξιακών θεμάτων των υπαλλήλων με φόντο τους απέραντους αποθηκευτικούς χώρους ενός μεγάλου σούπερ μάρκετ, χονδρικής πώλησης. Ο καθένας τους έρχεται αντιμέτωπος με την πραγματικότητα του, όταν στο τέλος κάθε βάρδιας, επιστρέφει στον ιδιωτικό του χώρο, στην προσωπική του μοναξιά.
Αναρωτιέμαι, πώς θα μπορούσε να είναι διαφορετική η ζωή κάποιων ανθρώπων που εργάζονται σε ένα χώρο κλειστό, από τα χαράματα, ως το βράδυ. Όταν δεν βλέπουν όχι μόνο τον ήλιο αλλά ούτε καν το φως της ημέρας.
Και πώς θα γινόταν διαφορετικά από το να βρούν την ίδια την ποίηση, σ' αυτό τον ψυχρό, αιχμηρό χώρο εργασίας; ''Ανέβασε το πηρούνι του κλαρκ ως επάνω ψηλά! Τώρα κατέβασε το σιγά σιγά. Να, κοίτα, δεν ακούγεται σαν τον φλοίσβο της θάλασσας;''[εξ ου και η εμφάνιση της αφίσας του έργου].
Αυτό που έχεις μέσα σου, αργά ή γρήγορα θα κάνει την εμφάνιση του, κι αυτό που έχεις ανάγκη για να κλείσεις τις χαραμάδες σου, σου το δίνει η ζωή, το βρίσκεις.
Το θέμα είναι αν είσαι σε θέση να το δεις, να αρπάξεις την ευκαιρία από τα μαλλιά, να σε βρει ακέραιο ώστε να τo εκμεταλευτείς.
Πολύ ζεστές οι σχέσεις μεταξύ των υπαλλήλων, σχεδόν τις ζήλεψα, [οι καφέδες στα μικρά πλαστικά ποτηράκια, τα στραγγισμένα αποτσίγαρα] στις τουαλέτες, οι παρτίδες σκάκι, οι μεταξύ τους συμβουλές, η αλληλεγγύη!
Κι αυτός ο σχεδόν έρωτας μεταξύ του Κρίστιαν και της Μάριον, ο πλατωνικός, ο τρυφερός, τόσο κρυστάλλινος, καθαρός, λαμπερός!!!
χώρα προέλευσης: Γερμανία
σκηνοθεσία: Thomas Stuber
τίτλος ταινίας: in den gangen / in the aisles
Μου αρέσει πολύ να βλέπω ταινίες στον κινηματογράφο.Πάντα επιλέγω αίθουσες που δεν κάνουν διάλειμμα.
ReplyDeleteΤην συγκεκριμένη ταινία δεν την έχω δεί.Δεν είναι στο στυλ που μου αρέσει.Αν και από αυτά που γράφεις φαίνεται μια ταινία που κάποιους μάλλον τους αγγίζει.Φαντάζομαι για διαφορετικούς λόγους.
Δεν ξέρω εάν πρέπει να φτάσουμε σε αυτό το σημείο για να έρθουμε κοντά με συναδέρφους μας.Μάλλον κατάθλιψη μου φέρνει ολο αυτό.
Στην Ελλάδα μας αυτό που έχουμε μέσα μας το εκφράζουμε όλες τις ώρες.Αυτό είναι που μας ζηλεύουν τόσα χρόνια.
Και επειδή πάντα όταν σχολιάζω εδώ στέλνω και ένα τραγούδι,σήμερα η επιλογή μου είναι :
Albert Collins - Cold, Cold Feeling. https://www.youtube.com/watch?v=YQqnAiIQTQQ
Καλημέρα!
DeleteΙσως εγώ έδωσα λάθος περιγραφές, δεν είναι δα και η ειδικότητα μου να περιγράψω μια ταινία σε δυό σειρές, μόνο το συναίσθημα μου μπορώ να περιγράψω. Οπότε δεν καταλαβαίνω αυτό που λες
''Δεν ξέρω αν πρέπει να φτάσουμε σ αυτό το σημείο για να έρθουμε πιο κοντά με συναδέλφους μας.''
Εγώ πάλι θα ήθελα πολύ να δουν αυτή την ταινία τα παιδιά που εργάζονται στο μεγάλο, το επαγγελματικό μάρκετ που πηγαίνουμε, πολύ θα ήθελα να ακούσω την γνώμη τους.
Μετά λες, ''στην Ελλάδα μας αυτό που έχουμε μέσα μας το εκφράζουμε όλες τις ώρες. Αυτό μας ζηλεύουν τόσα χρόνια''
Οπωσδήποτε ο κάθε λαός έχει τα αρνητικά του και τα θετικά του. Εμείς είμαστε έξω καρδιά, αυτό είναι ας πούμε στα θετικά μας. Όμως θα πρέπει να σεβόμαστε και την κουλτούρα των υπολοίπων.
Ταινίες στον κινηματογράφο, έχω δει άπειρες, τελευταία βαρέθηκα, δεν πηγαίνω.
Στάνταρ καλή ταινία για μένα είναι αυτή που δεν θα με κάνει να βαρεθώ, να κοιτάξω το ρολόι μου.
Θυμάμαι που είχα πάει πριν χρόνια στο skyfall, κοιμήθηκα. Όταν βγήκα έξω ζαλιζόμουν. Το θέμα είναι ότι και στην τηλεόραση που προσπάθησα δεν κατάφερα ποτέ να την παρακολουθήσω.
Πολλές φορές, στις περιγραφές, οι ταινίες δείχνουν να περιγράφουν δύσκολα θέματα.
Για μένα αυτό δεν είναι αρνητικό. Ο τρόπος που θα δωθεί η ταινία είναι η ουσία. Ένα καταθλιπτικό θέμα πχ μπορεί να δωθεί με τρόπο που καθόλου κατάθλιψη να μη βγάζει.
Επίσης κάτι ταινίες τύπου ''300'' τις απορρίπτω στο άκουσμα τους και μόνο.
Μια ταινία έχει να κάνει με ένα πολύ προσωπικό μας κομμάτι όπως και τα βιβλία.
Καλησπέρα Στέλλα !
ReplyDeleteΠολύ όμορφη παρουσίαση και μπράβο σου ! Βλέπω με μεγάλη χαρά ότι επεκτείνεις το λόγο σου και τη ματιά σου στον κινηματογραφικό χώρο. Με μια ενδιαφέρουσα ταινία όπως βλέπω. Μπράβο κορίτσι μου. Σωστή οπτική ματιά. Όπως λες, ο τρόπος που δίνεται μια ταινία είναι η ουσία.
Για μια ακόμα φορά τα συγχαρητήριά μου.