Sunday, March 31, 2019

ονειρικό πράσινο





Η ίδια η φύση βάφει με ονειρεμένα χρώματα τον πλανήτη μας.
Όσο την λατρεύω,  τόσο μου λείπει.
Και τούτη η ανεμελιά του κοριτσιού της ζωγραφιάς,  το ίδιο!!!

Κάποια πράγματα ή τα έχεις από γεννεσημιού σου,  ή ποτέ.
Όσα βήματα και να κάνεις,  καμμία συγκυρία δεν θα σε οδηγήσει εκεί.

18 comments:

  1. Πω πω!
    Ζωάρα η κοπέλα της φωτογραφίας!
    Τη ζηλεύω!
    Για μένα είναι ουτοπία ένα τέτοιο σκηνικό!
    Άσε που δεν ξέρω κι αν με αντέχει μια αιώρα! Δεν έχει τύχει να δοκιμάω ποτέ.
    Βέβαια, και σε κουβερτούλα πάνω στα χορταράκια, μια χαρά θα βολευόμουν!
    Καλημέρα Φις Άι!🌸🌸🌸

    ReplyDelete
    Replies
    1. εγώ ούτε σε κουβερτούλα θα καθόμουν, αλλά σκέφτηκα με τον πρώτο καλοκαιρινό καιρό, να πάρω τους φίλους μας, να πάρουμε τα φαγητά που θέλουμε και να πάνε για πικ νικ, σε ειδικά τραπέζια+παγκάκια που έχουμε σε κάτι εξοχές λίγο έξω από την πόλη μας.

      Αλλά αυτή την ανεμελιά δεν την είχα ποτέ μου, ακόμη κι όταν έκανα ''ζωάρα'', είχα πάντα μια ''ανησυχία'' :-)
      Kαλημέρα Αρτιστούλα μου

      Delete
  2. Δύο τινά συμβαίνουν. Ή ο δαίμων του πληκτρολογίου ξαναχτύπησε ή η πρεσβυωπία μου αυξήθηκε!
    Διορθώνω: "Δοκιμάσω" και όχι "δοκιμάω"!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Χμμ κι η δική μου πρεσβυωπία παρ όλο το γυαλί που φοράω, μια χαρά με βοήθησε να διαβάσω όπως εγώ ήθελα την λέξη σου, οπότε είδηση δεν πήρα για το ''λάθος''
      Άσε που σήμερα τα γράφω μισά εγώ, σαν διάσπαση προσοχής ένα πράμα :)))

      Delete
  3. H ανεμελιά, η αγκαλιά της φύσης στα χρώματά της. Υπάρχει κάτι καλύτερο Στέλλα μου; να μπορείς να το ζήσεις, ότι καλύτερο.
    Την καλησπέρα μου κορίτσι μου.

    ReplyDelete
    Replies
    1. Ένα σπιτάκι στο λιβάδι, εε χμμμ στην εξοχή μας χρειάζεται Γιάννη.
      Θα νιώθαμε τη φύση στο πετσί μας.
      Τώρα αν θα αντέχαμε δεν ξέρω, γιατι εγώ πχ δεν θέλω τα ζουζούνια γύρω μου, πόσο μάλλον να πλησίαζε και κανένα γλυκούτσικο φιδάκι :-)))
      Aλλά τα όνειρα παραμένουν όνειρα της καρδιάς!!!

      Καλή πρωταπριλιά!!!

      Delete
  4. Όλοι μας "ζηλεύουμε" λίγο την ανεμελιά.
    Ειδικά, τις στιγμές που την έχουμε ανάγκη, μα δε μπορούμε να την έχουμε.
    Κάπως έτσι, ήταν ο Μάρτης μου,
    μια ανάγκη για ανεμελιά που δε μου δόθηκε.
    Ευελπιστώ στην διάθεση του Απρίλη(και φυσικά στη δική μου).
    Πολλά πολλά φιλιά :)

    ReplyDelete
    Replies
    1. Μόλις έχω φτιάξει το καφεδάκι μου Μαρίνα! Ελπίζω η ανεμελιά να αντικαστάθηκε από πολύ δουλειά και όχι από στενοχώριες.
      Εύχομαι, πρωταπριλιά σήμερα, ο μήνας αυτός να σου φέρει νέα λουλουδιασμένα και πανέμορφα πράγματα να απολαύσεις.

      Delete
  5. Όταν είσαι παιδί και ακούς από τους γονείς σου: Ωραία χρόνια τα παιδικά.Ανέμελα.Σκέφτεσαι τι λένε αυτοί;Κάθε μέρα σχολείο.
    Τώρα όμως ψάχνεις για αυτά τα ανέμελα χρόνια.Που κάθε άνοιξη παίζαμε με φίλους εξω,Κάναμε ποδήλατο μέχρι να βραδυάσει.
    Εκδρομές με το σχολείο.Πρώτοι έρωτες σε εκδρομές,στο λύκειο....Ανέμελα χρόνια....!!!Καλό μήνα!!!!
    Και για τα μουσικα ταξίδια :
    https://www.youtube.com/watch?v=7uv4do7fOmw
    https://www.youtube.com/watch?v=fCsNg6XB3dg

    ReplyDelete
    Replies
    1. Καλημέρα Μάριε, καλό μήνα.
      Είμαι εδώ με τον ελληνικό μου καφέ να μου ζεσταίνει τα χέρια, ναι το έχω αυτό το χούι, και ακούω την πρώτη μελωδία που μου πρότεινες.
      Καταπληκτική.

      Άσε Μάριε, σαν κάπως να μας μπέρδεψε η ίδια η ζωή, του τότε και του τώρα. Πραγματικά, τότε νομίζαμε πως την ανεμελιά την είχαν οι γονείς μας αφού δεν μπορούσαμε να μετρήσουμε τις υποχρεώσεις τους, και όταν γίναμε γονείς και καταλάβαμε ήταν πια αργά.

      Αχ να πηγαίναμε σήμερα στο σχολείο και να ήταν μια ωραία ανοιξιάτικη μέρα για εκδρομή!!!

      Να σε ρωτήσω (κάτι περίεργο), υπάρχει μουσική με συνοδεία στοιχείων της φύσης; Κάποια ethnic ας πούμε;

      Σ ευχαριστώ για το πέρασμα
      :-)))

      Delete
  6. Πρέπει να το εξομολογηθώ: Πάντα η αιώρα μου προξενούσε ένα άγχος. Θα ήταν καλά δεμένη; Θα με κρατούσε; Ή θα κατέληγε η βουκολική μου ηρεμία στο ΚΑΤ με κάνα σπασμένο πλευρό; Κι επίσης: Οι απότομες κινήσεις, ας πούμε όταν θα πας να διώξεις εκείνη την ενοχλητική μύγα που ζουζουνίζει με άγνωστες βουλές δίπλα στο κεφάλι σου, οι κινήσεις λοιπόν που θα κάνεις χωρίς να τις πολυϋπολογίσεις, θα είναι ικανές να σε αναποδογυρίσουν και να γίνεις ισοϋψής με τα ραδίκια; Καλά. Συγγνώμη. Χαλάω τη χαλαρή διάθεση, αλλά, βρε παιδί μου, είπα να 'ξομολογηθώ..

    Καλό μήνα, fishάει μου, με ξέγνοιαστη διάθεση αιώρας.

    ReplyDelete
    Replies
    1. Aχαχα Διονύση μου πόσο απόλαυση είναι τα σχόλια σου !!!
      Μοιάζουμε σ αυτό, κι εγώ δε νιώθω καθόλου ευέλικτη, άσε που σιγά μη μπορούσα να διαβάσω γραμμή από το βιβλίο μου, θα κοιτούσα γύρω για τυχόν επιθέσεις :-)))

      Χααχαχα σαν καρπούζι θα έσκαγα εγώ πάνω στα ραδίκια, σ ευχαριστώ που μ' έκανες πρωί πρωί να γελάσω.

      Και πρέπει να δουλέψω και λιγουλάκι, πάωωωω

      Delete
  7. https://www.youtube.com/watch?v=SR0PGXgUqms
    https://www.youtube.com/watch?v=kA8cOG2cRzE
    https://www.youtube.com/watch?v=3MC-FLXkg3M ( από το 0:54 και μετα)

    ReplyDelete
    Replies
    1. Μάριε καλημέρα!
      Πόσο θετικό και δοτικό άτομο πρέπει να είσαι ε;
      Ακούω το πρώτο video, τι μουσική είναι αυτή, σε γαληνεύει!!!

      Ευχαριστώ, να έχεις μια όμορφη μέρα :-)))

      Delete
  8. Aυτό που γράφεις ισχύει.Μου αρέσει να μοιράζομαι και να δίνω.Και πολύ περισσότερο όταν εχει να κάνει με μουσική.
    Να σου ζητήσω και εγώ κάτι.Μια μικρή χάρη.
    Να μπορεί οποιος θέλει να "πατάει" επάνω στα link που σου στέλνω ή οποιος στέλνει κάτι που εχει σχέση με το youtube και να το ακούμε.
    Του Vangeli Papathanasiou σου άρεσε;

    ReplyDelete
  9. Γειά σου Μάριε
    Τώρα το ακούω, ωραία τα πουλιά αλλά κι ο Παπαθανασίου το κάτι άλλο.

    Σχετικά με τη χάρη που αναφέρεις,
    Πριν αρκετά χρόνια, είχα θυμώσει πολύ με διάφορες αντιγραφές που έβλεπα, όχι βέβαια μόνο από το δικό μου μπλογκ, ξεσήκωναν κομμάτια ολόκληρα, αυτούσια και τα έβαζαν σε ποιήματα ή πεζά και τα περνούσαν για δικά τους. Δεν μπορείς να φανταστείς πόσο άσχημο είναι αυτό, κάτι που έχεις νιώσει και το έχεις περιγράψει με τον χι ή ψι τρόπο να θέλει να το περάσει κάποιος άλλος για δικό του.
    Έτσι, ενσωμάτωσα έναν κωδικό, ώστε στο μπλογκ μου να απαγορεύεται η αντιγραφή.
    Βέβαια, το κακό είναι ότι δεν μπορούμε 'αμεσα να μπούμε στο youtube, ακόμη κι εγώ η ίδια, πρέπει να αντιγράψω ένα λινκ σιγά σιγά και με τη βοήθεια της μνήμης.
    Το ξέρω πως είναι ενοχλητικό, κι εμένα με κουράζει.
    Να πω την αλήθεια δεν πολυθέλω να το βγάλω, αλλά και να ήθελα, δεν μπορώ να βρω τον κωδικό. Φοβάμαι μήπως πειράξω κάτι άλλο και κάνω ζημιά :-)

    Θα το έχω υπόψη μου πάντως..

    Καλό, ήρεμο βράδυ σου εύχομαι :-)))

    ReplyDelete
  10. τι ωραία εικόνα
    παλιές όμορφες ρομαντικές αθώες εποχές
    και τι ωραία που απολαμβάνει το βιβλίο της στη φύση

    ReplyDelete
    Replies
    1. Καλησπέρα δελφινάκι μου!
      Η φύση ασκεί μεγάλη δύναμη επάνω μας!
      Και τα βιβλία επίσης :-)

      Delete

τί άλλο να πεις;

  Μπαίνεις σε ένα δωμάτιο και μοιάζει παγωμένο.  Σκουπίδια εδώ κι εκεί,  σκόνη πολύ.  Οι καρέκλες άδειες και οι θεατές ανύπαρκτοι.  Όσο και ...