''Ενα φλιτζάνι καφές, ένα τσιγάρο που καπνίζεις και το άρωμά του σε διαπερνά, τα μάτια μισόκλειστα μέσα στο ημίφως του δωματίου... Δεν θέλω τίποτε άλλο από τη ζωή εκτός από τα όνειρά μου και αυτό... Λίγο είναι; Δεν ξέρω. Μήπως ξέρω τι είναι λίγο και τι πολύ;'' Φερνάντο Πεσσόα
Μια μπουκιά ψωμί από της μαμάς το ζυμωτό, χαλιά που περιμένουν να απλωθούν νωχελικά στο πάτωμα ώστε να προσθέσουν ζεστασιά στις χαμηλές θ...
Πω πω!
ReplyDeleteΖωάρα η κοπέλα της φωτογραφίας!
Τη ζηλεύω!
Για μένα είναι ουτοπία ένα τέτοιο σκηνικό!
Άσε που δεν ξέρω κι αν με αντέχει μια αιώρα! Δεν έχει τύχει να δοκιμάω ποτέ.
Βέβαια, και σε κουβερτούλα πάνω στα χορταράκια, μια χαρά θα βολευόμουν!
Καλημέρα Φις Άι!🌸🌸🌸
εγώ ούτε σε κουβερτούλα θα καθόμουν, αλλά σκέφτηκα με τον πρώτο καλοκαιρινό καιρό, να πάρω τους φίλους μας, να πάρουμε τα φαγητά που θέλουμε και να πάνε για πικ νικ, σε ειδικά τραπέζια+παγκάκια που έχουμε σε κάτι εξοχές λίγο έξω από την πόλη μας.
DeleteΑλλά αυτή την ανεμελιά δεν την είχα ποτέ μου, ακόμη κι όταν έκανα ''ζωάρα'', είχα πάντα μια ''ανησυχία'' :-)
Kαλημέρα Αρτιστούλα μου
Δύο τινά συμβαίνουν. Ή ο δαίμων του πληκτρολογίου ξαναχτύπησε ή η πρεσβυωπία μου αυξήθηκε!
ReplyDeleteΔιορθώνω: "Δοκιμάσω" και όχι "δοκιμάω"!
Χμμ κι η δική μου πρεσβυωπία παρ όλο το γυαλί που φοράω, μια χαρά με βοήθησε να διαβάσω όπως εγώ ήθελα την λέξη σου, οπότε είδηση δεν πήρα για το ''λάθος''
DeleteΆσε που σήμερα τα γράφω μισά εγώ, σαν διάσπαση προσοχής ένα πράμα :)))
H ανεμελιά, η αγκαλιά της φύσης στα χρώματά της. Υπάρχει κάτι καλύτερο Στέλλα μου; να μπορείς να το ζήσεις, ότι καλύτερο.
ReplyDeleteΤην καλησπέρα μου κορίτσι μου.
Ένα σπιτάκι στο λιβάδι, εε χμμμ στην εξοχή μας χρειάζεται Γιάννη.
DeleteΘα νιώθαμε τη φύση στο πετσί μας.
Τώρα αν θα αντέχαμε δεν ξέρω, γιατι εγώ πχ δεν θέλω τα ζουζούνια γύρω μου, πόσο μάλλον να πλησίαζε και κανένα γλυκούτσικο φιδάκι :-)))
Aλλά τα όνειρα παραμένουν όνειρα της καρδιάς!!!
Καλή πρωταπριλιά!!!
Όλοι μας "ζηλεύουμε" λίγο την ανεμελιά.
ReplyDeleteΕιδικά, τις στιγμές που την έχουμε ανάγκη, μα δε μπορούμε να την έχουμε.
Κάπως έτσι, ήταν ο Μάρτης μου,
μια ανάγκη για ανεμελιά που δε μου δόθηκε.
Ευελπιστώ στην διάθεση του Απρίλη(και φυσικά στη δική μου).
Πολλά πολλά φιλιά :)
Μόλις έχω φτιάξει το καφεδάκι μου Μαρίνα! Ελπίζω η ανεμελιά να αντικαστάθηκε από πολύ δουλειά και όχι από στενοχώριες.
DeleteΕύχομαι, πρωταπριλιά σήμερα, ο μήνας αυτός να σου φέρει νέα λουλουδιασμένα και πανέμορφα πράγματα να απολαύσεις.
Όταν είσαι παιδί και ακούς από τους γονείς σου: Ωραία χρόνια τα παιδικά.Ανέμελα.Σκέφτεσαι τι λένε αυτοί;Κάθε μέρα σχολείο.
ReplyDeleteΤώρα όμως ψάχνεις για αυτά τα ανέμελα χρόνια.Που κάθε άνοιξη παίζαμε με φίλους εξω,Κάναμε ποδήλατο μέχρι να βραδυάσει.
Εκδρομές με το σχολείο.Πρώτοι έρωτες σε εκδρομές,στο λύκειο....Ανέμελα χρόνια....!!!Καλό μήνα!!!!
Και για τα μουσικα ταξίδια :
https://www.youtube.com/watch?v=7uv4do7fOmw
https://www.youtube.com/watch?v=fCsNg6XB3dg
Καλημέρα Μάριε, καλό μήνα.
DeleteΕίμαι εδώ με τον ελληνικό μου καφέ να μου ζεσταίνει τα χέρια, ναι το έχω αυτό το χούι, και ακούω την πρώτη μελωδία που μου πρότεινες.
Καταπληκτική.
Άσε Μάριε, σαν κάπως να μας μπέρδεψε η ίδια η ζωή, του τότε και του τώρα. Πραγματικά, τότε νομίζαμε πως την ανεμελιά την είχαν οι γονείς μας αφού δεν μπορούσαμε να μετρήσουμε τις υποχρεώσεις τους, και όταν γίναμε γονείς και καταλάβαμε ήταν πια αργά.
Αχ να πηγαίναμε σήμερα στο σχολείο και να ήταν μια ωραία ανοιξιάτικη μέρα για εκδρομή!!!
Να σε ρωτήσω (κάτι περίεργο), υπάρχει μουσική με συνοδεία στοιχείων της φύσης; Κάποια ethnic ας πούμε;
Σ ευχαριστώ για το πέρασμα
:-)))
Πρέπει να το εξομολογηθώ: Πάντα η αιώρα μου προξενούσε ένα άγχος. Θα ήταν καλά δεμένη; Θα με κρατούσε; Ή θα κατέληγε η βουκολική μου ηρεμία στο ΚΑΤ με κάνα σπασμένο πλευρό; Κι επίσης: Οι απότομες κινήσεις, ας πούμε όταν θα πας να διώξεις εκείνη την ενοχλητική μύγα που ζουζουνίζει με άγνωστες βουλές δίπλα στο κεφάλι σου, οι κινήσεις λοιπόν που θα κάνεις χωρίς να τις πολυϋπολογίσεις, θα είναι ικανές να σε αναποδογυρίσουν και να γίνεις ισοϋψής με τα ραδίκια; Καλά. Συγγνώμη. Χαλάω τη χαλαρή διάθεση, αλλά, βρε παιδί μου, είπα να 'ξομολογηθώ..
ReplyDeleteΚαλό μήνα, fishάει μου, με ξέγνοιαστη διάθεση αιώρας.
Aχαχα Διονύση μου πόσο απόλαυση είναι τα σχόλια σου !!!
DeleteΜοιάζουμε σ αυτό, κι εγώ δε νιώθω καθόλου ευέλικτη, άσε που σιγά μη μπορούσα να διαβάσω γραμμή από το βιβλίο μου, θα κοιτούσα γύρω για τυχόν επιθέσεις :-)))
Χααχαχα σαν καρπούζι θα έσκαγα εγώ πάνω στα ραδίκια, σ ευχαριστώ που μ' έκανες πρωί πρωί να γελάσω.
Και πρέπει να δουλέψω και λιγουλάκι, πάωωωω
https://www.youtube.com/watch?v=SR0PGXgUqms
ReplyDeletehttps://www.youtube.com/watch?v=kA8cOG2cRzE
https://www.youtube.com/watch?v=3MC-FLXkg3M ( από το 0:54 και μετα)
Μάριε καλημέρα!
DeleteΠόσο θετικό και δοτικό άτομο πρέπει να είσαι ε;
Ακούω το πρώτο video, τι μουσική είναι αυτή, σε γαληνεύει!!!
Ευχαριστώ, να έχεις μια όμορφη μέρα :-)))
Aυτό που γράφεις ισχύει.Μου αρέσει να μοιράζομαι και να δίνω.Και πολύ περισσότερο όταν εχει να κάνει με μουσική.
ReplyDeleteΝα σου ζητήσω και εγώ κάτι.Μια μικρή χάρη.
Να μπορεί οποιος θέλει να "πατάει" επάνω στα link που σου στέλνω ή οποιος στέλνει κάτι που εχει σχέση με το youtube και να το ακούμε.
Του Vangeli Papathanasiou σου άρεσε;
Γειά σου Μάριε
ReplyDeleteΤώρα το ακούω, ωραία τα πουλιά αλλά κι ο Παπαθανασίου το κάτι άλλο.
Σχετικά με τη χάρη που αναφέρεις,
Πριν αρκετά χρόνια, είχα θυμώσει πολύ με διάφορες αντιγραφές που έβλεπα, όχι βέβαια μόνο από το δικό μου μπλογκ, ξεσήκωναν κομμάτια ολόκληρα, αυτούσια και τα έβαζαν σε ποιήματα ή πεζά και τα περνούσαν για δικά τους. Δεν μπορείς να φανταστείς πόσο άσχημο είναι αυτό, κάτι που έχεις νιώσει και το έχεις περιγράψει με τον χι ή ψι τρόπο να θέλει να το περάσει κάποιος άλλος για δικό του.
Έτσι, ενσωμάτωσα έναν κωδικό, ώστε στο μπλογκ μου να απαγορεύεται η αντιγραφή.
Βέβαια, το κακό είναι ότι δεν μπορούμε 'αμεσα να μπούμε στο youtube, ακόμη κι εγώ η ίδια, πρέπει να αντιγράψω ένα λινκ σιγά σιγά και με τη βοήθεια της μνήμης.
Το ξέρω πως είναι ενοχλητικό, κι εμένα με κουράζει.
Να πω την αλήθεια δεν πολυθέλω να το βγάλω, αλλά και να ήθελα, δεν μπορώ να βρω τον κωδικό. Φοβάμαι μήπως πειράξω κάτι άλλο και κάνω ζημιά :-)
Θα το έχω υπόψη μου πάντως..
Καλό, ήρεμο βράδυ σου εύχομαι :-)))
τι ωραία εικόνα
ReplyDeleteπαλιές όμορφες ρομαντικές αθώες εποχές
και τι ωραία που απολαμβάνει το βιβλίο της στη φύση
Καλησπέρα δελφινάκι μου!
DeleteΗ φύση ασκεί μεγάλη δύναμη επάνω μας!
Και τα βιβλία επίσης :-)