''Μου αρέσει το ταξίδι της ζωής'' μου είπε πριν λίγο καιρό ένας φίλος μου
κι ενώ εκείνος νόμιζε πως μ' αυτή του την έκφραση μου τα εξηγούσε όλα, εγώ είχα την αίσθηση πως αυτή ειδικά η κουβέντα ήταν μια υπεκφυγή.
Η κουβέντα που προηγήθηκε, είχε να κάνει με το κατά πόσο κάποιες πράξεις / κινήσεις μας έχουν τα επιθυμητά αποτελέσματα. ''Μ' αρέσει η διαδρομή, την χαίρομαι, την απολαμβάνω'' είπε ''μ' αρέσει το ταξίδι της ζωής'' ανεξαρτήτου αποτελέσματος.
Και σε ρωτάω..
Τί είναι το ταξίδι της ζωής και σε ποιόν δεν αρέσει;
Και όλοι εμείς που είμαστε εν ζωή, ένα ταξίδι το κάνουμε, δεν το κάνουμε; Όλοι στο ίδιο καράβι δεν είμαστε; Όλοι μαζί δεν ταξιδεύουμε;
Αλήθεια ''η αξία του ταξιδιού της ζωής'', δεν έχει να κάνει με τα θέλω μας; Με τους σκοπούς μας και τα επιθυμητά αποτελέσματα;
Ή μήπως λέγοντας αυτό εννοούμε πως μας αρέσουν όσα έρθουν κι όσα πάνε, κι αν δεν έρθουν δεν πολυασχολούμαστε για κάποια θέματα, δεν μας αφορούν, δεν μας ενδιαφέρουν, μπορούμε να ζήσουμε και χωρίς αυτά.
Ότι μας κάτσει δηλαδή; Χωρίς αιτιολογία, χωρίς σκοπό, χωρίς κόπο;
Ωστόσο υπάρχουν ένα σωρό θέματα για τα οποία παλεύουμε και για το θετικό αποτέλεσμα τους αγωνιούμε καθημερινά.
Αυτή την διαδρομή δεν την απολαμβάνουμε;
Ή μήπως διαχωρίζουμε μέσα μας τα απαραίτητα και μή;
Αυτά που έχουμε σαν προτεραιότητα στη ζωή και τα άλλα που τα θεωρούμε δευτερεύοντα;
Ναι σίγουρα ένα ταξίδι στη ζωή, αλλά και αλλού, σε κάτι μικρότερο, συντομότερο, άμεσα συνδέεται με τα δικά μας "θέλω" και τις προσδοκίες μας. Έτσι το αξιολογούμε ως όμορφο ή άσχημο ή αδιάφορο.
ReplyDeleteΠροφανώς το ίδιο συμβαίνει και με την πορεία της ζωής μας.
Πέραν όμως τούτου, αντικειμενικά, έξω από τους δικούς μας στόχους και όνειρα, υπάρχουν σταθμοί, γεγονότα, βιώματα που από μόνα τους θα δώσουν σε μας την εικόνα της ομορφιάς της ζωής. Όλα γύρω που την συνθέτουν. Τα συναισθήματα και οι αλληλεπιδράσεις με συνανθρώπους μας, τα γεγονότα. Όλα αυτά δίνουν ομορφιά στη ζωή. Αρκεί να μπορέσουμε να ανοίξουμε τις αισθήσεις και την καρδιά μας να τα δεχτούμε.
Καλησπέρα Στέλλα μου. Να χαίρεσαι τη μέρα σου ως Μητέρα.
Την καλησπέρα μου.
Γιάννη όπως τα λες είναι.
DeleteΤότε όμως, όταν το άκουσα αυτό δεν μπορούσα να αποδεχτώ ότι αυτός ο άνθρωπος είχε διαφορετικές προτεραιότητες από τις δικές μου, ούτε το γιατί μου το έλεγε με γρίφο, έτσι το θεώρησα, ''γρίφο''
Όλα δεκτά εφ όσον ξεκαθαρίζουμε το τι ζητάμε από την αρχή γιατι αν φτάσουμε στο τέλος και διαπιστώσουμε πως ο ένας καίγεται για κάποιο αποτέλεσμα και ο άλλος αδιαφορεί, αλοίμονο.
Καλησπέρα κι από μένα
Το να δέχεσαι τη ζωή, έτσι όπως έρχεται από στιγμή σε στιγμή, δεν είναι εύκολη υπόθεση, γιατί μάθαμε να κρατάμε τα ευχάριστα και να αποφεύγουμε τα δυσάρεστα. Ζούμε με το μου αρέσει και με το δεν μου αρέσει, ενώ και τα ευχάριστα περνούν όπως και τα δυσάρεστα...
ReplyDeleteΔιάβασα κάποτε μια φράση που έδωσε λύση στα θέλω μου:
"Άφησε τη ζωή να ζωγραφίσει τον πίνακα και ζήσε την".
Χρόνια πολλά στις μανούλες και πολλά τα ΑΦιλιά μου!
Σοφή μου Στεφανία, τώρα που το λες, αυτό ακριβώς εννοούσε ο φίλος θέλω να πιστεύω. Βέβαια τότε δεν το καταλάβαινα γατί η αντίληψη μου ήταν πολύ κλειστή ειδικά στο θέμα για το οποίο κουβεντιάζαμε.
DeleteΕίναι ωραία να αφήνεις τη ζωή να ζωγραφίσει και να ακολουθείς, μόνο που καμμιά φορά πρέπει να προστατεύεις τα νώτα σου γιατί με τις πολύ ελεύθερες πινελιές μπορεί να χαθούν οι σταθερές.
Ακόμη και στην ελεύθερη ζωγραφική ο ζωγράφος γνωρίζει, πρέπει, τους βασικούς κανόνες.
Εν πάσει περιπτώσει άλλοι αντέχουν τα δύσκολα κι άλλοι όχι.
Τα δύσκολα που απεχθάνομαι και φοβάμαι είναι αυτά που μπορώ να δημιουργήσω η ίδια αυτοπροσώπως :-)))
Χρόνια τους / μας πολλά !!!
Σε φιλ'Ω
Στέλλα μου Καλησπέρα και Χρόνια Πολλά!
ReplyDeleteΜέχρι την εφηβεία πλέουμε ευχάριστα μ’ έναν άνεμο που μας σπρώχνει απαλά ψάχνοντας (εκ του ασφαλούς) κρυμμένα μαλάματα στις αγκαλιές του κόσμου. Κάτι σαν πειρατές πριν βγουν στη μανιασμένη θάλασσα.
Μετά χαμένοι πίσω από παλιά οράματα ένα πέλαγος γίνεται ξαφνικά η ζωή κυνηγώντας χίμαιρες, σε ίσα μοιρασμένες αγωνίες και προβλήματα. Προορισμός: η ζωή σε μια διαδρομή που όλο και μικραίνει.
Κανείς δεν περιμένει να ανακαλύψει σε μια μέρα τον κόσμο. Στόχος ο προορισμός σε μια αχαρτογράφητη περιοχή του μυαλού σαν ξεθωριασμένες φωτογραφίες από ταξίδια με τη χαρά της άφιξης ή τη θλίψη της αναχώρησης στα μεγάλα λιμάνια της ζωής. Καμιά φορά και με λανθασμένες διαδρομές (πεποιθήσεις)
Μια ατέρμονη σειρά στιγμών προγραμματισμένων σε μια ατζέντα που γίνονται μέρος της εμπειρίας μας στο δικό μας μικρόκοσμο. Σε κάτι τέτοιες στιγμές οι προσωπικές αποφάσεις αποκαλύπτουν τα δυνατά ή αδύνατα σημεία μας καθώς και το πόσο ευχάριστα ή περιπετειώδη ήταν τα ταξίδια.
Πόσο όμορφα γίνονται εκείνα τα ταξίδια της ζωής που σε οδηγούν ασφαλή σε απάνεμα λιμάνια. Τελικά το ταξίδι είναι ευτυχία ή το αντίθετο; Σίγουρα όμως η ζωή είναι ταξίδι!
Να είσαι καλά. Με συνοδοιπόρο της ζωής τη μανούλα, να τη χαίρεσαι!!
Σε φιλώ!
Mα και βέβαια η ζωή είναι ταξίδι Αννίκα μου.
DeleteΠοιός από μας θα μπορούσε να το αμφισβητήσει αυτό;
Ωστόσο υπήρξαν καταστάσεις στη ζωή μου που αν ήξερα την έκβαση τους δεν θα τις ξεκινούσα αλλά υπήρξαν και καταστάσεις που ακόμη κι αν από την αρχή μου έλεγαν ''τζάμπα κόπος'' πάλι εκεί θα τριγυρνούσα.
Όπως δεν σταμάτησαν τα θέλω μου επειδή δεν βρήκαν τον παραλήπτη που εγώ θα ήθελα.
Σίγουρα ο κύκλος της ζωής είναι μεγάλος.
Οι γραμμές που ακολουθήσαμε πολλές και πιστεύω πως έχουμε να διανύσουμε χιλιόμετρα ακόμη.
Αυτό ναι, είναι ταξίδι. Και είναι όμορφο το άτιμο. Είναι υπέροχο!!!
Ο φίλος μου προφανώς εννούσε πως το ταξίδι είναι ταξίδι ανεξαρτήτως αν φτάνει σε ευτυχία ή όχι.
Σ αυτό είχε δίκιο.
Όπως συμφωνώ και με όσα γράφεις στο υπέροχο σχόλιο σου :-)))
την χαίρομαι την παρέα σου
Σε φιλώ!!!
Σιγουρα η ζωη ειναι ενα μακρυ ταξιδι που ολοι μας ειμαστε επιβατες σ ενα καραβι με ολες τις ομορφιες και τις ασχημιες που μπορει να τυχουν.Θα προσπερασουμε τα ασχημα και θα συνεχισουμε για το τελος του ταξιδιου μας.Ας ειμαστε αισιοδοξοι.Η ζωη θα μας δωσει αυτα που εκεινη θελει.Να εισαι παντα καλα.🌸
ReplyDeleteΈτσι είναι Γιάννη, ας είμαστε αισιόδοξοι λοιπόν!
DeleteΗ ζωή αυτό που είναι να δώσει θα το δώσει, πόσο δίκιο έχεις.
Αν και πολλές φορές διεκδικούμε πράγματα γιατί είμαστε δραστήριοι άνθρωποι και βράζει το αίμα μας!
Επιλογές είναι όλα!
Καλή εβδομάδα
καλημέρα!
Για να μην γράφω και εγω αυτά που γράφουν ολοι οι blog φίλοι,θα συμφωνήσω με τα περισσότερα.Το μόνο που πιστεύω πλέον είναι ότι στην ζωή μας καλό θα είναι να έχουμε αγάπη.Για τους συνανθρώπους μας,για τα ζώα ,για όλα.Να είμαστε ευτυχισμένοι που εχουμε την υγέια μας και που κάθε μέρα βλέπουμε τον ήλιο.
ReplyDeleteΑκούστε το τραγούδι που εχω επιλέξει σήμερα και αν μπορείτε ακούστε τους στίχους.
https://www.youtube.com/watch?v=DEOBbg3R2Q8
Ανώνυμε φίλε συμφωνώ με όσα λες!
DeleteΠιστεύω πως στη ζωή μας, στο χαρακτήρα μας, στην εσωτερική μας ισοροπία, στην ψυχική μας υγεία μετράει η αγάπη και όχι πχ ο ανταγωνισμός σε όποιο πεδίο κι αν υπάρχει αυτός, ακόμη κι αν είναι φιλικός.
Επίσης κι η ευγνομωσύνη είναι μια έννοια που αγαπώ πολύ, είναι τρόπος ζωής που περιέχει αυτογνωσία και ικανοποίηση, αναγνωρίζω αυτό που έχω, κι αυτό είναι πάρα πολύ δύσκολο μια και έχουμε μάθει να ζούμε και να αναπνέουμε για το παραπέρα και για το παραπάνω κι ας κάνουμε ουσιαστικά κύκλους γύρω από τον εαυτό μας.
Ακούγεται μοιρολατρικό αλλά δεν είναι.
Αν αναγνωρίσεις κι αν σταθείς να απολαύσεις τα βασικά σαν αυτά που αναφέρεις, μετά μπορείς και να παλέψεις για όλα τα υπόλοιπα.
Καλή εβδομάδα
καλημέρα!!!
Πήρα την ομπρέλα, κι άρχισα να ισορροπώ στο τεντωμένο σκοινί που τοποθέτησαν οι προηγούμενοι που σχολίασαν. Ανάμεσα στις επιδιώξεις των επιθυμιών μου και σε όσα η ζωή μου φέρνει μπροστά μου χωρίς να με ρωτάει. Κάπως έτσι το είπε και ο συνονόματος: Η ζωή αλλάζει/δίχως να κοιτάζει/ τη δική σου μελαγχολία/(Αλλά) κι έρχεται η στιγμή/για ν' αποφασίσεις/με ποιους θα πας και ποιους θ' αφήσεις.
ReplyDeleteΚαι αλλαγές ερήμην μας και εμείς η αλλαγή.
Όσο για την προσπάθεια να απολαύσεις το ταξίδι, μάλλον χρειάζεται να μαθαίνουμε να στεκόμαστε όρθιοι στις τρικυμίες. Δύσκολη τέχνη..
Λοιπόν, ας ξεκινήσουμε να απολαύσουμε τη βδομάδα μας. Σε μια βδομάδα εδώ θα είμαστε, να κάνουμε απολογισμό :-)
Φιλιά
Διονύση μερικές φορές έχω την εντύπωση ότι καταλαβαίνετε πολύ περισσότερα από όσα λέω.
DeleteΠόσο μ' αρέσει αυτό!!!
Ωραίο και σοφό το τραγούδι και οι στίχοι του.
Για να απολαύσεις το ταξίδι πρέπει να μένεις στα καλά, όχι πως μπορείς να κάνεις και διαφορετικά. Και να μην τα παίζεις όλα για όλα. Να μην τα δίνεις ολόκληρα, κράτα τα μισά για σένα. Και με τους συνοδοιπόρους σου να ζητάς τα ίδια πράγματα!
Καλά να είμαστε, υγεία να έχουμε και θα την απολαύσουμε την εβδομάδα :-)))
Φιλιά απολαυστικά (πού τα βρίσκω αναρωτιέμαι :))) )
Όλα έχουν νόημα, γιατί κάθε τι, μας προσφέρει κάτι διαφορετικό. Ευχαρίστηση, μαθήματα, γνώση. Κάθε στιγμή, συνθέτει το ταξίδι της ζωής.
ReplyDeleteΤο πόσο όμορφο είναι εντέλει, εξαρτάται από τους συνταξιδιώτες και την θέληση μας να το απολαύσουμε.
Σου στέλνω μεγάλο φιλί Στέλλα μου!
Πως να διαφωνήσω Μαρίνα;
DeleteΠοιός θα μπορούσε να πει ότι το κάθε τι μικρό ή μεγάλο δεν μας πάει ένα βήμα μπροστά;
Το μόνο σίγουρο είναι επανατοποθετούμαστε συνεχώς κι αυτό οφείλεται στην εκάστοτε εμπειρία.
Και αυτό ακριβώς έχει να κάνει με τη ροή της ζωής και το ταξίδι της.
Καλό βράδυ, φιλάκια κι από μένα