μ' αρέσει το ταξίδι της ζωής

''Μου αρέσει το ταξίδι της ζωής''  μου είπε πριν λίγο καιρό ένας φίλος μου
κι ενώ εκείνος νόμιζε πως μ' αυτή του την έκφραση μου τα εξηγούσε όλα,  εγώ είχα την αίσθηση πως αυτή ειδικά η κουβέντα ήταν μια υπεκφυγή.
Η κουβέντα που προηγήθηκε,  είχε να κάνει με το κατά πόσο κάποιες πράξεις / κινήσεις μας έχουν τα επιθυμητά αποτελέσματα.  ''Μ' αρέσει η διαδρομή,  την χαίρομαι,  την απολαμβάνω''  είπε ''μ' αρέσει το ταξίδι της ζωής'' ανεξαρτήτου αποτελέσματος.
Και σε ρωτάω..
Τί είναι το ταξίδι της ζωής και σε ποιόν δεν αρέσει;
Και όλοι εμείς που είμαστε εν ζωή,  ένα ταξίδι το κάνουμε,  δεν το κάνουμε;  Όλοι στο ίδιο καράβι δεν είμαστε;  Όλοι μαζί δεν ταξιδεύουμε;
Αλήθεια ''η αξία του ταξιδιού της ζωής'',  δεν έχει να κάνει με τα θέλω μας;  Με τους σκοπούς μας και τα επιθυμητά αποτελέσματα;
Ή μήπως λέγοντας αυτό εννοούμε πως μας αρέσουν όσα έρθουν κι όσα πάνε,  κι αν δεν έρθουν δεν πολυασχολούμαστε για κάποια θέματα,  δεν μας αφορούν,  δεν μας ενδιαφέρουν,  μπορούμε να ζήσουμε και χωρίς αυτά.
Ότι μας κάτσει δηλαδή;  Χωρίς αιτιολογία,  χωρίς σκοπό,  χωρίς κόπο;

Ωστόσο υπάρχουν ένα σωρό θέματα για τα οποία παλεύουμε και για το θετικό αποτέλεσμα τους αγωνιούμε καθημερινά.
Αυτή την διαδρομή δεν την απολαμβάνουμε;
Ή μήπως διαχωρίζουμε μέσα μας τα απαραίτητα και μή;
Αυτά που έχουμε σαν προτεραιότητα στη ζωή και τα άλλα που τα θεωρούμε δευτερεύοντα;