Saturday, June 29, 2019

εξάρες



Sir John Lavery, "Sunbathers", 1936



Πόσο υπέροχα αποτυπώνεται σ΄ αυτό τον πίνακα,  το καλοκαιρινό φως αλλά και το καλοκαιρινό ραχάτι,  αυτή η υπέροχη εποχή που σε ντύνει με τα ελάχιστα ρούχα και χαρίζει στο σώμα αργές,  γοητευτικές,  τεμπέλικες κινήσεις.
Ακόμη και όταν το μπάνιο,  ή η πρόσβαση στη θάλασσα δεν είναι εφικτή,  ένα κρύο καφεδάκι σε μια σκιερή,  αεράτη αυλή με θέα,  τα μεταλικά βαριά τραπέζια κοντά το ένα στο άλλο,  ώστε να νιώθεις τα μαλλιά της κοπέλλας που κάθεται πίσω σου σαν δικά σου,  οι ''κρυφές συζητήσεις'' που πιάνεις με τα ραντάρ των εντίκτων σου,  δυό μπύρες παγωμένες Αμστελ,  το χαμόγελο της γκαρσόνας,  οι ομάδες των Ισραηλινών τουριστών,  η πυρωμένη άσφαλτος,  η αισθητή απουσία του πράσινου,
το Σάββατο της 29ης Ιουνίου,  αλήθεια είναι ακόμη Ιούνιος;  μα η ζέστη είναι τόσο αισθητή κλπ κλπ
Μια μέρα,  σ αυτό το μπαρ,  ένας νέος πάλευε να τα ρίξει σε μια μεγαλύτερη του,  πάλευε και ίδρωνε μα ήταν Σεπτέμβρης κι έλεγε αλήθειες και λόγια καθαρά,  πώς να ρίξεις μια γυναίκα με λόγια καθαρά και σταράτα μου λες;  Θέλω να σε γ.....!  Γίνεται;
Τον Ιούνιο όμως οι λέξεις θερμένονται και βρίσκουν τον στόχο τους.
Το σε θέλω,  βγαίνει αχνιστό και ιδρωμένο,  ποιός μπορεί να αντισταθεί;
Λάθος μήνα διάλεξες φίλε,  είχε μακριά μαύρα μαλλιά,  λίγο αγόρι και λίγο κορίτσι,  και τα δύο μαζί με φωτιά!  Άργησες!
Δυό μήνες πριν έπρεπε να την φέρεις.
Τον Ιούνιο,  όλα επιτυχγάνονται,  κρεμάμε κεράσια στα αυτιά,  τα δέντρα βγάζουν μωβ λουλούδια,  άλλα που μοιάζουν με γαρύφαλλα και άλλα με καμπάνες,  τα ρόδια σχηματίζονται στα κλαδιά τους,  οι πετούνιες θεριεύουν,  οι λεβάντες βάφουν τα χωράφια μαβιά και οι ήλιοι στρέφουν τα κεφαλάκια τους και πιάνουν κουβέντα με τους περαστικούς.
Ο έρωτας μπορεί να γεννηθεί στα θερινά τα σημερινά και να κορυφωθεί στα σκοτεινά πάρκα της παραλίας.  Χιλιάδες χελιδόνια γεμίζουν τον ουρανό,  τα μπουρίνια,  οι καταιγίδες,  τα σύννεφα,  είναι ζωγραφιά.
Τέλος η θάλασσα,  η μυρωδιά του αντιηλιακού που κάνει το αποτριχωμένο δέρμα να κολλάει με την αλμύρα και τον ιδρώτα,  οι σελίδες ενός βιβλίου που προκαλεί την προσοχή σου,  ο κούκλος νεαρός με τους κοιλιακούς δίπλα σου,  οι κάποιας ηλικίας γυναίκες,  που βγάζουν στη γύρα τους χυμούς τους,  τα μαγιώ που αποκαλύπτουν,  η γύμνια ατόφια,  καθαρή σαν ακατέργαστο διαμάντι,  ο πόθος άλλοτε καλυμμένος κι άλλοτε όπως έχει,  ο πόθος να παίζει τάβλι με πούλια την κάβλα,  στον υπερθετικό,  ερωτισμός χωρίς σύνορα,  ρίχνω τα ζάρια,  εξάρες!!!



No comments:

Post a Comment

μια μέρα

  χρόνος τότε που σκοτώναμε το συναίσθημα,  κι ενώ η ψυχή έλεγε ναι,  εμείς επιλέξαμε το όχι νοσταλγία ο τρόπος που σήκωνες ψηλά τα μανίκια ...