Μου λείπει το σοκολατένιο γλυκό!
Γιατί αυτή τη στιγμή απολαμβάνω ένα μήλο αλλά βρε παιδί μου ακαταλαβίστικο το πώς η γεύση του μήλου γίνεται βαρετή σε επαναλαμβανόμενη κατάσταση, ενώ το γλυκό σε όση ποσότητα, παραμένει τόσο ελκυστικό όσο και εθιστικό.
Δεν περνάω την καλύτερη φάση μου.
Δεν θέλω να μιλάω πολύ, δεν θέλω να ακούω καθόλου, γενικά προσπαθώ να οργανώσω τα εσωτερικά μου ανοργάνωτα! Ποιός; Εγώ, ο πιό ανοργάνωτος άνθρωπος στον κόσμο.
Τέλος πάντων διάβαζα σε ένα blog προχθές το εξής για την ευδαιμονία!
Έλεγε, πρέπει να βλέπουμε τα πράγματα ως παρατηρητές.
Αν πχ η ευτυχία είναι ένα άσπρο σύννεφο, το χαιρόμαστε μα ξέρουμε πως θα φύγει και θα περάσει. Η δυστυχία, θα μπορούσε να είναι ένα μαύρο σύννεφο, την ζούμε μα κι αυτή θα περάσει.
Η όλη φιλοσοφία είναι να μην επιρεαζόμαστε σε βάθος από καμμία κατάσταση.
Παρατηρητές!
Έτσι. πάμε σε ένα επίπεδο διαφορετικό, το οποίο λέγεται ευδαιμονία.
Η ευδαιμονία, σε αντίθεση με την ευτυχία και τη δυστυχία, είναι σταθερή.
Ένας ''φίλος'' μου είπε πως μ' αγαπάει πολύ.
Λόγια του αέρα!!!
Λάθος μεγάλο Στέλλα μου και άσε αυτά που μας λένε περί σύννεφου και παρατήρησης!
ReplyDeleteΆσε το μήλο και φάει αχλάδι, αυτό τον μήνα έχουν βγει οι κοντούλες που είναι σκέτη γλύκα και μετά φάε και ένα κομματάκι ή κομματάρα μαύρη σοκολάτα με 75-85% κακάο και δεν θα χρειάζεσαι καμιά αμπελοφιλοσοφική προτροπή και έτσι θα δεις στη πράξη τι θα πει "ευδαιμονία"!
ΑΦιλάκια γλυκύτατα και πολύ χαμογελαστά και λόγω ήλιου! :)))
Μα ναι!
DeleteΜήλα αχλάδια, οκ! Δεν έχω κι άλλες επιλογές!
Αλλά άμα δε συνοδεψεις με σοκολάτα, πως να έρθει η ευδαιμονία χχχ
Αν και η σοκολάτα έτσι νέτη σκέτη, όχι ότι δεν την τρώω αλλά δεν με τρελαίνει..
Τα σοκολατογλυκάκια όμως, μιαμμμ
Ναι, ωραίες μέρες μας κάνει
:-)))
Στη ζωή μας Στέλλα μου οι ανάγκες μας είναι ένα διαρκές πάρε-δώσε με τις επιθυμίες μας. Συμβαίνει καμιά φορά, απ' τις καθημερινές απαιτήσεις να χάνουμε το "εγώ" μας και να χαζεύουμε άσπρα-μαύρα συννεφάκια. Φυσική ανάγκη του μυαλού είναι να ξεφύγει για λίγο.
DeleteΚάπως έτσι μια εσωτερική φωνούλα μας οδηγεί σε επιθυμίες ναι μεν ευδαίμονες....απαγορευτικές δε. Κακό δεν είναι βέβαια αλλά η ευεξία κρατά τόσο λίγο.... όσο μια σοκολάτα. Τι κρίμα!
Φιλιά γλυκα σοκολατένια!
Αννίκα,
Deleteη ευτυχία δεν είναι στα σύννεφα. Αυτό είναι το μόνο σίγουρο.
Το να κρατάς την απόσταση του παρατηρητή είναι ισορροπία. Αυτό σε κάνει να έχεις τον νιρβάνα του ανθρώπου που δεν έχει άγχος. Δεν τα παίρνεις μέσα σου, παρατηρείς, απολαμβάνεις ενώ ξέρεις πως το ένα διαδέχεται το άλλο. Η καλή μέρα την κακή κι ανάποδα.
Μεγάλη αυτοσυγκράτηση, ζηλευτή, ποθητή!
Τις δε επιθυμίες τις προκαλεί η στέρηση, μόλις βάλεις στο πρόγραμμα σου πως δεν θα το κάνεις αυτό, μετά από 2-3 φορές το επιθυμείς.
Σωστό, η ευεξία κρατάει όσο μια σοκολάτα κι η θλίψη που παραστράτησες (για την σοκολάτα) μια ολόκληρη ζωή :-)))
Αύριο θα είναι μια δύσκολη μέρα με μαστόρους σε δράση..
καλό ξημέρωμα
Κάθε εποχή έχει τα δικά της. Κάθε εποχή περνά. Κάθε εποχή την ζούμε. Όπως μπορούμε, όσο μπορούμε.
ReplyDeleteΝα είσαι Καλά :)
Πολύ σωστά κι εγώ χαίρομαι που σας βρίσκω ορεξάτο..
Deleteκαλό βράδυ αγαπημένε ολίγιστε
:-)))
Αφού το είπε σημαίνει ότι σ' αγαπάει.
ReplyDeleteΒασικός κανόνας επικοινωνίας: δεχόμαστε ως αλήθεια αυτό που μας λέει ο άλλος..μέχρι αποδείξεως του εναντίου.
Όχι τίποτε άλλο, αλλά για να μην προβληματιζόμαστε άσκοπα.
Καλό βράδυ ψαροματάκι μου :)
Λες Μαρία μου;
DeleteΊσως και να έχεις δίκιο..
καλό βράδυ