Στην οδό Αριστοτέλους, τον πιο πολυσύχναστο δρόμο της πόλης μου, κάτω από τα κτίρια του Ερνέστου Εμπράρ, ένα σάββατο, ένα μοναδικό απόγευμα, με ένα χωνάκι παγωτό στο χέρι, και στις τσέπες όνειρα.
Ένας ήλιος να χάνεται πίσω από τα σύννεφα, κι αν είσαι τυχερός μπορεί να σου φυλάει μια δύση με χρώματα και σχηματισμούς που θα σου μείνουν αξέχαστα.
Ζαχαροπλαστεία, μυρωδιές από ζεστό καφέ, ψημμένο φύλλο και βανίλια. Καρύδια, σιρόπια, πίττες και σοκολάτες.
Κινηματογράφος Ολύμπιον, Ηλέκτρα Παλάς, Ορίζοντες.
Κίονες σε χρώμα κεραμυδί και καμάρες, πολλές καμάρες που στο πίσω μέρος τους φωλιάζουν πουλιά.
Στο βάθος η θάλασσα, σ' αυτή την πόλη όπου κι αν βρεθείς, στο βάθος θα δεις την θάλασσα.
Μια θάλασσα που άλλες φορές ντύνεται με χίλιες δυό φωτεινές αποχρώσεις του μπλε κι άλλες πάλι, φοράει τα θυμωμένα της, τα σοβαρά, τα γκρίζα και τα μαύρα.
''Κι ήταν ένα πράσινο, πράσινο φεγγάρι να σου μαχαιρώνει την καρδιά.''
Οδός Αριστοτέλους
Χαρούλα Αλεξίου
Βλέπω γιορτινό στόλισμα; Πολύ ωραίο. Να μπαίνουμε σταδιακά στην ανάλογη διάθεση. Είναι πάντα όμορφο να έχεις στο βάθος πάντα θέα μια θάλασσα. Γαληνεύει την ψυχή σου, το μάτι σου. Φτιάχνει τη διάθεσή σου.
ReplyDeleteΤαξιδιάρικη σήμερα η διάθεση Στέλλα. Μάλλον θα την έλεγα ...περιπατητική. Με αναπολήσεις, αρώματα, ανταύγειες και χρώματα. Ότι καλύτερο για ένα βράδυ Σαββάτου.
Στέλνω την καλησπέρα μου ζεστή.
Γιάννη, πόσο θέλω να φτιάξει η διάθεση μου, πόσο να ήξερες!
DeleteΚάνω συνεχώς προσπάθειες αλλά φαίνεται δεν αρκούν.
Η φωτογραφία μου άρεσε τόσο πολύ όταν την είδα στο διαδίκτυο που την έφερα εδώ για να μπορώ να την βλέπω κάθε μέρα.
Δεν μοιάζει λίγο εικόνα από κινηματογραφική ταινία;
Μ' αρέσει που έρχονται χριστούγεννα, το λέω συνεχώς, μ' αρέσει αυτή η εποχή.
Αυτό που δεν μου αρέσει και με ρίχνει αφάνταστα είναι που δεν μπορώ να με βάλω σε πρόγραμμα διατροφής.
Αυτό με ξεπερνάει.
Και ίσως μετά από αυτό ακολουθούν κι άλλα πραγματα σαν αλυσίδα.
Με πολλές ευχές για ένα όμορφο σ/κ
:-)))
Πρόγραμμα διατροφής ε; Θέλει λίγο πειθαρχία αυτό. Τι να πω. Να ευχηθώ να το καταφέρεις.
DeleteΗ Φωτογραφία και το πλάνο είναι πολύ καλή. Κινηματογραφική; ναι φυσικά, θα μπορούσε άντε να είναι.
Να περάσεις μια όμορφη Κυριακή.
Αυτό που ελπίζω είναι η Οδός Αριστοτέλους, η θάλασσα, όλη αυτή η ομορφιά, να απαλλάξει τους ανθρώπους εκεί από την όποια αρνητική αύρα του σκοταδιού τους φλερτάρει. Το ελπίζω.
Τα σκοτάδια απαλύνονται με τις αύρες, αλλά άλλα είναι αυτά που μας λείπουν νομίζω σε όλους μας.
DeleteΚάποιοι πάντως το διαχειρίζονται καλύτερα από εμένα..
καλή κυριακή Γιάννη μου
Νομίζω οτι ειναι ο πιο ομορφος δρόμος στην Ελλάδα, μιλώντας φυσικά για τις μεγάλες πόλεις μας. Ειδικά από ψηλά που την έχεις ολόκληρη μπροστά σου, να τελειώνει σ'αυτό το ξέφωτο της θάλασσας, έχει μια μοναδική αρχοντιά.
ReplyDeleteΝα έχεις ένα όμορφο υπόλοιπο Σ/Κ , Φεγγαρένια.
..και κάτι ακόμη που όλο ξεχνώ να στο γράψω : έχεις την πιο όμορφη blog list που ξέρω. Αν και δε βρίσκω πάντα τον χρόνο να διαβάσω τα συνεχώς ανανεωμένα κείμενα, ξέρω πως έχεις τις καλύτετρες γραφές εκεί μαζεμένες.
ReplyDeleteΝομίζω πως είναι το πλάτος του δρόμου melian που του δίνει μία πληθωρική διαφορετικότητα αλλά και όλα αυτά τα όμοια κτίσματα αριστερά και δεξιά, που θυμίζουν τόσο πολύ ανατολή, με τους κίονες και τις καμάρες και τα περίτεχνα παράθυρα. Είναι και τα ημικύκλια εκεί στο Ηλέκτρα Παλάς και Ολύμπιον.
ReplyDeleteΗ πιό ατμοσφαιρική στιγμή που θυμάμαι να έζησα σ αυτό το δρόμο ήταν βγαίνοντας από τον κινηματογράφο, χειμώνα καιρό, όπου όλα ήταν βουτηγμένα σε μια ομίχλη που δεν βλέπαμε ούτε τη μύτη μας :)
Για την blog list μου το έχουν ξαναπεί, θα συμφωνήσω γιατί είναι μια συλλογή πολλών ετών. Πόσο χαίρομαι δε όταν βρίσκω blogs καινούργια εν ενεργεία δεν φαντάζεσαι, αλλά και πόσο λυπάμαι για ένα σωρό παλιότερα που χάθηκαν στο πέρασμα του χρόνου.
Μείναμε πιστές στα ημερολόγια μας melian, καταλαβαίνω πως κάπως τα βλέπουμε με τον ίδιο τρόπο όταν σε διαβάζω και πως τα αγαπάμε και οι δύο πολύ.
έχεις τα φιλιά μου
:-)))
Αγαπημένη η Αριστοτέλους, αγαπημένη και η Χαρούλα!
ReplyDeleteΌποτε ανέβαινα Θεσσαλονίκη, ήταν η καθημερινή μας βόλτα εκεί.
Έμενα στου θείου μου, που κατοικεί στη Σχολή Τυφλών πιο δίπλα και βγαίναμε από ένα στενό στον παραλιακό δρόμο και πηγαίναμε στην Αριστοτέλους με τις εξαδέλφες μου.
Ωραία χρόνια.
Δυστυχώς έχω να ανέβω από το 1997, που απεβίωσε η θεία μου.
Σίγουρα θα έχουν αλλάξει αρκετά πράγματα, αλλά φαντάζομαι προς το καλύτερο.
Ελπίζω κάποτε να μπορέσω να την ξανακάνω αυτή τη βόλτα!
Καλό βράδυ Φις Άι!
Καλησπέρα Αρτίστα μου!
DeleteΛες να τις γνωρίζω τις ξαδέρφες σου; :-)))
Όλοι οι δρόμοι οδηγούν παραλία κι αό εκεί, ειδικά από τη σχολή τυφλών σε 10 λεπτάκια κέντρο, άντε ένα τεταρτάκι βία βία.
Χμμ από το 1997, είναι πολλάαα χρόνια Αρτίστα.
Έχουν μείνει ελάχιστα καταστήματα στις γειτονιές, νομίζω πως και το κέντρο δεν έχει την αίγλη των καταστημάτων των καλών εποχών.
Η ανάπλαση όμως της παραλίας θα σε εντυπωσίαζε, είναι εξαιρετικό έργο.
Θα μπορούσαμε να κάνουμε μαζί αυτή τη βόλτα! τί λες;;;
καλό βράδυ
φιλάκια
Εάν ποτέ ανέβω, σίγουρα θα την κάνουμε αυτή τη βόλτα!
DeleteΜε στάση για καφέ και για γλυκό εννοείται!
Τις ξαδέρφες μου μάλλον δεν τις ξέρεις. Είναι 15 και 20 χρόνια μεγαλύτερες από εμάς, οπότε λίγο δύσκολο να τις ξέρεις!
Κίσιζ δίαρ!
Λοιπόν κοίτα να δεις Στέλλα, μέσα σε όλη αυτή την δύσκολη εποχή (από πλευράς συναισθημάτων εννοώ) που μας έχει αποξενώσει, που μας έχει κάνει καταθλιπτικούς και απαισιόδοξους, μια φωτογραφία μας ξαφνιάζει με την ομορφιά της. Ένας δρόμος με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά και μια γοητεία που καθορίζει τη φυσιογνωμία της πόλης. Όμορφα κτήρια που αποτυπώνουν την αιωνιότητα, φύλακες του χρόνου και της ζωής.
ReplyDeleteΕκεί στο Καφέ, αν με θέλετε για παρέα (με την Αρτίστα) πίνω και γω ένα καϊμακλίδικο.
Η Χαρούλα, άνευ σχολίου...πρώτη!
Καλή Κυριακή Στέλλα μου!
Αννίκα μου πάντα πρόθυμη φίλη μου, εννοείται πως σε θέλουμε, καμμία αντίρηση δεν έχουμε ούτε η Αρτίστα μας πιστεύω ούτε εγώ.
DeleteΧμμ ''δύσκολη εποχή''!
Τί είπες τώρα..
Πήγαινε μόνο ένα ταξιδάκι με τη σκέψη σου και αναλογίσου πού είμασταν Σαββατόβραδο πριν την δεκαετία αυτή.
Τώρα Ε1 και τραγούδια στην τηλεόραση, που να πω την αλήθεια δεν είναι πολύ καλές επιλογές.
Αλλά οι διαφορές είναι μεγάλες, ακόμη και για τις παρέες γενικότερα με την βοήθεια του διαδικτύου βέβαια.
Το ένα ακολουθεί το άλλο νομίζω
Αυτό το ''καιμακλίδικο'' θα το παραγγείλω κι εγώ :-)))
καληνύχτα
καλό ξημέρωμα
@Αννίκα + Φις Άι
DeleteΕννοείται Αννίκα ότι θέλουμε την συντροφιά σου στον καφέ!
Αλλά, κορίτσια, μη ξεχνάμε και το γλυκό!
Καληνύχτα και στις δυο σας!
Καλημέρα κορίτσια
DeleteΗ Θεσσαλονίκη είναι ολόκληρη ένα γλυκό και μάλιστα σιροπιαστό :-)))
Όπως βλέπουμε τη φωτογραφία, προς την αντίθετη φορά του δρόμου είναι ο Τερκενλής με τα διάσημα τσουρέκια, αλλά κι ένα σωρό άλλα νόστιμα καλούδια.
Κι αν θέλετε προφιτερόλ θα περάσουμε από το Σουρεάλ, και μετά εξαιρετικά τρίγωνα πανοράματος από τον Ελενίδη.
τα φιλιά μου και στις δύο, γλυκά γλυκά
Ε κορίτσια! Εκεί στον πεζόδρομο οι τρεις χάριτες «αλλά μπρατσέτα» ανάμεσα σε όλο αυτό το ανθρωπομάνι, να ξεχωρίζουμε και να μας ξεχωρίζουν.
DeleteΕικόνες, ψίθυροι, ήχοι, σε μια πόλη πολυπρόσωπη, πλανεύτρα και ρεμβάζουσα τον Θερμαϊκό. Κι ύστερα απλοί παρατηρητές σ’ ένα Καφέ να παρακολουθείς το σφυγμό της κίνησης και να ψάχνεις να βρεις το κουμπί της ομορφιάς αυτής της πόλης.
Εεεεε……κάντε το εικόνα και πείτε μου αν δεν αξίζει αυτή την χαρούμενη διάθεση.
Ήπιαμε το καφεδάκι μας, φάγαμε και τα τρίγωνα Πανοράματος που ξυπνάνε στον ουρανίσκο γλυκιές αναμνήσεις, καιρός να μαζευτούμε.
Πάντως στο πίσω-πίσω μέρος του μυαλού ας παραμένει η ιδέα……..ποτέ δεν ξέρεις. Λέτε;
Σας γλυκοφιλώ
Καλό απόγευμα!
Αννίκα μου έτσι όπως περιγράφεις την Θεσσαλονίκη μου, ούτε εγώ που ζω εδώ :-)))
DeleteΟι τρεις μας ''αλλά μπρατσέτα'' τί τέλεια εικόνα!!!
Μπορώ ξέρεις όσο θέλω να το ονειρεύομαι, μέχρι την πραγματοποίηση του!
φιλιάαα πολλάαα
Υπάρχει στην παρέα σας από πέρυσι και ένας Θεσσαλονικιός.Αν και γεννήθηκα στην Αθήνα,επειδή η μητέρα μου ήταν από Θεσσαλονίκη κάθε χρόνο είμασταν 3 φορές τουλάχιστον στην αγαπημένη μας πόλη.
ReplyDeleteΤι να θυμηθώ από όλα αυτά ου περιγράφεις;Και πόσες εικόνες,γεύσεις,μυρωδιές που τώρα έρχονται μία μια στην μνήμη μου.
Τίποτα δεν είναι τυχαίο στην ζωή μας.Δεν θα γράψω περισσότερα.Αφήνω την φαντασία μου να τρέξει σε όλα αυτά που περιγράφεις με τον δικό σου υπέροχο τρόπο αλλά και τις δικές μου εικόνες που αν και παιδί τότε θυμάμαι πολλά.
καλημέρα ανώνυμε φίλε
Deleteπολύ θα ήθελα να διαβάσω τις δικές σου εμπειρίες και περιγραφές.
Σε ποιά γειτονιά ήταν το σπίτι της μητέρας σου;
Πού είναι οι μουσικές σήμερα; :)
μια όμορφη Κυριακή να έχεις
Καλησπέρα.Εαν θυμάμαι καλά μου είχε πεί ότι εμενε στην 25ης Μαρτίου.
Deletehttps://www.youtube.com/watch?v=FYo105RYVFw&list=RDFYo105RYVFw&start_radio=1
https://www.youtube.com/watch?v=RA6cr0RsCoc
ReplyDeletehttps://www.youtube.com/watch?v=9zNrDdVbVJY
DeleteΑγάπα την πόλη σου και θα χάσεις δεν. Λέξεις που αβίαστα εμφανίζονται στο χαρτί ή την οθόνη. Που μοιράζεσαι λέξεις σε μια προσπάθεια να ακινητοποιήσεις τη στιγμή, να μορφοποιήσεις το συναίσθημα.Θαρρώ το πέτυχες.
ReplyDeleteΝα είσαι Καλά Στέλλα :)
Είναι από τα πράγματα που όσες φορές κι αν προβληματίστηκα κατέληγα πως πάλι σ αυτή την πόλη θα ήθελα να ζω. Όπου γεννηθείς κι όπου μάθεις, ισχύει.
DeleteΚαλό μεσημέρι να έχεις φίλε μου ολίγιστε
:-)))
Υπέροχο... ευχαριστώ! <3
ReplyDeleteΣτεφανία μου κι εγώ!!!
Deletehttps://www.youtube.com/watch?v=1oBN--8hq2I
ReplyDeleteΚαλό βράδυ.
Mε μπάζεις στο κλίμα ν ανυπομονώ να βρεθώ στην Πλ.Αριστοτέλους ...ναι καλά το υποψιάστηκες,οσονούπω φτάνω!χαχαχα Δυστυχως ερχομαι μόνο για 1 1/2 μέρα και πολύ θάθελα να εβλεπα ολες τις αγαπημένες μου Σαλονικιές ομως ο χρονος ειναι πολύ πιεσμένος κι έτσι δεν τολμώ να ονειρεύομαι...
ReplyDeleteΧαρά μου καλώς να έρθεις εύχομαι να φύγεις με τις καλύτερες εντυπώσεις.
DeleteΓιατί όμως τόσο λίγο; Κρίμα!
Τα φιλιά μου έχεις
Ερχομαστε συσσωμη η οικογενεια για την ορκομωσία του ανηψιού και βαφτιστηρα μου και δυστυχως δε θα μπορέσω να μείνω όσο θα ήθελα να σας δω.Με λυπει πάρα πολύ το γεγονός,ομως ελπίζω στην ορκομωσία της ανηψιάς που ακολουθεί να εχουμε το χρόνο να βρεθούμε.Την αγάπη μου πάντα
DeleteΣτην αναμονή λοιπόν.
DeleteΤα συγχαρητήρια μου στον ανηψιό, καλή σταδιοδρομία του εύχομαι!
φιλάκια!
ωραία πέρασα σε αυτή την πλατεία. Φιλόξενη πολύ, πάρα πολύ με ένα σωρό καλούδια για όλα τα γούστα.
ReplyDeleteπωπωπωπ γέμισα από αναμνήσεις χαχαχαχαχα να σαι καλά :)
Αχ..αυτες οι εικονες ποσες αναμνησεις μου θυμηζουν..μυρωδιες αρωματα που εχουν μεινει μεσα μου .. να ηξερες!!!! ..φιλια στην πόλη μας Στελλα μου απο την Κρητη..
ReplyDeleteΝα περνας ομορφα....