Thursday, November 21, 2019

θάλασσα





Πόσο τυχερή νιώθω,  που σε 5'  λεπτά από το σπίτι μου,  στα τόσα χιλιόμετρα παραλία,  μπορώ να περπατήσω όσο θέλω,  πλάι στα χίλια μπλε του παραδείσου μιας ήρεμης θάλασσας,  να κάνω την βόλτα μου μαζί σου,  την πιό ατμοσφαιρική στιγμή,  εκείνη που το λευκό φως της ημέρας κάνει το πρώτα φλερτ με το σκοτεινό της νύχτας.  Έχει μια τέτοια γλύκα αυτή η μίξη των χρωμάτων του ουρανού και της θάλασσας κι εκεί στο βάθος,  τα φώτα των σπιτιών και του δρόμου,  άψυχα ακόμα,  δειλά, μα τόσο υπέροχα σαν ελάχιστα,  λευκά,  λαμπερά φτερουγίσματα.

Ένα νεαρό ζευγάρι,  μια αγκαλιά κι ένα φιλί,  δύο πρόσωπα ευτυχισμένα,  μια παράδοση χωρίς όρους.

Σε ένα παράλληλο σύμπαν,  πίνουμε εσπρεσσάκια,  εσύ κι εγώ,  χαζεύοντας στο βάθος το βουνό,  την πόλη,  τους γλάρους,  τους ερωδιούς,  τη θάλασσα.  Το φως πέφτει σταδιακά,  ο ήλιος δύει.
Και είμαστε εμείς,  οι αγκαλιές και τα φιλιά μας,  ο ίδιος ο παράδεισος.

6 comments:

  1. Αχ ναι, είσαι τυχερή και χαίρομαι πολύ για σένα!
    Εμείς εδώ που κατοικούμε, για βόλτα δίπλα στη θάλασσα πρέπει να διανύσουμε 11 χιλιόμετρα, αλλά δεν είναι πρόβλημα, καθώς δεν υπάρχουν φανάρια κι έτσι δεν θέλουμε πανω από 15 λεπτά να πάμε.
    Άρα τυχεροί κι εμείς!
    Μα είναι οι καλύτεροι περίπατοι αυτοί δίπλα στη θάλασσα!
    Κι εσύ έχεις εναν τρόπο μοναδικό να τους παρουσιάζεις!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Μα είναι που τους ζω τόσα χρόνια αυτούς τους περιπάτους Αρτίστα μου και τους απολαμβάνω. Είναι η καλύτερη στιγμή της καθημερινότητας μου και είχα την τύχη να έχουμε πάντα και οι δυό μας το χρόνο και την διάθεση να το κάνουμε. Από πολύ νέοι.
      Είναι και η πόλη μου που είναι γραφική, σχεδόν καρτποσταλική, είναι κι αυτά τα χίλια μύρια μπλε, γκρί, γαλάζια, μωβ κλπ είναι και τα ερωτευμένα που συναντάμε που αγκαλιάζονται και φιλιούνται καταμεσής.

      Φαντάζομαι τί ομορφιά θα συναντάτε κι εσείς.

      Ευτυχία!!!
      Τέλεια πολύ χαίρομαι

      καλό βράδυ :-)))

      Delete
  2. Ενας περίπατος σε αργό ρυθμό, ανεφοδιασμού δυνάμεων, εικόνων, εντυπώσεων και ένα γαλάζιο σε όλες τις αποχρώσεις. Καλότυχοι όσοι έχουν τη θάλασσα δίπλα ή έστω κοντά, να βιώνουν το πέρασμα των εποχών μέσα απ’ τα άγρια ή ήρεμα χαρίσματα, τους δυνατούς παφλασμούς, τους χαλαρούς κυματισμούς, τα καθρεφτίσματα απ’ τα ηλιοβασιλέματα. Μια βόλτα στην παραλία με μια σακούλα σπόρους να βουτάνε οι γλάροι λαίμαργα…..μόνο αυτά, όλα τα άλλα τα χουμε και στο χωριό μας.
    Ψήνομαι γι αυτή τη βόλτα αν κάνεις το εσπρεσσάκι, τσιπουράκι!
    Καλό βράδυ!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Αννίκα, θέλω καιρό να σου πω πως θαυμάζω τον τρόπο που ξέρεις να χρησιμοποιείς την ελληνική γλώσσα!

      Στο θέμα μας τώρα..
      τσιπουράκι θέλει το κορίτσι μας, οκ, τσιπουράκι για σένα και μπυρίτσα για μένα.
      Για μεζεδάκια στην νέα κρήνη, ή στο κέντρο.
      Πω πω μοσχομύρισαν :-)))

      Delete
  3. Αυτή η δυνατότητα Στέλλα είναι ευλογία να το ξέρεις! Η θέα και μόνο της θάλασσας είναι αρκετή να σε γαληνέψει, να σε ηρεμήσει και φυσικά να σε εμπνεύσει. Πόσο μάλλον αν μπορείς να την πλησιάσεις τόσο εύκολα και άμεσα. Εκεί τότε η αγκαλιά της σε περιμένει να σε υποδεχτεί με τον δικό της τρόπο.
    Πολλές καλησπέρες.

    ReplyDelete
  4. Την ιδια τυχη εχω ευτυχως και εγω Στελλα μου εδω βγαινοντας απο την πορτα μου ειναι μπροστα μου και οντως με χαλαρωνει ή με κανει να την φοβαμαι οταν ειναι θυμωμενη και τα κυματα πολλες φορες κουκουλονουν το σπιτι μας..την λατρευω σε ολες της τις εκδοχες..χαιρομαι που και οι δυο πατριδες μου μου την προσφερουν αυτη την θεα...
    Ξερεις οτι τα κυμματα απο τον βορρα κατεβαίνουν εδω στο Νότο.. και ετσι μας ενωνει μια θαλασσα;
    Να περνας ομορφα παντα οταν βολταρεις.... καλο Σαββατοκυριακο φιλιααα...

    ReplyDelete

τί άλλο να πεις;

  Μπαίνεις σε ένα δωμάτιο και μοιάζει παγωμένο.  Σκουπίδια εδώ κι εκεί,  σκόνη πολύ.  Οι καρέκλες άδειες και οι θεατές ανύπαρκτοι.  Όσο και ...