Θα μπορούσα να είμαι ένα ξύλινο έλκυθρο, ένα χάρτινο αστέρι, μια εύθραστη μπάλα, μια βελούδινη κούκλα, ένας γυάλινος χιονάνθρωπος, ένα χαρούμενο ξωτικό, ένας πολύχρωμος καρυοθραύστης, ένας κεντημένος άι βασίλης, ένας πλαστικός τάρανδος, ένας πορσελάνινος μονόκερος, ένας κρυστάλινος πιγκουίνος, μια μεταλλική καμπάνα, ένα τσόχινο μπισκότο, ένας κεραμικός άγγελος, ένα παιχνιδιάρικο αλογάκι.
Θα μπορούσα να είμαι όλα τα πολύτιμα παιχνίδια που χαζεύεις τις νύχτες στο χριστουγεννιάτικο δέντρο σου, ανάμεσα στις μικροσκοπικές σπίθες από τα λαμπερά φωτάκια, καθώς όλα γύρω σου ησυχάζουν.
Θα μπορούσα επίσης να είμαι τα ζαχαρωτά στο τραπέζι σου και οι ευχές στα όμορφα γλυκά σου χείλη.
Πολύμορφη, αρωματική, γεμάτη χρώματα. Και μια φαντασία που καλπάζει όμορφα. Καλησπέρα φιλενάδα!
ReplyDeleteκαλημέρα Γιάννη μου
Deleteκαλό σ/κ
:)
Αρχικά να πω ότι δεν πειράζει, ας γελάει ο Δ. με τα ψιχουλάκια του μελομακάρονου στο προηγούμενο ποστ!
ReplyDeleteΤο βρίσκω τέλεια ιδέα και θα δοκιμάσω να την εφαρμόσω!
Δεν θα μείνω παραπάνω. Είχα σκοπό μετά από εσένα, να πάω στο βλογ μου για να απαντήσω στα σχόλια, αλλά θα το αφήσω για αύριο, γιατί τώρα με ξεσήκωσες και πάω να κάνω παρέα με τα στολίδια του δέντρου μου!
Φιλί.
Αρτίστα μου έρχεσαι και φεύγεις με τον αέρινο τρόπο σου!
DeleteΤελικά όμως δεν το εφάρμοσα αυτό με τα ψιχουλάκια, ίσως να το κάνω όμως. Αν το καταφέρω που δεν το βλέπω.
Τα φιλιά μου