Monday, December 30, 2019

προτελευταία





Οι αποχαιρετισμοί,  πάντοτε θα πρέπει να είναι δεδομένοι και να μην απασχολούν στενάχωρα.
Θα πρέπει να συνοδεύονται από μεγαλύτερη χαρά από αυτήν της συνάντησης και του ερχομού.
Με γλύκα που περισσεύει να ντύνουμε το ''αντίο''.  Με ευγνωμοσύνη.  Με θάρρος.  Με ένα μεγάλο ευχαριστώ!

5 comments:

  1. Μοιάζει να ταιριάζετε τα αταίριαστα.
    Στο μυαλό μου αυτό:

    https://www.youtube.com/watch?v=djySIecn-Nk

    Καλημέρα (δεύτερη)

    ReplyDelete
    Replies
    1. Πού είναι τα αταίριαστα λοιπόν αφού όλα έρχονται και δένουν;

      ωραίο διαχρονικό άσμα

      καλημέρα ολίγιστε
      :-)))

      Delete
    2. "Θα πρέπει να συνοδεύονται από μεγαλύτερη χαρά από αυτήν της συνάντησης και του ερχομού" αν δεν αυτό είναι αταίριαστο ποιο τότε; Και: το "δένουν" ένα το "πώς δένουν" άλλο.

      Delete
    3. Δεν ξέρω τί να σου πω, ίσως να έχεις δίκιο.

      Οι αποχαιρετισμοί δεν μου αρέσουν.
      Ούτε οι ερωτικοί, ούτε οι φιλικοί, μέσα μου λαχταρώ το ''για πάντα''.
      Αυτές τις μέρες αποχαιρετήσαμε και τον μεγάλο, τεράστιο Θάνο Μικρούτσικο.
      Μεγάλη λύπη!

      Αποχαιρετούμε έναν ακόμη χρόνο.
      Δεν χαίρομαι που φεύγουν σαν νεράκι τα χρόνια πιά.
      Δεν μου αρέσει κάθε χρόνο να είναι κάτι μείον.

      Ως συνήθως όμως, όταν κάνω τέτοιες σκέψεις, έρχονται και οι διαμέτρου αντίθετες.
      Ότι ίσως πχ στους αποχαιρετισμούς θα μπορούσε να είναι η χαρά μεγαλύτερη ακόμη κι από αυτήν τη χαρά μιας νέας συνάντησης.
      Μοναδικοί λόγοι το αναγκαίο και αυτή η παρακαταθήκη που μας άφησαν, η ερωτική σχέση, ο φίλος, ο χρόνος που πέρασε, ο αγαπημένος μουσικός που έφυγε..

      Η αλήθεια είναι πως αν είχα την τέχνη των σκέψεων και του λόγου, δεν θα ήμουν εδώ, θα είχα γράψει βιβλίο :)

      Αυτά ως μια μικρή εξήγηση
      και ζητώ συγγνώμη για όλα μου τα αταίριαστα

      :)

      Delete
  2. Μεγάλο θέμα ο αποχαιρετισμός. Ο Κάθε αποχαιρετισμός. Συνήθως τον συνδέουμε με μια απώλεια, κάτι που δεν είναι σωστό. Ίσως συναισθηματικά να μας παρασύρει κάτι καταθλιπτικό που μας βαραίνει.
    Όμως δεν είναι έτσι.
    Ζυγώνει ο αποχαιρετισμός του παλιού χρόνου. Να κάνουμε τις αποτιμήσεις μας, να πάρουμε τις ανάσες μας και να πορευτούμε.
    Καλή Πρωτοχρονιά Στέλλα μου.

    ReplyDelete

τί άλλο να πεις;

  Μπαίνεις σε ένα δωμάτιο και μοιάζει παγωμένο.  Σκουπίδια εδώ κι εκεί,  σκόνη πολύ.  Οι καρέκλες άδειες και οι θεατές ανύπαρκτοι.  Όσο και ...