Βλέποντας αυτή την φωτογραφία, σκέφτηκα, πως αν αποκτούσα ποτέ κάποια εγγονή κι έφτανε σ' αυτή την ηλικία, θα ήθελα τόσο πολύ να της φτιάξω ένα τόσο ρομαντικό κι αστραφτερό φόρεμα για κάποιο σημαντικό event!
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
οι συγνώμες
Μια μπουκιά ψωμί από της μαμάς το ζυμωτό, χαλιά που περιμένουν να απλωθούν νωχελικά στο πάτωμα ώστε να προσθέσουν ζεστασιά στις χαμηλές θ...
Χαχαχαχαχαχα, όμορφη φαντασία και ωραία όνειρα Στέλλα. Και καλά κάνεις και τα διατηρείς. Καλησπέρα φίλη μου.
ReplyDeleteνα είσαι καλά που μου το υπενθυμίζεις Γιάννη μου
Deleteκαλησπέρα!
Καλο-μελέτα και που ξέρεις! Στο εύχομαι!
ReplyDeleteΦιλιάα!!
Έλα πες μας που τις βρίσκεις αυτές τις υπέροχες φωτογραφίες!!!!
Στο διαδίκτυο, στο facebook, στο pinterest!
DeleteΨάχνω πολύ οπότε από τις τόσες που βρίσκω μία δύο κρατάω.
Ή έρχονται τυχαία μπροστά μου από φίλους :----)
Στο εύχομαι ολόψυχα να αποκτήσεις μια εγγονή!
ReplyDeleteΑυτό το ρούχο θα μπορούσε κάλλιστα να το φοράει στην επίδειξη που θα κάνει στο τέλος της χρονιάς, η σχολή μπαλέτου που θα πηγαίνει!
Ή στη βάφτιση του μικρού της αδελφού!
Τί ωραία που είναι τα όνειρα Αρτίστα μου!
DeleteΣε φιλώ γλυκά γλυκά :-)
Στο εύχομαι, Στέλλα!!
ReplyDeleteΚαι μην ξεχάσεις να της πλέξεις (και μπλέξεις) λουλούδια στα μαλλιά!!
Καϋμό τό 'χω - περιστοιχίζομαι από αγόρια - ευλογία μεν, αλλά βλέπω φορεματάκια και κοτσίδες και ξέρω πως ελπίδα δεν έχω :)
Σε φιλώ