Monday, October 05, 2020

μια Δευτέρα ενός Οκτώβρη


 

 

Θυμήσου,  όταν σκέφτεσαι μια επανασύνδεση,  τί ήταν αυτό που σε κράτησε σε απόσταση!  Τί θέλεις από αυτή τη σχέση και αν στη νέα της μορφή θα μπορέσεις να είσαι ευέλικτος!

Πολλές φορές,  σκέφτομαι,  πως το μόνο που  νοσταλγούμε από σχέσεις που μπορεί πχ να είχαμε από πολύ νέοι και που κάποια στιγμή πατήσαμε το κουμπάκι του delete,  είναι η οικειότητα των χρόνων κι αυτό είναι που αναζητούμε!

Αυτά ειπώθηκαν μια Οκτωβριάτικη Δευτέρα με σύννεφα,  με αέρα και με τα όσπρια  να βράζουν στο τσουκάλι.  Αχλάδι για δεκατιανό,  τυράκι στο ψυγείο για το μεσημέρι και ζυμωτό ψωμί που το αγαπάω ψημένο στην τοστιέρα,  αλειμμένο με λάδι και πασπαλισμένο με αλάτι και ρίγανη.

6 comments:

  1. Συνήθως οι παλιές αγάπες πάνε στον παράδεισο.
    Όχι;

    Φιλιά και πισιχιραιμία :)

    ReplyDelete
    Replies
    1. Μεγάααλο το θέμα που ανοίγεται, που θα μπορούσαμε να το συζητάμε μέερες και να μην τελειώνει ποτέ.
      Προσωπικά δύσκολα στέλνω τόσο μακριά τις σχέσεις μου.
      Αναγνωρίζω πως αυτό είναι το σωστό, το άλλο μόνο φθείρει :)

      ψυχραιμία πάνω από όλα, ας παίξουμε με τα παιχνίδια μας :)
      φιλιά!!!

      Delete
  2. Πωπωπωπω αυτά τα σου τα εδέσματα! Μοσχοβολάνε φύση, αρώματα και φρεσκαδούρα.
    Τώρα όσον αφορά τις παλιές εκείνες σχέσεις που επαναφέρουμε, δεν έχω κάτι απτό να τονίσω. Είναι ένα πολύ σχετικό θέμα που επηρεάζεται από πολλούς παράγοντες.
    Καλησπερίζω από επίσης μια συννεφιασμένη και ζεστή Αθήνα.
    Φιλιά.

    ReplyDelete
  3. Κι εδώ Γιάννη η ζέστη καλά κρατεί, νομίζω από Τετάρτη πέφτει λίγο η θερμοκρασία και το σ/κ ακόμη περισσότερο.

    φιλιά :)

    ReplyDelete
  4. Εγώ θα πω, καιρός φέρνει τα λάχανα, καιρός τα παραπούλια. Δεν βλέπουμε πάντα με την ίδια οπτική τις σχέσεις μας. Οι σελίδες της ζωής μας μπορεί να ξεκινούν με κόκκινο μα στο τέλος καταλήγουν ροζ και να χαίρεσαι αν δεν είναι γκρι.
    Εγώ πάντως θα σταθώ στα όσπρια και στο φρυγανισμένο ψωμί.
    Καλή εβδομάδα Στέλλα!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Σωστό κι αυτό Αννίκα μου, δεν έχουμε πάντα τις ίδιες ανάγκες και αλλάζουμε καθώς περνούν οι δεκαετίες της ζωής μας.
      Τα όσπρια και το φρυγανισμένο ψωμί από τις σταθερές της ζωής μας :)
      Πεντανόστιμες οι φακές κι αν ήθελα θα μπορούσα να έχω πολλά συνοδευτικά, αλλά αρκούμαι στο ψωμάκι, το τυράκι και τις σαλάτες μου!

      Καληνύχτα
      στέλνω φιλιά :)

      Delete

οι συγνώμες

  Μια μπουκιά ψωμί από της μαμάς το ζυμωτό,  χαλιά που περιμένουν να απλωθούν νωχελικά στο πάτωμα ώστε να προσθέσουν ζεστασιά στις χαμηλές θ...