coffee

 

To blogging είναι βαθιά εσωτερική υπόθεση.  Για αυτό τον λόγο κάποιες φορές θα ήθελα να ήταν οι αναρτήσεις μου αόρατες,  από την άλλη έχει μια ηδονή το να ξέρεις πως ''σε διαβάζουν''.  Πάντοτε αμφίθυμη.  Ωραία λέξη η αμφιθυμία.  Πρόκειται για τη συνύπαρξη δύο αντικρουόμενων συναισθημάτων την ίδια στιγμή για το ίδιο θέμα.  Κάθε συναίσθημα ή ψυχολογική κατάσταση είναι ok εφόσον δεν δημιουργεί εσωτερικά θέματα στο άτομο που τα εκδηλώνει.  Νομίζω πως εκτός των άλλων μια μέρα της ζωής μου ξαφνικά (?) άλλαξα δέρμα.  Κοντεύουν είκοσι χρόνια που παλεύω να επαναφέρω το παλιό.  Έτσι κι αλλιώς τίποτα δεν είναι ίδιο, χιλιάδες λεπτές ρυτιδούλες αυλακώνουν το δέρμα μου και το ένα μου μάτι πάντα νυστάζει λίγο περισσότερο από το άλλο.  Επίμονα γυρεύω το χαμόγελο μου,  μάταια όμως ψάχνω κάνοντας πρόβες μπροστά στο φακό της μηχανής,  όλα τα χαρακτηριστικά πρησμένα κι εκείνο μεταλλαγμένο σε άσχημες γκριμάτσες με χείλια και δόντια χωρίς καμμία δύναμη και καμμία προσωπικότητα πια.