Λίγο πριν το ταγκό που θα χορέψουμε και τις σαμπάνιες που θα ανοίξουμε αλλά και τα πυροτεχνήματα που θα σηματοδοτήσουν την αλλαγή της χρονιάς, να σας πω για δυό βιβλία που διάβασα τις τελευταίες μέρες (ναι, τόσο μεγάλη υπέρβαση όσον αφορά τον αριθμό των βιβλίων, δύο βιβλία / τρεις εβδομάδες).
Το ένα βιβλίο ήταν το χιόνι του Τζον Μπάνβιλ, που με ταξίδεψε στην Ιρλανδία του 1957, ανάμεσα σε καθολικούς και προτεστάντες, με ατμόσφαιρα από Αγκάθα Κρίστι.
Το δεύτερο βιβλίο ήταν τα κορδόνια του Ντομένικο Σταρνόνε που αναφερόταν στη Σικελία του 1974 αλλά και στη σημερινή εποχή. Περιγράφει την ζωή ενός ζευγαριού, τον έρωτα, τα παιδιά, αν θέλω να είμαι ειλικρινής, καταπιάνεται με το θέμα του γάμου, το οποίο και κατακερματίζει χρησιμοποιώντας τρία πρόσωπα, το αναλύει όσο δεν πάει άλλο και απομυθοποιεί όσο επίσης δεν πάει άλλο την καθημερινότητα μιας υποτιθέμενης σχέσης ζωής.
Και μια ταινία που μου κράτησε συντροφιά πριν λίγο στο netflix, χριστουγεννιάτικη, γλυκιά, τρυφερή και ρομαντική, το the holiday, με την Κάμερον Ντιάζ, τον Τζουντ Λο και την Κέιτ Γουίνσλετ.
Από το netflix και το 2021, κρατάω το παιχνίδι του καλαμαριού, αλλά και το don't look up, που όσο κι αν δεν μας αρέσει, απεικονίζουν αυτό ακριβώς που συμβαίνει στον κόσμο αυτή τη στιγμή. Μια σειρά, και μια ταινία (δεν νιώθω και τόσο ευτυχής που το γράφω) απολύτως ρεαλιστικές.
No comments:
Post a Comment