Πολλές φορές, βάζω στην αναζήτηση ένα τραγούδι το οποίο πχ μπορεί να αναφέρεται στις σελίδες ενός βιβλίου, και το απολαμβάνω πέραν του δέοντος, ενώ το αποθηκεύω στα αγαπημένα μου στο youtube, όμως ποτέ μα ποτέ το δεύτερο πόσο μάλλον τρίτο μελλοντικό άκουσμα του δεν μου προκαλεί τον ίδιο ενθουσιασμό, το ίδιο δέος.
''Ενα φλιτζάνι καφές, ένα τσιγάρο που καπνίζεις και το άρωμά του σε διαπερνά, τα μάτια μισόκλειστα μέσα στο ημίφως του δωματίου... Δεν θέλω τίποτε άλλο από τη ζωή εκτός από τα όνειρά μου και αυτό... Λίγο είναι; Δεν ξέρω. Μήπως ξέρω τι είναι λίγο και τι πολύ;'' Φερνάντο Πεσσόα
Thursday, December 30, 2021
losing my religion
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
οι συγνώμες
Μια μπουκιά ψωμί από της μαμάς το ζυμωτό, χαλιά που περιμένουν να απλωθούν νωχελικά στο πάτωμα ώστε να προσθέσουν ζεστασιά στις χαμηλές θ...
No comments:
Post a Comment