Tuesday, January 11, 2022

je t'aime


 

Βλέπεις,  λέω θα ήθελα και όχι θέλω να σε δω.  Μια στιγμούλα μόνο,  χωρίς λόγια,  χωρίς νεύματα,  χωρίς ερωτήσεις.  Ούτε καν μια καλημέρα ή ένα χρόνια πολλά. 

Δευτερόλεπτο,  όσο  κρατάει ένα παίξιμο, πάνω κάτω, του βλέφαρου.  Ας είναι κι από απόσταση.  Μια μέρα άσπρη από το χιόνι ή μια μέρα θολή από την βροχή.  Να φυλάξω την τωρινή εικόνα σου,  περαστική,  βιαστική,  φευγαλέα,  να θρέφει το υπόλοιπο της ζωής μου!





No comments:

Post a Comment

οι συγνώμες

  Μια μπουκιά ψωμί από της μαμάς το ζυμωτό,  χαλιά που περιμένουν να απλωθούν νωχελικά στο πάτωμα ώστε να προσθέσουν ζεστασιά στις χαμηλές θ...