Τί συμβουλές να δώσεις σε έναν άλλον άνθρωπο πέρα από το να είναι ανοιχτός να μάθει, σπάζοντας τα μούτρα του; Ένα πάνω κι ένα κάτω όλα έτσι κι αλλιώς. Αλλά πρέπει να βάλεις ο ίδιος το χέρι στην πληγή, να το βγάλεις και να το ξαναβάλεις, να πονέσεις. Έτοιμες συνταγές ευτυχίας δεν υπάρχουν. Την ψάχνεις, την βρίσκεις, την κρατάς, σου φεύγει, φτου κι από την αρχή. Εν τω μεταξύ σκορπάς κομμάτια σου για να ξανασυνθέσεις καινούργια. Ποτέ δεν μοιάζει το πριν με το μετά, αλλά όλο το ζουμί είναι στο να το απολαμβάνεις. Ταξείδι είναι που μοιάζει μισό με ποίημα και μισό με σπασμένα φτερά!
Θα έλεγα να είσαι ο εαυτός σου. Αυτός που δεν φοβάται τα πάθη και τολμά. Αυτός που έχει μάθει να συμβιβάζεται με την αποτυχία, και να ανατρέπει τα λάθη. Αυτός που μπορεί να στέκεται όρθιος ακόμα και στα δύσκολα και να επαναπροσδιορίζει.
ReplyDeleteΚαλό βράδυ Στέλα!
Συμφωνώ Αννίκα, αν και καμμιά φορά την ''αποτυχία'' την έχεις μπροστά σου και την αγνοείς. Εκεί μπορεί να σου μιλήσει η εμπειρία ενός ανθρώπου όμως θα το καταλάβεις; Όλα διορθώνονται, αν διορθωθούν, στον χρόνο του καθενός μας. Πολλές φορές ο χρόνος αυτός κρατάει ολόκληρη ζωή.
Deleteφιλιά