αγάπη!

 

Μεγάλη Πέμπτη κι όσο κι αν ήθελα να πάω μια βόλτα στο κέντρο, ο συννεφιασμένος,  μουντός και βροχερός καιρός καθόλου δεν βοήθησε.  Στο σπίτι ωστόσο διεκπαιρεώθηκαν δουλίτσες που ήταν σε εκρεμότητα,  οπότε όλα καλά.

Σκεφτόμουν δε,  κάνοντας έναν από τους αγαπημένους μου απολογισμούς,  πως ενώ τα δύσκολα και τα δύσβατα μου έδωσαν  μαθήματα στην πορεία της ζωής μου,  αυτό που μου έδωσε μια αστείρευτη πηγή δύναμης ήταν η αγάπη,  η καθαρή σαν κρύσταλλο αγάπη,  που μου δόθηκε με ανιδιοτέλεια από διάφορες πηγές και με οποιαδήποτε μορφή.   

Όπως επίσης και η αγάπη που έδωσα εγώ.  Το νοιάξιμο,  το μοίρασμα της χαράς και της λύπης,  η ανιδιοτέλεια,  η στιγμή εκείνη που ξεδιπλώνεις τον εαυτό σου απέναντι στον άλλον χωρίς να περιμένεις τίποτα αλλά και χωρίς να έχεις ανάγκη από τίποτα,   καθώς κατά ένα περίεργο τρόπο νιώθεις καλυμμένος και χορτάτος!

 Να χαίρεσαι με τη χαρά του άλλου και να νιώθεις πως κι ο άλλος χαίρεται με τη δική σου.  Να αφήνεις χώρο στην ψυχή σου για τον άλλον και να σου αφήνει χώρο για να ζεσταθείς στην ψυχή του.  

Πόσο μου αρέσει όλο αυτό!!!