Tuesday, May 24, 2022

χωρίς ούτε μια τόση δα δεύτερη σκέψη ενοχής ή τύψης


 

Μου στέλνεις γράμματα στον ύπνο μου,  με τέτοιο τρόπο που να μη μπορούν να τα διαβάσουν άλλοι,  ξέρεις..  πώς στις κουβέντες ήταν τα κορακίστικα μια γλώσσα που την καταλάβαινε μόνο ο αποδέκτης,  να έτσι και στα γράμματα αυτά ήταν γραμμένα λόγια κρυμμένα μέσα σε άλλα λόγια και τα καταλάβαινα μόνο εγώ.  

Εχθές,  πεθύμησα μια τούρτα,  μια ολόκληρη τούρτα με μαρέγκα και φράουλες όμως ξέρω πως η επιθυμία αυτή αφορά στην πραγματικότητα την νοσταλγία.  Το ίδιο συμβαίνει τα πρωινά που πεθυμώ ένα ολόκληρο πακέτο με τσιγάρα.  Η ικανοποίηση δεν βρίσκεται στο χαρτί ή στον καπνό,  όπως δεν βρίσκεται ούτε στη σαντιγύ ή στα κόκκινα φρούτα.  Η ικανοποίηση θα μπορούσε να βρεθεί στην επανάληψη κάποιας όμορφης στιγμής του παρελθόντος όπου υπήρχαν το τσιγάρο ή το γλυκό σε αφθονία και χωρίς ούτε μια τόση δα δεύτερη σκέψη ενοχής ή τύψης. 

2 comments:

  1. Εγώ πάντως να το ξέρεις έχω νοσταλγήσει τα παγωτά του καλοκαιριού ! Καταλαβαίνω τι εννοείς, μιλάς για την υπερβολή.
    Σε φιλώ :) και πάτω να δω αν μπορώ να στείλω και εγώ, γιατί τώρα τελευταία οι διαφορετικές γειτονιές δεν μας τα λένε καλά !!!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Μια χαρά ήρθε το δικό σου το σχόλιο. Ελπίζω να μη σε δυσκόλεψε. Εγώ σε σας είχα ανακαλύψει ένα κολπάκι αλλά ή δεν πιάνει πια ή το λησμόνησα. Φιλάκια πολλά!!!

      Delete

οι συγνώμες

  Μια μπουκιά ψωμί από της μαμάς το ζυμωτό,  χαλιά που περιμένουν να απλωθούν νωχελικά στο πάτωμα ώστε να προσθέσουν ζεστασιά στις χαμηλές θ...