Εμένα πάλι, ούτε νύχτες, ούτε ποτά και μουσικές, δώσε μου κήπους, πρασινάδες και λουλούδια κι έναν άνθρωπο δίπλα μου να έχω να καλοκουβεντιάζω κι άσε με ώρες. Έναν ήλιο από ψηλά, μια θάλασσα να τη σκέφτομαι κάπου μακριά, να νιώθω πως όλα είναι στη θέση τους για ένα συγκεκριμένο λόγο και πως τίποτα δεν είναι λάθος ή τυχαίο. Ένα φλυτζάνι καφέ κι ένα hobby να απασχολώ τα χέρια μου τις ώρες που αγριεύω με τον εαυτό μου. Κι ένα πιάτο φαί μέσα στη μέρα, λίγο ψωμί και λίγο τυρί. Με αυτά είμαι πλήρης και ευτυχισμένη.
''Ενα φλιτζάνι καφές, ένα τσιγάρο που καπνίζεις και το άρωμά του σε διαπερνά, τα μάτια μισόκλειστα μέσα στο ημίφως του δωματίου... Δεν θέλω τίποτε άλλο από τη ζωή εκτός από τα όνειρά μου και αυτό... Λίγο είναι; Δεν ξέρω. Μήπως ξέρω τι είναι λίγο και τι πολύ;'' Φερνάντο Πεσσόα
Tuesday, June 07, 2022
τα δικά μου
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
δυό πλευρές
Όλοι οι άνθρωποι έχουμε δύο πλευρές. Την μια, την άσχημη, την κρύβουμε επιμελώς. Κανείς δεν θέλουμε να την καταλάβει, θέλουμε να μας ...
Με μεγάλο ενθουσιασμό, χειροκροτώ τις σκέψεις και επιλογές σου, Στέλλα. Τις χειροκροτώ φανατικά και με πάθος.
ReplyDeleteΤην καλησπέρα μου.
Αυτοί είμαστε Γιάννη !!! Την καλησπέρα μου
DeleteΕγώ μπορώ να καθίσω παρέα; Θα είμαι φρόνιμη, το υπόσχομαι!
ReplyDeleteΦιλιά Στέλλα Καλή εβδομάδα!
Ναι αμέ!!! Πολύ ευχαρίστως, θα περάσουμε πολύ ωραία Αννίκα!!! καλό απόγευμα
Delete