Friday, July 01, 2022

η τριανταφυλλένια κυρία Τίνα


 

Δεν είπαμε η μια στην άλλη για τις φορές που η τύχη έφερε να συναντηθούμε σε διάφορα σημεία της πόλης και που κοιταχτήκαμε έχοντας πάντα εκείνη την γλυκιά ανάμνηση..

Εγώ σκεφτόμουν:  η κοπέλλα που αγόραζε τα τριαντάφυλλα

Αυτή σκεφτόταν:  το κορίτσι που είχε εκείνο το μαγαζί

Σήμερα,  είχαν περάσει 21 χρόνια,  τα περιγράψαμε.

Σκέφτηκα:  κάποιοι άνθρωποι με ελκύουν με ένα ιδιαίτερο τρόπο,  θα μπορούσε να είναι η μαμά μου!

Μου είπε:  κάποιοι άνθρωποι,  μας ελκύουν περισσότερο από τους άλλους,  ίσως είναι καρμικό,  ίσως σε κάποια άλλη ζωή να ήσουν παιδί μου

 

No comments:

Post a Comment

οι συγνώμες

  Μια μπουκιά ψωμί από της μαμάς το ζυμωτό,  χαλιά που περιμένουν να απλωθούν νωχελικά στο πάτωμα ώστε να προσθέσουν ζεστασιά στις χαμηλές θ...