της ανάγνωσης

 

Η ιστορία με την λέσχη ανάγνωσης,  μου θυμίζει την ιστορία του κολυμβητήριου.  Για αρκετό διάστημα,  πλήρωνα τον μήνα μου,  πιστεύοντας πως αυτή η κίνηση θα ήταν ένα καλό κίνητρο για να πάω.

Έχω ένα ραφάκι με βιβλία στο δωμάτιο του γιού μου,  είναι τα βιβλία που επιλέχτηκαν στην λέσχη ανάγνωσης τα τελευταία δύο χρόνια.  Αν σκεφτείς ότι έχω αγοράσει 15 βιβλία (που δεν επέλεξα εγώ),  διάβασα ως το τέλος τα 7 και μου άρεσαν τα 3,  θα έλεγα πως μάλλον δεν κέρδισα κάτι από όλο αυτό.  Με δεδομένο επίσης ότι συμμετείχα μόνο σε 5-6 συναντήσεις,  κι ότι πολύ δύσκολα ευχαριστιέμαι βιβλίο το οποίο διαβάζοντας το πρέπει να προσπαθήσω να βρω αυτό το κάτι που θα έχει ένα ενδιαφέρον να το ψάξω παραπάνω με σκοπό να πάω ''διαβασμένη''  σε μια συνάντηση,  μάλλον η λέσχη ανάγνωσης δεν είναι κάτι που με ελκύει.

Εντάξει,  το ήξερα από την αρχή, αλλά τουλάχιστον μου έμεινε η ικανοποίηση μου έδωσα το περιθώριο να προσπαθήσω και μου αρέσει αυτό.