συναισθήματα

 

Η θάλασσα ήταν ένα όνειρο,  μα εμένα με είχε συνεπάρει το βιβλίο που διάβαζα στην αμμουδιά.  630 σελίδες με έντονα συναισθήματα.  Ταυτίστηκα,  όλη η ζωή μας πέρασε από τα μάτια μου,  το μυαλό μου,  την καρδιά μου.  Δάκρυα έτρεχαν από τα μάτια μου.  Σκέφτηκα να σου το αγοράσω,  να του φτιάξω ένα ωραίο περιτύλιγμα και να σου το στείλω.  Ο τρόπος ήταν εύκολος,  θα το έδινα σε ένα κούριερ μαζί με την διεύθυνση σου.   Ήξερα την αντίδραση σου.  Μια ναρκισσισιστική ικανοποίηση ότι ήσουν για κάποιον κάτι.  Εγώ δεν θα το έκανα ποτέ αυτό,  θα έλεγες.  Δεν θα σήκωνες το τηλέφωνο να σχηματίσεις το νούμερο μου.  Δεν θα με ρωτούσες για ποιό λόγο το έκανα.  Δεν με πειράζουν όλα αυτά,  αλλά το γεγονός ότι δεν θα καταλάβαινες,  θα ήταν για μένα ακόμη μια φορά αβάσταχτο.