Μερικές φορές, αυτό που θέλω είναι κάτι πάρα πολύ απλό. Πχ ένα σαββατιάτικο καφεδάκι σε κάποιο όμορφο και ζεστό καφέ στο κέντρο της πόλης. Ωστόσο μοιάζει τόσο δύσκολο να σηκωθώ, να ντυθώ, να φτάσω ως εκεί. Άλλωστε, ακόμη κι αν το έκανα, θα υπήρχε ο προβληματσμός, σε ποιό καφέ; Δεν έχουν μείνει και πολλά στέκια από το παρελθόν. Ο ουρανός σήμερα είναι σε απόχρωση μολυβί. Διάθεση υπάρχει αλλά δεν πλημμυρίζει κι όλας η ψυχή!
Γελούσα παλιότερα με τους ανθρώπους που αγαπούσαν τη ζεστασιά του σπιτιού τους.
Αυτό το επιθυμώ κι εγώ, πολλές φορές κι επειδή δεν θέλω να πάω στο κέντρο, πηγαίνω όπου με πάνε τα πόδια μου.
ReplyDeleteΣε μικρή ακτίνα, γύρω από τη γειτονιά μου, έχει ένα σωρό καφέ.
Φιλιά.
Δεν μπορώ να καταλάβω Ρένα για ποιό λόγο τα σχόλια σου πάνε στα spam. Ευτυχώς τα είδα!
DeleteΡένα το κέντρο δεν είναι πια όπως ήταν παλιότερα, πολλά από τα γνωστά καφέ δεν υπάρχουν εδώ και χρόνια. Μετά από τον κωρονοιό και τα lockdown ΄η κατάσταση έγινε χειρότερη.
Στην Τούμπα είμαι για καφέ κάθε Τετάρτη.
Στη γειτονιά δεν πολυπάω, εκτός κι αν έχω πολύ καλή παρέα.
Ανταποδίδω τα φιλιά
:)