''Ενα φλιτζάνι καφές, ένα τσιγάρο που καπνίζεις και το άρωμά του σε διαπερνά, τα μάτια μισόκλειστα μέσα στο ημίφως του δωματίου... Δεν θέλω τίποτε άλλο από τη ζωή εκτός από τα όνειρά μου και αυτό... Λίγο είναι; Δεν ξέρω. Μήπως ξέρω τι είναι λίγο και τι πολύ;'' Φερνάντο Πεσσόα
Wednesday, April 17, 2024
ερώτηση
Έχεις δοκιμάσει να κάνεις κάτι που ως τώρα το θεωρούσες αδύνατο για τα δεδομένα σου και να το φέρεις εις πέρας;
Τελικά κερδίζει αυτός που έχει στόχο, συνέπεια και αυτός που είναι δοτικός!!!
Ούουου.......άπειρες φορές! Κάπως έτσι ξεκίνησα να δημιουργώ ή να γράφω. Ένα " πείσμα" ήταν! Μπορεί και μια πρόκληση. Είπα: γιατί αυτός και όχι εγώ; Και έπιασε.....νομίζω! Κίνητρο χρειάζεται και στόχος....ε και υπομονή! Σε φιλώ!
Ναι, αλλά το πίστευα παρά το θεωρούσα αδύνατο (οι άλλοι δεν το πίστευαν) και ναι το έφερα εις πέρας (και με επιτυχία) και ναι και στο εξαιρετικό συμπέρασμά σου!
Τώρα τι κάνουμε που είμαι στο 2nd round και θέλω πάλι να τα καταφέρω. Η σκληρή δουλειά είναι να το πιστέψουμε, πάντοτε θεωρώ θα είναι αδύνατο εξαιτίας των εκάστοτε δεδομένων αλλά δεν πιστεύω ότι αυτός είναι ο ανασταλτικός παράγοντας.
Και τα βατόμουρά σου ήταν εξαιρετικά, έχουν αφήσει μια ιδιαίτερη γεύση στα χείλη μου. Πολύ θα ήθελα να γνώριζα τι σε ενέπνευσε για τη συγκεκριμένη γραφή, που βρισκόσουν και τι έκανες, έτσι ένα κινηματογραφικό πλάνο εάν μου επιτρέπεις. Καλό σου βράδυ αγαπημένη!
Ωραία, χαίρομαι για σένα. Ωστόσο είναι και πράγματα πολύ απλά που για κάποιο ακατανόητο λόγο μοιάζουν για κάποιους ανθρώπους ακατανόητο να τα αγγίξουν. Άλλος τρόπος σκέψης, άλλος τρόπος ζωής. Κι αυτά χρειάζεται πολύ προσπάθεια να τα φτάσεις, αν θέλεις να το κάνεις. Οι περισσότεροι δεν θέλουν, ζουν μ'αυτό. Τα ''βατόμουρα'' για να σου εξηγήσω, ήταν το mood εκείνης της ημέρας που το έγραψα. Έτσι το ερμήνεψα. Σε φιλώ :)
Ούουου.......άπειρες φορές! Κάπως έτσι ξεκίνησα να δημιουργώ ή να γράφω. Ένα " πείσμα" ήταν! Μπορεί και μια πρόκληση. Είπα: γιατί αυτός και όχι εγώ; Και έπιασε.....νομίζω! Κίνητρο χρειάζεται και στόχος....ε και υπομονή!
ReplyDeleteΣε φιλώ!
Ακριβώς έτσι! Και με τί χαρά το λες!!! Καλησπέρα Αννίκα μου :)
DeleteΝαι, αλλά το πίστευα παρά το θεωρούσα αδύνατο (οι άλλοι δεν το πίστευαν) και ναι το έφερα εις πέρας (και με επιτυχία) και ναι και στο εξαιρετικό συμπέρασμά σου!
ReplyDeleteΤώρα τι κάνουμε που είμαι στο 2nd round και θέλω πάλι να τα καταφέρω. Η σκληρή δουλειά είναι να το πιστέψουμε, πάντοτε θεωρώ θα είναι αδύνατο εξαιτίας των εκάστοτε δεδομένων αλλά δεν πιστεύω ότι αυτός είναι ο ανασταλτικός παράγοντας.
Και τα βατόμουρά σου ήταν εξαιρετικά, έχουν αφήσει μια ιδιαίτερη γεύση στα χείλη μου. Πολύ θα ήθελα να γνώριζα τι σε ενέπνευσε για τη συγκεκριμένη γραφή, που βρισκόσουν και τι έκανες, έτσι ένα κινηματογραφικό πλάνο εάν μου επιτρέπεις. Καλό σου βράδυ αγαπημένη!
Ωραία, χαίρομαι για σένα. Ωστόσο είναι και πράγματα πολύ απλά που για κάποιο ακατανόητο λόγο μοιάζουν για κάποιους ανθρώπους ακατανόητο να τα αγγίξουν. Άλλος τρόπος σκέψης, άλλος τρόπος ζωής. Κι αυτά χρειάζεται πολύ προσπάθεια να τα φτάσεις, αν θέλεις να το κάνεις. Οι περισσότεροι δεν θέλουν, ζουν μ'αυτό.
ReplyDeleteΤα ''βατόμουρα'' για να σου εξηγήσω, ήταν το mood εκείνης της ημέρας που το έγραψα. Έτσι το ερμήνεψα.
Σε φιλώ
:)