Ξεχυθήκαμε όλοι στην παραλία η οποία κυριολεκτικά θα βούλιαζε, για να δούμε τον τρελό να πιλοτάρει το αεροπλάνο. Εξαιρετική επίδειξη πτήσης. Μπρος, πίσω, οκτάρια, άνοδος, κάθοδος, ανάποδα και ίσια, και οι μεγάλοι φυσικά, αλλά και τα παιδάκια σκαλωμένα στους ώμους των πατεράδων τους, ενθουσιάστηκαν.
-Είναι πολύ τρομακτικός, ξαναέρχεται!
Έχουμε κάνει πρόοδο αν σκεφτείς ότι λίγα χρόνια πριν κλείναμε τα αυτιά μας στο θόρυβο που δημιουργούσε στο πέρασμα του.
Αυτό το τριήμερο είναι/ήταν/θα είναι, το αγαπημένο μου.
Και κάπως έτσι, κλείνει κι ετούτος ο Οκτώβρης.. πολύ αγαπησιάρικα, πολύ ανθρώπινα, όμορφα!
No comments:
Post a Comment