Αν οι δυό μας είμασταν πίνακας, θα είμασταν ο έναστρος ουρανός του Βαν Γκογκ. Πλατιές πινελιές, μπλε αποχρώσεις, σκοτάδια και ενδιάμεσα ήλιοι κι αστέρια λαμπερά και πολλά. Ικανοί να φωτίσουμε το σύμπαν με δυό κινήσεις τόσο, όσο και να δημιουργήσουμε το αδιαπέραστο, καταθλιπτικό μπλε/μαύρο της νύχτας. Τέτοιες αντιθέσεις.
Απροσδιόριστη η αίσθηση σ' έναν πίνακα του Βαν Γκογκ. Περισσότερο έχει να κάνει με τον εσωτερικό σου κόσμο, το ταξίδεμα της φαντασίας και τα σκιρτήματα της καρδιάς. Δεκτός ο συμβολισμός σε όποια ερμηνευτική εικόνα.
ReplyDeleteΚαθυστερημένα Χρόνια Πολλά! Με υγεία και πάντα χαρούμενα!
Να είστε καλά Στέλλα μου!
Ευχαριστούμε Αννίκα μου, με τις σκοτεινές και τις φωτεινές μας στιγμές! Φιλιά!!!
Delete