Με στεναχωρούν οι αλλαγές και χαίρομαι τόσο όταν βλέπω να ξανά ανοίγουν μαγαζιά, στην προκειμένη περίπτωση καφέ μπαρ, που έκλεισαν κάποτε και που περάσαμε χρόνια και χρόνια μέσα σ αυτά. Να όπως σήμερα συνέβη με το καφέ στην στην οδό Βενιζέλου. Τρεις μήνες πριν, το έβλεπα εγκατελειμένο και παραμελημένο και σήμερα ξαφνικά, πηγαίνοντας στο βιβλιοπωλείο το είδα φτιαγμένο, σουλουπωμένο κι ανανεωμένο. Μπαίνοντας μέσα η πρώτη εντύπωση ήταν ότι πω πω είναι ίδιο με αυτό που τόσα χρόνια ξέραμε. Άλλοι πλέον ιδιοκτήτες, λίγο διαφορετική διακόσμηση στις λεπτομέρειες αλλά η γενική εικόνα μας γύρισε πίσω στον χρόνο. Θυμηθήκαμε στιγμές με φίλους. Θυμηθήκαμε στιγμές δικές μας. Νιώθουμε καλύτερα σε ένα περιβάλλον όπου έχουμε αναμνήσεις και μας θυμίζει τα γούστα που είχαμε και που συνεχίζουμε να έχουμε.
Πήγαμε με το μετρό στο κέντρο, εντάξει κάθε φορά που κατεβαίνω σε μια στάση λέω ουάου, είναι καταπληκτικό, είναι σαν να διακτινίζομαι φτάνοντας σε χρόνο dt. Επιστρέψαμε από την παραλία διότι ο καιρός ήταν υπέροχος και η αίσθηση της θάλασσας, του ορίζοντα, τα χρώματα όλα καταπληκτικά.
Φυσικά και αγόρασα βιβλίο, ένα θριλεράκι γιατί η περίοδος αυτή η γιορτινή το σηκώνει..
No comments:
Post a Comment