Αν είχα την επιλογή σε μια δεύτερη ζωή, θα έκανα όλα τα υπόλοιπα αλλά δεν θα ερωτευόμουν! Ας ερωτεύονταν οι άλλοι εμένα..
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
σκέψεις μιας ημέρας ιδιαιτέρως μελαγχολικής
Ο καθένας μας έχει ένα σενάριο στο μυαλό του κι αυτό ακολουθεί. Μπορεί να νιώθω θαυμασμό για τους δικούς σου στόχους και τα δικά σου όνει...
Καλά, για το δεύτερο δεν το συζητώ, απλά προσυπογράφω!! Επίσης, βρίσκω πολύ, μα πολύ θλιβερό να γιορτάζει κάποιος τον έρωτα ΜΟΝΟ Μία μέρα το χρόνο.... (αυτό σημαίνει μάλλον ότι θα ερωτευόμουνα, ξανά και ξανά, και πιθανότατα τους ίδιο λάθος ανθρώπους ξανά και ξανά και μη χειρότερα!!!)
ReplyDeleteΣτέλνω την καλημέρα μου girrrl, συνοδευόμενη από ένα ματσάκι μενεξέδες και ουχί από κόκκινα τριαντάφυλλα - πήξαμε πιά!!
Το δεύτερο είναι ολόκληρη φιλοσοφία ζωής, εκεί που θα σε κυνηγάω εγώ κυνήγα με εσύ. Αλλά δεν το ήξερα τότε που ερωτευόμουν, είχα άγνοια κινδύνου οπότε μπαμ έσπαγα το κεφάλι μου στον τοίχο.
DeleteΕμένα όλα τα είδη των λουλουδιών μ αρέσουν αλλά δεν θέλω πια να τα βλέπω κομμένα. Μ αρέσουν στο φυσικό τους περβάλλον σε κήπους, γλάστρες κλπ
Σ ευχαριστώ πάντως, θα τα δεχτώ, δεν θα πω όχι :)
Τα φιλιά μου magpie
Στέλλα μου, διάβασα πρόσφατα Το Βιβλίο του Τσαγιού του Okakura Kakuzo, όπου πέραν της περιγραφής του τελετουργικού και της όλης φιλοσοφίας για το τσάϊ, αναφέρεται και στα λουλούδια, τη σημασία τους μέσα στο δωμάτιο που σερβίρεται το τσάι, το σεβασμό με τον οποίον τα αντιμετωπίζουν, τη διαχείριση (μόνο ένα είναι αρκετό) και καταλήγει πως ποτέ δεν πετάνε το κομμένο άνθος στα σκουπίδια όταν επιτελέσει το σκοπό του ή απλά μαραθεί: Το επιστρέφουν στο χώμα ή έστω στο νερό!!!!!!
DeleteΚατά τα λοιπά, καρούμπαλα κι από εδώ, πολλά!! :)