Sunday, January 14, 2007

κινδυνος

.."ειμαι μια γυναικα που φευγει αγαπη μου",
τον βεβαιωνε στην αρχη αρχη και καθε φορα που ζητουσε να προσδιοριστει
κυριευμενη απ' τις εγκληματικες ειλικρινειες της.Του το ειχε φανερωσει απ' την αρχη,
τον ειχε προειδοποιησει..

"ειμαι φαρμακι εγω" του ειχε πει.."φαρμακωνω και φαρμακωνωμαι".

"ολα τα δικα σου τα χρειαζομαι",απαντουσε..
"και τον πονο?"
"και τον πονο".
"και την οργη?"
"και την οργη".
"και τον θανατο?"
"και τον θανατο!..ιδιως τον θανατο..

..αγκαλιαζονταν με παθος,ερεθισμενοι απ' τις γενναιοτητες τους..
δεν ηταν γενναιοτητες εκ του ασφαλους..ακουγονταν σαν παιχνιδι
τα λογια τους ομως,κι οι δυο,στο βαθος το ξερανε καλα:
..ηταν αληθινα,περα για περα αληθινα,γι αυτο τους ερεθιζαν..

..Κινδυνος.. γι αυτο τους αναβαν τον ποθο..



μαρω βαμβουνακη

η κραταια αγαπη.......



4 comments:

  1. Γινεται να αγαπας χωρις να εξαρτασαι;
    Γινεται να αγαπας χωρις να τρεμεις να μη χασεις;
    Γινεται να αγαπας χωρις να λαχταρας να σ αγαπαει κ ο αλλος;
    Oχι,ειναι κερι η καρδια,τα σπλαχνα,
    κερι που σφιγγει στο κρυο και που λιωνει και κυλαει σαν το μελι στην θαλπωρη...
    Ειμαι κερενια..κερενια..
    Μ.Βαμβουνακη

    ReplyDelete
  2. Η Αγάπη κι ο Θάνατος αντάμα.
    Άρα, η Ζωή.

    Όλα ή τίποτα;
    Όλα και τίποτα.

    Άρα, ζωή.

    ReplyDelete
  3. Απο τα πιο ωραια της Βαμβουνακη...
    Φιλια πολλα φεγγαρακι..

    :**

    ReplyDelete
  4. kataplhktikh h bambounakh!!!
    ti na leme twra...

    ReplyDelete

οι συγνώμες

  Μια μπουκιά ψωμί από της μαμάς το ζυμωτό,  χαλιά που περιμένουν να απλωθούν νωχελικά στο πάτωμα ώστε να προσθέσουν ζεστασιά στις χαμηλές θ...