.."ειμαι μια γυναικα που φευγει αγαπη μου",
τον βεβαιωνε στην αρχη αρχη και καθε φορα που ζητουσε να προσδιοριστει
κυριευμενη απ' τις εγκληματικες ειλικρινειες της.Του το ειχε φανερωσει απ' την αρχη,
τον ειχε προειδοποιησει..
"ειμαι φαρμακι εγω" του ειχε πει.."φαρμακωνω και φαρμακωνωμαι".
"ολα τα δικα σου τα χρειαζομαι",απαντουσε..
"και τον πονο?"
"και τον πονο".
"και την οργη?"
"και την οργη".
"και τον θανατο?"
"και τον θανατο!..ιδιως τον θανατο..
..αγκαλιαζονταν με παθος,ερεθισμενοι απ' τις γενναιοτητες τους..
δεν ηταν γενναιοτητες εκ του ασφαλους..ακουγονταν σαν παιχνιδι
τα λογια τους ομως,κι οι δυο,στο βαθος το ξερανε καλα:
..ηταν αληθινα,περα για περα αληθινα,γι αυτο τους ερεθιζαν..
..Κινδυνος.. γι αυτο τους αναβαν τον ποθο..
μαρω βαμβουνακη
η κραταια αγαπη.......
Γινεται να αγαπας χωρις να εξαρτασαι;
ReplyDeleteΓινεται να αγαπας χωρις να τρεμεις να μη χασεις;
Γινεται να αγαπας χωρις να λαχταρας να σ αγαπαει κ ο αλλος;
Oχι,ειναι κερι η καρδια,τα σπλαχνα,
κερι που σφιγγει στο κρυο και που λιωνει και κυλαει σαν το μελι στην θαλπωρη...
Ειμαι κερενια..κερενια..
Μ.Βαμβουνακη
Η Αγάπη κι ο Θάνατος αντάμα.
ReplyDeleteΆρα, η Ζωή.
Όλα ή τίποτα;
Όλα και τίποτα.
Άρα, ζωή.
Απο τα πιο ωραια της Βαμβουνακη...
ReplyDeleteΦιλια πολλα φεγγαρακι..
:**
kataplhktikh h bambounakh!!!
ReplyDeleteti na leme twra...