Monday, February 05, 2007

ζηλεια

..εεε..λοιπον η ζηλεια σου ειναι πλεον παραλογη..

..δε προκειται να ξαναεξηγησω τιποτα..

και δε θα δωσω λογαριασμο σε κανεναν..

40 comments:

  1. Έτσι σε θέλω.
    Μάλλον έχουμε κοινά βιώματα.
    Δεν αξίζει σου λέω, αρρωστημένα πράγματα.
    Στείλ'τον.

    ReplyDelete
  2. οι εξηγήσεις δεν πρέπει να δίνονται...
    οι φίλοι δεν τις χρειάζονται και όλοι οι άλλοι δεν θα τις πιστέψουν έτσι κι αλλιώς...
    μέρα καλή, αγκαλιά με το φεγγάρι:)

    ReplyDelete
  3. Κι όλα αυτά μετά το ταξιδάκι. Τι να υποθέσω ε;

    ReplyDelete
  4. Να πάρει "...το δρόμο που του πρέπει τον αγύριστο"

    Καλή εβδομάδα!!!

    ReplyDelete
  5. Μόνο εμένα μου αρέσει η ζήλια...;

    ReplyDelete
  6. @..argyrenia..μα πραγματικα αρρωστημενο..!!

    ReplyDelete
  7. @..mario..καλημερα..καλησπερα..εξηγησεις μονο οταν αξιζει..και καταλαβαινει..

    ReplyDelete
  8. @..αλεπου..τιποτα να μην υποθεσεις..καμμια σχεση με το ταξιδι,το οποιο ηταν οικογενειακο και για επαγγελματικους λογους..καλο απογευμα..

    ReplyDelete
  9. @..φυρδην-μιγδην..δε θελω να παρει δρομο..να βαλει μυαλο θελω..!!

    ReplyDelete
  10. @..παιδισκη..εμ κι εμενα μου αρεσε..ετσι πιστευα τουλαχιστον..αλλα ζηλεια απο το τιποτα??απαπα πολυ δυσκολα..!!

    ReplyDelete
  11. Γνωστά, αρρωστημένα και ενοχλητικά πράγματα που συμβαίνουν δυστυχώς συχνά...(τουλάχιστον σε μας τις κουκλάρες).. Ένα μόνο μπορώ να σκεφτώ, χειρότερο από αυτό: να ζηλεύουμε εμείς τον άλλον (αυτό κι αν δεν αντέχεται με τίποτα)

    ReplyDelete
  12. δύσκολη κατάσταση... η ζήλεια!
    θέλει πολύ συζήτηση και προσπάθεια,
    δεν αλλάζει κάποιος εύκολα όταν το έχει μέσα του, πολλές φορές καταστρέφει τις σχέσεις και καμιά φορά πρέπει να μην είμαστε πολλοί ειλικρινείς με τέτοια άτομα γιατί τους δίνεις "τροφή"!
    καλησπέρα σου

    ReplyDelete
  13. 'Ακου το Μελωμένο. Δεν αλλάζει εύκολα ο άνθρωπος. ΄Οσο και να προπάθεί θα το βγάζει το κεντρί, σε ανύποπτο χρόνο, χωρίς καοιον ουσιωδη λόγο και τότε ισως ειναι πολύ αργά για να δορθωθούν καταστάσεις.
    (Σήμερα δε με αναγνωριζω σκληρόκαρδη έγινα. Η αλλαγή του καιρού ίσως ευθύνεται...)

    ReplyDelete
  14. Πφφφ ασχημο πράγμα η ζήλεια....άσχημο...αντε να του βάλεις μυαλό:)

    ReplyDelete
  15. @..bebelac..α ζηλευω τον αλλον??δε μπορω να πω πως δε συμβαινει,ψεμματα θα ελεγα..αλλα παλι δε κανω τη ζωη του αλλου κολαση,ειδικα οταν ολα δειχνουν πως ειναι διπλα μου..!!
    "κουκλαρα"θα σε λυπησω..δεν ειμαι..
    φιλια..!!

    ReplyDelete
  16. @..melomene..μαλλον η ειλικρινεια μου φταιει,αλλα αυτο ειναι κουσουρι πλεον δε διορθωνεται..

    ReplyDelete
  17. @..φυρδην-μιγδην..τελικα εκει που λες ..να τωρα το γλυτωσαμε το κεντρι..νασου σε ανυποπτο χρονο..κανουμε την τριχα τριχια..και..

    ReplyDelete
  18. @..julia..δικιο εχεις..

    ReplyDelete
  19. Τώρα μεταξύ μας, και αμαρτία εξομολογημένη δεν είναι αμαρτία, για την κυρία της φωτογραφίας θα ζήλευα ;)
    Καλησπέρα

    ReplyDelete
  20. @..μαρκο..τωρα εγω μιλαω σοβαρα κι εσυ με παιζεις..!!

    ReplyDelete
  21. Λογικό δεν είναι;
    Πώς ζητάς λογική από τη ζήλεια; ε;

    ReplyDelete
  22. @..μαρκο..παντου υπαρχει λογικη..δε μπορει..!!

    ReplyDelete
  23. Μα αν είναι κανείς λογικός ούτε ερωτεύεται, ούτε ζηλεύει...
    Ορθολογισμός και συναισθήματα είναι ασύμπτωτες έννοιες...

    ReplyDelete
  24. @..μαρκο..ναι αλλα θα πρεπει να σεβεσαι και την προσωπικοτητα του αλλου,τα θελω του,τις αδυναμιες του εστω..ο ερωτας δε μπορει να ειναι τοσο απολυτα εγωιστης..αμαν πια..!!

    ReplyDelete
  25. Ο έρωτας καλή μου είναι εξ ορισμου εγωιστής και ζηλιάρης και κτητικός.
    Όσο πιο θυελλώδης τόσο πιο κτητικός, τόσο πιο μεγάλη και η ζήλεια.

    Αντιγράφω από τη bebelac :
    Όταν ο έρωτας είναι ήσυχος, εύκολος, χωρίς κινδύνους, νόμιμος, είναι άραγε έρωτας;
    Γκυ Ντε Μωπασάν..

    ReplyDelete
  26. Δεν ξέρω...μπορεί και να πάω να δικαιολογήσω τον εαυτό μέσω αυτού του post αλλά επειδή τυχαίνει να ειμαι και εγω ζηλιάρα...δεν νομίζω ότι υπάρχει παράλογη ζήλια στον ερωτά...Σε οποιαδήποτε άλλη περίσταση είναι παράλογη και δηλώνει έναν ρηχό άνθρωπο αλλά στον ερωτά γλυκεία μου διαφωνώ...επειδή νομίζω ότι καταλήγει να είναι συνώνυμο του...!:)Κατά την δική νου άποψη πάντα έτσι..;)

    Φιλακια :)

    ReplyDelete
  27. Νομίζω πως ήδη μας εξήγησες...

    ReplyDelete
  28. @..marko..καποτε τα ελεγα κι εγω αυτα..τς τς τς..

    ReplyDelete
  29. @..anatolh..ετσι πιστευα κι εγω καποτε κι ακομη ισως αλλα οχι σε τετοιο βαθμο..διοτι αν παντου βλεπεις φαντασματα..

    ReplyDelete
  30. @..leon..ακριβως αγαπητε..!!

    ReplyDelete
  31. Nομίζω πως ήδη μας εξήγησες.
    Καλησπέρα.

    ReplyDelete
  32. και φάνηκε έτσι η "δυσκολία" που έχω στο να αφήνω σχόλια...
    ελπίζω πως όχι και αυτή της επικοινωνίας :))

    ReplyDelete
  33. @..leon..ολοι το ιδιο..καλο βραδυ..

    ReplyDelete
  34. Ο καθένας όπως αντέχει... και όπως του αρέσει. Στην αρχή είναι γλυκό και αστείο, μετά όμως καταντάει βασανιστικό. Και όλες αυτές οι ερωτήσεις: που ήσουν; γιατί μίλησες μ'αυτόν; γιατί κοίταξες εκείνη; πώς μπόρεσες; και όλα αυτά τα σενάρια... απαπά! Δεν είναι για μένα αυτά...

    ReplyDelete
  35. Αυτό ήθελα να διαβάσω... και να σχολιάσω: Ο ζηλιάρης ποτέ δεν καταλαβαίνει ότι φτάνει στην υπερβολή... ειδικά όταν τα συναισθήματά του είναι πολύ έντονα! Ενα παλιό κλισέ λέει: "άμα δεν μπορείς να το αποφύγεις, απόλαυσέ το".
    Η απομυθοποίηση πολλές φορές βοηθάει!

    ReplyDelete
  36. @..sunshine..ακριβως βασανιστικο..

    ReplyDelete
  37. @..dolphin..δεν απολαμβανεται η ζηλεια καρδια μου..

    ReplyDelete
  38. Τίποτε πιο φθοροποιό από την ζήλεια για τον έρωτα, την αγάπη, την συντροφικότητα... εεεεεπ...
    Lapsus linguae...
    Ζήλεια και συντροφικότητα;
    Έννοιες ασύμβατες, αλληλοαποκλειόμενες!..

    ReplyDelete
  39. @..asteroid..την εχω περασει την αρρωστια..και θυμαμαι με λυπη τον εαυτο μου..να παλευει με φαντασματα κ να μη κερδιζει τιποτα..ποτε ξανα..!!

    ReplyDelete

τί άλλο να πεις;

  Μπαίνεις σε ένα δωμάτιο και μοιάζει παγωμένο.  Σκουπίδια εδώ κι εκεί,  σκόνη πολύ.  Οι καρέκλες άδειες και οι θεατές ανύπαρκτοι.  Όσο και ...