Το αντίθετο σου

Kάνω κύκλους γύρω από το όνομα σου. Το αντίθετο της αγάπης το μίσος; Και το αντίθετο του έρωτα; Ποιό; Υπάρχει; Παίζω με την σκιά σου. Σε καλημερίζω με το φως, σε καληνυχτίζω με το σκοτάδι. Κρατώ την άκρη της ανάσας σου και την ακολουθώ. Κι ας μην υπάρχεις!
-Πες μου κάτι..εσύ που λες πως έχεις μία εξήγηση γιά όλα. Το αντίθετο από το ''υπάρχεις κάτω από το δέρμα μου'' ποιό μπορεί να είναι;;
Και πως το ξορκίζεις αυτό; Γίνεται;
Θα μπορούσα ποτέ να ευχηθώ να ξεχάσω το πρόσωπο σου;

ο τελευταίος μου άγγελος

Ήταν ένας άγγελος.Με δύο τεράστια βελούδινα φτερά.Ανάμεσα σε αγριολούλουδα και τριαντάφυλλα.Υπό τη προστασία του δύο παιδάκια,ένα αγόρι κι ένα κορίτσι.Τους έλεγα καλημέρα και καληνύχτα.Η πρώτη ματιά με το που ξυπνούσα το πρωί κι η τελευταία πριν με πάρει στην αγκαλιά του ο ύπνος.

Ήταν στον τοίχο ακριβώς πάνω από το κρεββάτι μου.Τους κοιτούσα για ώρες,φυλακισμένους στην οβάλ κορνίζα.Με συντρόφευαν και οι τρείς,ο όμορφος άγγελος και τα δύο παιδάκια στην ηλικία μου.Δύο,τριών ετών;Μπορεί και στα τέσσερα.
Ήμουν μοναχοπαίδι τότε ακόμη.Ναι εκείνες οι υπέροχες μέρες που όλοι αγαπούσαν εμένα,αγκάλιαζαν εμένα,κακομάθαιναν εμένα και μόνο εμένα.Κι εγώ,ανικανοποίητη όπως ακόμη και σήμερα,αντί να κολυμπάω στην ευτυχία της μοναξιάς μου..κοιτούσα με μάτια όλο λαχτάρα την τριμελή παρέα πίσω από το τζάμι της κορνίζας και έδειχνα με το μικρό μου δαχτυλάκι στους γονείς μου.
-Θέλω..νααα..θέλω αυτό το παιδάκι για αδερφάκι μου.Θέλω να το βγάλουμε από εδώ μέσα!Οι γονείς μου απαντούσαν προφανώς με συγκατάβαση..ένα βιαστικό ναι..ναι κι εκεί μου περνούσε όλος ο πόθος για μια συντροφιά.Μέχρι που το ξαναθυμόμουν βέβαια.

Να όπως τότε που είχαν χτυπήσει το κουδούνι του σπιτιού μας,δύο βρώμικα παιδάκια,γυφτάκια,τσιγγανάκια τεςπα εγώ το σκούρο δέρμα τους θυμάμαι,την ικεσία στα μάτια και την μύξα που έτρεχε πηχτή και πράσινη από τα ρουθούνια.Θυμάμαι πως η μητέρα μου άνοιξε την πόρτα,τότε τις ανοίγαμε εύκολα τις πόρτες,χωρίς φόβο και την ξανα έκλεισε,με μία ελαφριά μυστικοπάθεια κι εγώ αναρωτιόμουν τι να κρύβεται πίσω από την πόρτα και γιατί η μητέρα μου πήγαινε αθόρυβα προς την κουζίνα.Επέστρεψε το ίδιο αθόρυβα με μία αγκαλιά μπισκότα και φαγητά διάφορα κι εγώ άρχιζα να γκρινιάζω,γιατί που τα πήγαινε τα μπισκότα μου, άνοιξε με την ίδια μυστικοπάθεια την πόρτα,αλλά εγώ πρόλαβα και έβγαλα το κεφάλι μου πίσω από την φούστα της και είδα τα πρόσωπα τους.Τα χάζευα μέχρι που έφυγαν και τα ζήλευα γιατί ήταν δύο και είχαν συντροφιά το ένα το άλλο αλλά και γιατί μου φάνηκε πως παρ όλο που έδειχναν πως πεινούσαν έιχαν μία τόσο όμορφη λάμψη τα μάτια τους ,μια φωτεινότητα αλανιάρικης ελευθερίας και αθώας μαγκιάς!
Παρ όλα αυτά με το που έκλεισε η μάνα μου την πόρτα,άρχισα να κλαίω.
-Σε παρακαλώ..ναα..να τα πάρουμε!!!
-Άει…δεν είπε τίποτα άλλο ίσως γιατί είχε πιο σοβαρά πράγματα να σκεφτεί εκείνη τη στιγμή,ίσως ανησυχούσε μετρώντας τις μέρες της..γιατί λίγους μήνες μετά εκπληρώθηκε το πιο όμορφο όνειρο της ζωής μου.Έπαψα να είμαι μοναχοπαίδι,βεβαίως στην ζωή μου το πλήρωσα το τίμημα αλλά τις λεπτομέρειες επί αυτού του θέματος θα τις εξομολογηθώ σε μία άλλη ιστορία.

Τον άγγελο με τα δύο παιδάκια ,τον ξαναείδα.Πολλά χρόνια μετά,στο χέρι ενός μικρού που πουλούσε διάφορα μικροπραγματάκια στους δρόμους. Μία μικρή εικονίτσα καλυμμένη με διάφανο προστατευτικό νάυλον.Την αγόρασα βεβαίως και την φύλαξα στο πορτοφόλι μου..

στην υγειά μας

Xώθηκα μέσα στο ντουλάπι με τα ποτά. Έπιασα το πρώτο που βρήκα μπροστά μου,ήταν ένα JAMESON σ’ ένα βαθυπράσινο μπουκάλι. Το περιεργάστηκα μέχρι που το μάτι μου σημάδεψε ένα άλλο μπουκάλι χρώματος μελί,με την πέρδικούλα στην ετικέτα. Ζύγιασα την ποσότητα..ήταν αρκετή! Έψαξα για ποτήρι και παγάκια. Έβαλα μια μικρή ποσότητα ουίσκυ κι ένα κομματάκι πάγου και κάθισα στον καναπέ.

Το έτερον ήμισυ έβλεπε μία εκπομπή πολιτικού περιεχομένου. Ήταν αποροφημένος. Να σου βάλω λίγο κι εσένα αγάπη μου; (μαλαγανιές εγώ). Σηκώθηκα και του ετοίμασα ένα ποτό ίδιο με το δικό μου. Έμμεσα ήλπιζα πως θα καταφέρω να τον πείσω να αλλάξει κανάλι.
-Παίζει ένα καινούργιο σήριαλ σήμερα. Τον κοίταξα. Σήκωσε τους ώμους. Αυτό ήταν θετικό.
-Στον Άλφα. Το ΔΕΚΑ του Καραγάτση..
Το πέτυχαμε στην αρχή. Τίτλοι,ονόματα πρωταγωνιστών,γραφικά. ΟΙΝΟΠΟΙΕΙΟΝ ΚΑΛΟΓΕΡΑΣ..
ένοικοι,μάνεςστερημένες,παιδιά,σεξ,ομοφυλοφιλία,ετεροφυλία,παιδεραστία,φωτιές του αι Γιαννιού,ξινές γεροντοκόρες,μια πουτάνα στα ντουζένια της κι άλλη μία σε απόσυρση..ατμόσφαιρα εποχής!
Το ΔΕΚΑ..το διάβασα..πριν πόσα χρόνια; Πολλά! Δανεικό από φίλη που πιά δεν είναι φίλη. Συναντηθήκαμε τυχαία πριν τρεις μήνες και προσποιηθήκαμε ακόμη και την καλησπέρα! Ποτέ δεν κατάλαβα αυτές τις σχέσεις. Δεκαπέντε χρόνια φιλίας και ξαφνικά ούτε που σε ξέρω. Δεν μου κάνεις..σε πετάω βρε παιδάκι μου! Δε λέω πως δεν έφταιξα..όμως ζήτησα συγγνώμη για ότι κι αν ήταν αυτό που ενόχλησε. Δεν τη δέχτηκε,είναι δύσκολο κι αυτό ξέρω, ειδικά όταν έχεις πάρει τις αποφάσεις σου. Προτίμησε τη σιωπή.Δε μου πήγε κι άσχημα. Καινούργιες παρέες νέοι φίλοι,ίσως και καλύτεροι. Άλλωστε τους φίλους σου τους αλλάζεις όποια στιγμή θελήσεις,έτσι λένε..τους συγγενείς ποτέ!
Το ΔΕΚΑ..τον λάτρεψα τον Καραγάτση! Τότε. Η ιστορία λέει είχε μείνει ατέλειωτη..μα θυμάμαι πως ήταν τόσο ‘γεμάτη’που δεν σου άφηνε περιθώρια έλλειψης ενός τέλους! Πριν πόσα χρόνια άραγε..η κόρη μου στο Δημοτικό. Ο γυιός μου στο νηπιαγωγείο;
Θα προσπαθήσω να θυμηθώ.
Και την Δευτέρα ο Χειλάκης σας το είπα;
Καλό Φθινόπωρο σας ευχήθηκα; ναι; εε άλλη μία δε πειράζει..πειράζει;
Στην υγειά μας!

λόγια..λόγια!!!

Να θυμάσαι:

1. Υπάρχουν τουλάχιστον 2 άνθρωποι σ'αυτόν τον κόσμο που θα πέθαιναν για σένα.

2. Τουλάχιστον 15 σ'αυτόν τον κόσμο σ'αγαπούν με κάποιο τρόπο.

3. Ο μόνος λόγος που κάποιος μπορεί να σε μισήσει είναι επειδή θα ήθελε να είναι σαν κι εσένα.

4. Ενα χαμόγελό σου μπορεί να φέρει ευτυχία ακόμα και σε κάποιον που δεν σε συμπαθεί.

5. Κάθε βράδυ τουλάχιστον 1 άνθρωπος σε σκέφτεται πριν κοιμηθεί.

6. Είσαι ο κόσμος ολόκληρος για κάποιον.

7. Είσαι μοναδικός και ξεχωριστός άνθρωπος.

8. Κάποιος που μπορεί να μην τον ξέρεις καν, σε αγαπάει.

9. Ακόμα και όταν κάνεις το μεγαλύτερο λάθος, κάτι καλό βγαίνει από αυτό

10. Οταν σκέφτεσαι οτι όλος ο κόσμος είναι εναντίον σου, ξαναρίξε μια ματιά

11. Πάντα να θυμάσαι τους επαίνους που δέχεσαι και να ξεχνάς τις προσβολές.

περί ανδρών..τς..!!

ΟΔΗΓΙΕΣ ΧΡΗΣΕΩΣ (δωδεκάλογος περί των ανδρών…)

1. Αν είσαι ερωτευμένη με το χαμόγελό του.............. μην κάνεις το λάθος και τον παντρευτείς ολόκληρο

2. Το πρόβλημα με τις γυναίκες είναι ότι ενθουσιάζονται με το τίποτα.Και μετά το παντρεύονται.

3. Ποιος είναι ο καλός σύζυγος?Αυτός που έχει κλειστό το στόμα και ανοιχτό το πορτοφόλι.

4. Πώς καταλαβαίνεις ότι ένας άντρας θα πει κάτι έξυπνο?Αρχίζει με τη φράση: «Η γυναίκα μου είπε ...»

5. Ποια είναι η διαφορά μεταξύ του συζύγου και του εραστή?15 χρόνια και 25 κιλά.

6. Μια γυναίκα θέλει έναν άντρα να ικανοποιήσει όλες τις ανάγκες της.Ένας άντρας θέλει όλες τις γυναίκες για να ικανοποιήσει μία ανάγκη του.

7. Γιατί οι άντρες καυχιούνται ότι φοράνε παντελόνια?Γιατί είναι άσχημοι με μίνι φούστα.

8. Πώς θα πνίξεις έναν άντρα?Κόλλησε ένα πορνοπεριοδικό στον πάτο της πισίνας.

9. Οι άντρες είναι υπέρ των προγαμιαίων σχέσεων...... μέχρι να αποκτήσουν κόρη.

10. Γιατί οι άντρες προτιμούν τις ξανθές?Πάντα τους άρεσε η κουλτουριάρικη παρέα.

11. Γιατί οι άντρες τελειώνουν τόσο γρήγορα?Για να τρέξουν να το πουν στο φίλο τους.

12. Γιατί οι άντρες ερωτεύονται κεραυνοβόλα?Κερδίζουν πολύτιμο χρόνο.


ALTERA PARS (κάθε πράγμα έχει και τις …… άλλες πλευρές του= κάποιοι λόγοι που πρέπει να διαβάσουν οι γυναίκες για να καταλάβουν…. τι θέλουνε!!!!

1. Αν θέλετε ένα καλό παιδί για σχέση, σταματήστε να βγαίνετε με μαλάκες.

2. ...θέλω να μείνουμε μόνο φίλοι...(τι σπαστικό)

3. Όταν λέτε όχι σταματήστε να εννοείτε ναι..

4. Αν θέλετε υγιή σεξουαλική ζωή γεμάτη με ένταση και πάθος, σταματήστε να υποκρίνεστε οργασμούς.

5. Εάν ζητάτε ειλικρίνεια , μην κάνετε ερωτήσεις που ξέρετε ότι οι απαντήσεις θα σας ενοχλήσουν.

6. Όλα αυτά τα ανδρικά πανέμορφα μοντέλα που βλέπετε είναι gay παραδεχτείτε το!

7. Ζητήστε αυτό που θέλετε μια και καλή, οι υπαινιγμοί ή τα υπονοούμενα δεν πιάνουν.

8. Το παιχνίδι του έρωτα είναι όμορφο μην το κάνετε επάγγελμα εσείς θα δυστυχήσετε στο τέλος.

9. Μην λέτε σε όλους τους άντρες τα ίδια, κάποια στιγμή θα συναντηθούμε και σκεφτείτε πώς θα σας αντιμετωπίσουμε μετά.

10. Η σχέση δεν μπορεί ποτέ να είναι όπως τους δύο πρώτους μήνες...παραδεχτείτε το !!

tango μέρος τρίτο

είναι δωράκι..ξέρω πως το δώρο δε δωρίζεται..αλλά θα ήθελα να το χαρούμε όλοι μαζί.

tango στη βροχή μέρος δεύτερο

Η μέρα ήταν βροχερή και η νύχτα μουντή και υγρή! Σεπτέμβρης,στην καρδιά του. Είχαμε βγάλει εισητήρια γιά tango, ήταν γιά απόψε το βράδυ στο θέατρο δάσους. Η αλλαγή του καιρού,αντικατέστησε τον θερινό χώρο με το Μέγαρο μουσικής.

Έριχνε καταρράκτες.Τα τακούνια μου κτυπούσαν στο βρεγμένο πλακόστρωτο.Παρ όλα αυτά η βραδιά ήταν ζεστή.Περιμέναμε υπομονετικά να μας αριθμήσουν τα εισιτήρια.Ήταν η πρώτη φορά που έμπαινα σ αυτό το χώρο.Τον είχα πλάσει πολύ επιβλητικό με το νου μου.Δεν ήταν τόσο πολύ!Μερικές φορές έχω την εντύπωση πως οι αρχιτέκτονες , έχουν ξεχάσει πιά να δημιουργούν ζεστούς χώρους! Μπήκαμε σε μία μεγάλη αίθουσα και καθήσαμε ευτυχώς σε θέσεις κοντά στην σκηνή.Ο χώρος σιγά σιγά γέμισε όλος,μέχρι επάνω μακριά,στον εξώστη και στα πλαινά θεωρεία.

Κάποια στιγμή τα φώτα έσβησαν και άνοιξε η αυλαία.Μουσική tango πλημμύρισε τις αισθήσεις μου.Τέσσερα ζευγάρια στη σκηνή άρχισαν να χορεύουν στο ρυθμό της μουσικής.

Πόθος,πάθος,ερωτισμός,γάμπες,γοφοί,ώμοι,εκφράσεις,όλα χόρευαν κατά πως καλούσε ο ρυθμός.

Γιά μιά στιγμή βρέθηκα στη σκηνή με τα βρεγμένα μου τακούνια!Με πήρε στην αγκαλιά του ένας γεροδεμένος χορευτής.Τα μακριά μαλλιά του ήταν πιασμένα κοτσίδα.Λίγες αφέλειες έπεφταν στο ιδρωμένο πρόσωπό του.To λαστιχάκι που συγκρατούσε τα μαλλιά του χαλάρωσε κι όπως έκανα μία κίνηση να τα αγγίξω έπεσαν οι μπούκλες του έως το λαιμό του.Η ανάσα του ζεστή,έκαιγε τα χείλια μου!

Δε χρειαζόταν να γνωρίζω τα βήματα.Με οδηγούσε αυτός.Με τα δάχτυλα των χεριών ενωμένα,τα γόνατα λυγισμένα..τα κορμιά να ποθούν!

Η μουσική σταμάτησε,οι χορευτές υποκλίθηκαν.Άναψαν τα φώτα.Διάλειμμα.Κουραστική η αναμονή.

Το δεύτερο μέρος δεν μου άρεσε καθόλου,ήταν μοντέρνος ο χορός και η tango μουσική σε διασκευή..τς..μα τέλος πάντων..που πήγε το μυαλό σας!!

tango στη βροχή

Το ραντεβού ήταν στις δέκα.Στην πλατεία.Έριχνε καταρράκτες.Πολύ νερό.Δυσκολευόμουν να περπατήσω.Οι οκτάποντες γόβες μου γλυστρούσαν στο βρεγμένο πέτρινο δρομάκι.Το φως λιγοστό από τις αδύναμες λάμπες του δρόμου κι οι διαβάτες ανύπαρκτοι..Τον έψαχνα όταν ξαφνικά ένοιωσα να με τραβάει κοντά του.Με σήκωσε ψηλά και μου έκανε δυό γύρους, ενώ μας χτυπούσε η βροχή ,γελώντας.Με παρέσυρε σε κάτι χαλάσματα ανάμεσα σε δύο χαμόσπιτα κι ένα ετοιμόρροπο κλιμακοστάσιο.Ίσα που χωρούσαμε.Είχα πολλές μέρες να τον δω.Ήταν όμορφος.Φορούσε μαύρο παντελόνι κι ένα μαύρο αμάνικο μπλουζάκι κατάσαρκα.Τα μαλλιά του ήταν πιασμένα πίσω σε μακριά κοτσίδα.Το νερό είχε κάνει ρούχα και μαλλιά ένα με το δέρμα του.Με φίλησε με πάθος.΄Εριξα πίσω το κεφάλι πίνοντας όση περισσότερη βροχή από τα χείλη του.Ακούμπησε το σώμα μου στον τοίχο.Από ένα ανοιχτό παράθυρο ακουγόταν μουσική σε ρυθμό tango.Μου φάνηκε πως είδα τις κουρτίνες να κινούνται κι αυτό μου άρεσε περισσότερο.
-Χάιδεψε με του ψιθύρισα!
Τρέμω στο άγγιγμα του,νομίζω πως έχω πυρετό!
Σήκωσε την latin φούστα μου ψηλά.Σημάδεψε με τις χούφτες του τις γάμπες μου.Έπιασε τα γόνατα μου και...

συνεχίστε το όπως θα θέλατε να συμβεί..

ισορροπία

Να κρατήσω την ισορροπία μου..σκέφτομαι.
Ανοίγω διάπλατα μιά ομπρέλλα γιά ευκολία.Την κρατάω σφιχτά με ιδρωμένες παλάμες.
Πατάω στο ξύλινο δοκάρι.Όσο πιό ελαφριά μπορώ.
Πέφτω,πέφτω με κρότο,διασχίζοντας πρώτα τον αέρα και έπειτα βουλιάζοντας στη θάλασσα.
Το εκτόπισμα μου ελάχιστο..
-Χα χα χα γελάς..
-Εγώ σου είπα πως δεν ξέρεις να κρατάς ισορροπία, μου φωνάζεις!!


Θέλησα να ξεπεράσω τα όρια μου..
αιχμαλωτίστηκα στο πάθος μου!!

σ' αγαπ ά ω ζωγραφιά μου

Aνοίγω τα χέρια..
Σκαλώνεις το κορμάκι σου επάνω μου με ορμή.Αφήνεις τα ποδαράκια κρυμμένα σε στρώσεις λάσπης να κρέμονται χαλαρά.Κρατάω στις χούφτες μου τα δαχτυλάκια.Τα φιλάω ένα ένα.
-Σ' αγαπ ά ω μου λες..Κράτα με στην αγκαλιά σου.
-Εδώ είμαι σου απαντώ.Εδώ γιά σένα!
Έχεις τυλίξει σφιχτά τα χεράκια σου γύρω στο λαιμό μου.

Έξω ο κόσμος είναι πιό χρωματιστός από ποτέ!!





οι ζωγραφιές μου

http://wwwkokkinofilistostoma.blogspot.com/

σκέψεις

-Aνάμεσα στη θλίψη και το τίποτα προτιμώ την θλίψη..
Εσύ;
-Εμένα η θλίψη μου θυμίζει συμβιβασμό..ανάμεσα στη θλίψη και το τίποτα,προτιμώ το τίποτα..
-Ή όλα ή τίποτα!!

σταγόνα

Μιά σταγόνα στη θάλασσα

"είμαι"..

κοτσίδες

Kι αυτό που δεν θα ξεχάσω πιό πολύ είναι τα πλεγμένα μαλλιά που έφτιαχνες σκάλες κάθε βράδυ να φτάσεις το φεγγάρι..κι εκείνο το ταξίδι στα υγρά σου μάτια..εκείνο το ταξίδι το έκανες ποτέ;;

τύλιξε με

Γ νωρίζεις το σχήμα μου.Το δέρμα μου.Κάθε εκατοστό.Τις τριχούλες ανάμεσα στα φρύδια μου.Την καστανή ελιά που όλο και μεγαλώνει στο αριστερό μου μάγουλο.Το αρωματισμένο λακάκι στη βάση του λαιμού μου.Την αυλακιά που ξεκινάει ανάμεσα από το στήθος και φτάνει ως το άνοιγμα του αφαλού μου.Έχεις αγγίξει εκείνο το σκουλικάκι στο βάθος του.

Γνωρίζεις τον χρωματισμό των δοντιών μου,το μήκος της γλώσσας μου ,το μέγεθος των αυτιών μου.Την ευλυγισία των δακτύλων μου.Την απόσταση μεταξύ του γόνατου και των αστραγάλων μου.Την ουλή στο μπράτσο μου.Το άνοιγμα των ποδιών μου.Ξέρεις πως όταν βαδίζω πιέζω πρώτα το πίσω μέρος του ποδιού,πως δυσκολεύομαι να πιάνω όλες τις μυρωδιές,πως έχω δύναμη στα άκρα,πως αγαπώ τις περίεργες γεύσεις.

Έλα κοντά μου και τύλιξε το σώμα μου.Σκέπασε με.Προστάτεψε με.Τρυφερά.Αγκάλιασε με με χέρια μετάξια.Σημάδεψε τα όρια μου κι έπειτα άσε με να πετάξω ψηλά..












οι ζωγραφιές μου

http://wwwkokkinofilistostoma.blogspot.com/

δύσκολος δρόμος

Ήθελα να έρθω δίπλα σου.Δύσκολος δρόμος.Επίμονη εγώ.Σύρθηκα.Σαν ερπετό που ξέχασε να αλλάξει το δέρμα του.Σε βράχους και πέτρινα μονοπάτια.Δύσβατα.Μικρές πετρούλες βρήκαν καταφύγιο στο δέρμα μου.Μάτωσα.Έσκαψα λαγούμια να κρυφτώ κι έβγαζα το κεφάλι από ανύπαρκτες τρύπες γιά μικρές φοβισμένες ανάσες.Κομμάτια καπνού έκαιγαν τον λαιμό μου.Γλώσσες φωτιάς σκοτείνιαζαν τα μάτια μου.Το χώμα ζεστό ζητούσε την πνοή μου.
-Το τέλος..σκέφτηκα.

σεπτέμβρης

M άτια κλειστά.Ερμητικά.
Η ανάσα σου πνοή μου.Κόμποι ιδρώτα στάζουν από τους λοβούς σου,κομμάτια μωβ βροχής πιέζουν το δέρμα μου.Χέρια σφιχτά.Μελανιασμένα.Δάχτυλα αγκαλιασμένα,νύχια ματωμένα.Βλέφαρα σφαλισμένα,τσίνορα αλμυρά.Παλάμες να χάνονται,μηροί να λιώνουν σε μυρωδιές απόκοσμες.Ο χρόνος ένα σύννεφο.Χώμα υγρό.Σώμα μουσκεμένο.Τα φύλλα σε αποσύνθεση.
Θέλω τις ρόγες από εκείνο το βυσσινί σταφύλι που μου υποσχέθηκες.Μία μία από τα χέρια σου.Τώρα!!

wanted

" κ α τ α ζ η τ ο υ μ α ι "

Γιά αποχή από τα πράγματα που με αφορούν άμεσα.
Γιά συμμετοχή σε ότι θεωρώ απαράδεκτο.
Γιά απάθεια σε ότι με προσβάλλει.
Γιά αδυναμία συγκέντρωσης σε ότι με κάνει ευτυχισμένη.
Γιατί έχω δείξει εμπιστοσύνη ξανά και ξανά σε άτομα που επανειλλημένα με έχουν προδώσει.
Γιατί παιδεύομαι με καταστάσεις που εκ των προτέρων είναι χαμένες.
Γιατί αγαπώ πολύ τους φίλους μου αλλά θεωρώ πολύ κουραστικό να τους το δείξω.
Επειδή φημίζομαι γιά την τεμπελιά μου.
Επίσης γιά την καχυποψία μου.
Δεν έχω απεριόριστη υπομονή.
Ανταποδίδω τα διπλά και τα τριπλά σε όποιον με πειράξει.
Είμαι κυκλοθυμική.
Είμαι και μικρόψυχη γιατί ζητώ πράγματα που οι άλλοι δεν μπορούν να μου δώσουν και μετά θυμώνω όταν τα δίνουν αλλού.
Επίσης είμαι δειλή και ντροπαλή και χαμηλών τόνων.
Είμαι κι εγωίστρια.
Δεν 'ακούω',μόνο μιλάω.
Γιατί ενώ αναζητώ τις παρέες είμαι φανατικά μοναχική.

Γιατί ποτέ δεν είμαι ευχαριστημένη με τίποτα.
Επειδή......
Γιατί......
Έτσι......

η ιδέα από το city