Friday, July 11, 2008

μούχρωμα

Το βλέμμα πίσω από το συρματόπλεγμα. Αναζητά. Ανακαλύπτει και θηλάζει αχόρταγα.
Μούχρωμα. Λυκόφως.
Πλάκες φωτιές δέχονται βήματα αβέβαια. Αδύναμα. Βραδιάζει ζυμώνοντας χρώμα και σκοτεινιά μαζί. Το Δέος και το Τίποτα. Τα Πάντα και το Μηδέν.

Η θάλασσα καταπίνει τις τελευταίες ακτίνες, εκβράζει σημαδούρες και ιστιοφόρα σε αριθμημένες θέσεις. Απελπισμένα κόκκινα σινιάλα, σήματα ενός φάρου, μακριά. Παιγνίδια ενός λαμπτήρα. Κάθομαι σ ένα πεζούλι και κάνω τσιγάρο. Κινήσεις ήρεμες, προσεκτικές.
Το κλικ της φωτογραφικής σε επανάληψη. Το αποτέλεσμα κοινότυπο.
Σκέφτομαι τι από όλα μπορούσα να προβλέψω ένα μήνα πριν. Το κενό γιγαντώνεται.
Προσοχή Εύθραστον, δεν είναι παρά το κέλυφος ενός αυγού που κυλάει σε κακοτράχαλο τόπο.

Η μόνη φωτογραφία που μου άρεσε ήταν αυτή. Φωτισμοί τρεις. Το σούρουπο, το ηλεκτρικό και το φλας της ψηφιακής.
Εσωτερικός φωτισμός άκυρος. Προς το παρόν;
Θυμάμαι τον εαυτό μου χέρι χέρι με ένα παρελθόν υγρό, πηχτό, ζεστό και πολλές φορές ευχάριστο. Η μνήμη μου αδυνατίζει στο παρόν. Ίσως δεν προφταίνει.
Στη σκέψη του μέλλοντος, λυγίζει, γονατίζει και πέφτει. Εκμηδενίζεται μπροστά στο αχανές.
Κυριεύεται από φόβο, αντικρύζοντας κάτι που δεν έχει όρια.
Λαχταράει να συναντήσει ένα θεό στον οποίο δεν πίστεψα ποτέ. Ουτοπία.
Πετάω την γόπα του τσιγάρου στο πλακόστρωτο και την πιέζω με την μύτη του παπουτσιού δυνατά. Σβήνει.
Στιγμές, έρωτας, σχέσεις, τα πάντα αναλώσιμα.
Μόνο οι σκέψεις, τακτικοί και πολλές φορές μόνιμοι επισκέπτες της ψυχής. Μόνο.

23 comments:

  1. έχεις αρκετά ενδιαφέρον blog

    ReplyDelete
  2. @..neoinileias..

    μμμ..νομιζω πως κανεις ενα μικρο λαθακι..

    αν κοιταξεις προσεκτικοτερα,θα δεις πως εχω ενα παααρα πολυ ωραιο μπλογκ..ναι;

    :)))

    ReplyDelete
  3. Μμμμ ωραίες φωτογραφίες.Μου αρέσει ειδικά η δεύτερη.Έχει πολύ ωραία ατμόσφαιρα.Και οι άλλες δύο φυσικά.

    Κατά τ'άλλα, καιρό εχω να σου πω για το πόσο όμορφα γράφεις ε;
    Λίγο απαισιόδοξη όμως είσαι σήμερα ή κάνω λάθος;

    ReplyDelete
  4. @..despinak..

    αληθεια σου αρεσαν οι φωτογραφιες μου;
    εγω παλι νομιζω πως δεν εχω εικαστικο ματι..ουτε μια δεν εχω βγαλει την ιποια να νιωθω ως ''αποκτημα''..

    το παλευω ομως..

    απαισιοδοξη; οχι
    ρεαλιστρια πολυ και λιγο φοβισμενη..οσο παταει η γατα..

    μακια

    ReplyDelete
  5. "Φωτισμοί τρεις."
    ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΟ!!!

    "...μόνιμοι επισκέπτες της ψυχής. Μόνο."
    ΠΟΛΥ ΑΛΗΘΙΝΟ!!!
    Καλό σου Σ/Κ!

    Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

    ReplyDelete
  6. @..γλαρενια μου..

    φιλι διπλο στα φτερακια

    πολυ πολυ καλο σ/κ να εχεις κι εσυ

    την αγαπη μου

    ReplyDelete
  7. Φωτισμοί τέσσερις:το σούρουπο,το ηλεκτρικό,του φλας και των ματιών σου!

    Αυτό το φωτισμό τον βλέπουν μόνο οι άλλοι και γι'αυτό αξίζει περισσότερο!...

    φιλί γλυκό,φεγγαρένια μου:)

    ReplyDelete
  8. φεγγαραγκαλιές, βλέπω μια θλίψη..
    φιλάκια

    ReplyDelete
  9. @..ψυχη μου..

    τρεις μονο..υπηρχε λογος..

    φιλι διπλο

    ReplyDelete
  10. @..sofia..

    στη δικη μου ψυχοσυνθεση λεγεται ρεαλισμος..

    φιλι μεγαλο

    ReplyDelete
  11. Εσωτερικός φωτισμός άκυρος;
    Αφού μπορείς να εκφράζεσαι έτσι, σημαίνει πως χιλιάδες κεριά καίνε μέσα σου!

    ReplyDelete
  12. @..βιολιστης της στεγης..

    τωρα μ εβαλες σε σκεψεις..λες;;

    καλο σ/κ να εχεις καλο μου

    ReplyDelete
  13. Κάποτε αντίκρυσα ένα συρματόπλεγμα. Όχι κατ'επιλογή, και δεν ήταν πραγματικά δικό μου. Με αφορούσε χωρίς να με ρωτήσει. Ίσως για να έχω τη σκέψη του στα μάτια μου εικόνα για πάντα. Δεν ξέρω τι πρόσθεσε, τότε ήταν μόνο πόνος, αργότερα έλεγα ευχαριστώ για μια εμπειρία που δεν μου ανήκε , αλλά μου προσφέρθηκε από τη φίλη μας τη ζωή. Έτσι για τη σκέψη , που έρχεται χωρίς να χτυπά ούτε την πόρτα, γι αυτά τα αλμυρά μπισκοτάκια που βρίσκονται στους δίσκους του μυαλού μας.
    Φιλιά καλό βράδυ.

    Υ.Γ. μ'αρεσουν οι φωτό πολύ.

    ReplyDelete
  14. συνεχιζω να ισχυριζομαι και να εκτιμω, οτι οι πιο πετυχημενες αναρτησεις σου ειναι αυτες που αναδεικνυουν την εσωτερικοτητα σου...
    οπως κι η φωτογραφια που σου αρεσε..
    κι εμενα αλλωστε

    Προσοχη ευθραυστον, λοιπον!

    ReplyDelete
  15. Έχει δίκιο η Orelia. Όταν απλώνεις το μέσα σου στην οθόνη μας, γράφεις με τρόπο που αγγίζει τα κατάβαθα. Όμως πάντα γράφεις...Πώς να το πω, ποιά λέξη να πρωτοδιαλέξω;Λυπημένα, πικραμένα, απογοητευμένα, παραδομένα; Πάρε φως απο τον εσωτερικό φωτισμό, που τόσο όμορφα σου έδειξε ο Βιολιστής στη Στέγη.
    Ολόκληρο

    ReplyDelete
  16. Και είναι εκείνες ακριβώς οι ώρες που το μούχρωμα,γίνεται το δικό μου χρώμα..

    Πότε παίρνω απ΄την παλέτα μου κόκκινο.
    Το πιο βαθύ που υπάρχει.Και ζωγραφίζω ταξίδια,όνειρα,μουσικές και πρόσωπα αγαπημένα.
    Και αφήνομαι σ΄εναν κόσμο μαγικό...

    Μα άλλοτε,το μόνο χρώμα που μπορώ να βρω,οσο κι αν ψάξω είναι το γκρίζο.Αυτό που με το πέπλο του καλύπτει το οπτικό πεδίο μου και τίποτα δεν μ΄αφήνει να ξεχωρίσω.Ολες μου οι εικόνες με αυτό βαφτήκανε
    και σύννεφα σκιάζουν το λογισμό μου.
    Οι σκέψεις έρχονται επισκέπτες απρόσκλητοι,διεκδικώντας δικαιώματα που δεν τους ανήκουν.Τόσο που θέλουν να με κατοικήσουν και μόνιμοι να λογαριάζονται.

    Άλλοτε τις αποδιώχνω ξορκίζοντας τες,
    μα άλλες φορές αφήνομαι στην οδύνη τους.Ή στην ηδονή τους...

    Καλησπέρα
    (μου έλειψες..)

    ReplyDelete
  17. είκόνες, φλασιές στόν νού. πισογυρίσματα, φίλτρα.
    πιο είναι το σωστό?????
    ίσως κανένα, ίσως όλα.
    Αισθήματα, εικόνες, στιγμές.
    Το χρώμα λευκό, περιμένει να το ζωγραφίσεις.
    Με την ζωή σου να διδάξεις ζωή

    Καλή Κυριακή
    Υπέροχες φωτογραφίες

    ReplyDelete
  18. @..ilive..

    καμμια φορα, αυτα τα αλμυρα μπισκοτακια, υπαρχουν μονο και μονο για να υπογραμιζουν την υπαρξη ολοκληρου ζαχαροπλαστειου..

    και ετσι..και αλλοιως..ολα για μας..κι αναποφευκτα..

    φιλι

    ReplyDelete
  19. @..orelia..

    ειπα ποτε πως δε συμφωνω;

    μου ελειψες και
    χαιρομαι που εισαι εδω

    ReplyDelete
  20. @..anima..

    με εμπνεουν τα γραφομενα σου..

    που εισαι;
    φιλι

    ReplyDelete
  21. @..τασο..

    ο εσωτερικος φωτισμος ή υπαρχει ή ΔΕΝ..

    απο τις λυπημενες λεξεις σου προτιμω το ''παραδομενη''
    νομιζω ετσι ειναι καποιες στιγμες..
    ανηκω σ αυτες!!

    εχω αναγκη απο καφεδακι με πολυ καλους φιλους ε;ναι;

    φιλι

    ReplyDelete
  22. @..alexisb..

    ειναι η στιγμη,ειναι οι φασεις που περνουν και χανονται..και τις διαδεχονται άλλες φασεις αλλες στιγμες..

    καλο απογευμα..
    φιλι

    ReplyDelete
  23. Καλή σου μέρα!

    Ὀπως γνωρίζεις ήδη, δημιούργησα ένα blog, με την ονομασία "Κλέφτρα Κίσσα" (http://kleftrakissa.blogspot.com/), στο οποίο "εκθέτω" κείμενα άλλων bloggers, που τους τα έχω "κλέψει".
    Περισσότερα, μπορείς να βρεις και να διαβάσεις στην πρώτη μου ανάρτηση:
    http://kleftrakissa.blogspot.com/2008/09/blog-post_30.html
    Επειδή μεταξύ των αναρτήσεων που έχω κλέψει περιλαμβάνονται και
    δικές σου, θεώρησα σκόπιμο να σε ενημερώσω σχετικώς, ώστε αν έχεις οποιαδήποτε αντίρρηση για την "κλοπή" αυτή να με ενημερώσεις και να κατεβάσω τις σχετικές αναρτήσεις μου.

    Ευχαριστώ
    Seagull
    http://seagullstefanos.blogspot.com/

    Υ.Γ. Αφήνω σχετικό σχόλιο κάτω από κάθε πρωτότυπη ανάρτηση, για ευνόητους λόγους

    ReplyDelete

τί άλλο να πεις;

  Μπαίνεις σε ένα δωμάτιο και μοιάζει παγωμένο.  Σκουπίδια εδώ κι εκεί,  σκόνη πολύ.  Οι καρέκλες άδειες και οι θεατές ανύπαρκτοι.  Όσο και ...