Wednesday, May 20, 2009

στο ημερολόγιο μου


Yποσχέσεις, λόγια, υποσχέσεις.. όχι δεν ξεχνώ ό,τι σου έταζα.
Κι αυτά που μου έδωσες πολύ περισσότερα, δεν αντιλέγω. Δέχομαι, παραδέχομαι, το χέρι που μου 'δωσες ήταν ζεστό, τα δάχτυλα σου είχαν κουμπώσει τρυφερά με τα δικά μου, αλήθεια πόσο ανάγκη το είχα!

Μόνο να, έτσι καθώς εσύ με ζέσταινες εγώ λεπτό με λεπτό έστρεφα το βλέμμα αλλού, έφευγα, το ένοιωθες και μου παραπονιόσουν, τα μάτια σου είχαν σκοτεινιάσει σαν σύννεφα πριν τη βροχή.
Προσπάθησα, κι ακόμη το παλεύω πίστεψε με..
Μα οι σχέσεις δεν θέλουν αγώνα, οι σχέσεις είναι αυτό το ''κλικ''που σε φέρνει κοντά στον άλλο αυθόρμητα, δίχως τον παραμικρό κόπο.
Έβλεπα τα μάτια σου κι έσφιγγα το χέρι μου στο δικό σου πιό πολύ. Έκανα την αγκαλιά μου τρυφερότερη, μ ά τ α ι α..
Άλλωστε, δεν είμαστε πιά οι δυό μας. Αυτάρεσκα, αφήσαμε τόσο κόσμο ανάμεσα μας. Σε έδωσα απλόχερα. Δεν ήθελες. Σε πρόδωσα..

Ζήτησα χρόνο, μου τον έδωσες..
Γύρισα πολλές φορές, ξύπνησα στο κρεββάτι σου, γεύτηκα τον έρωτα σου, μ ά τ α ι α..
Νιώθω έναν αργό θάνατο να μας τυλίγει, σαν ένα μεγάλο μπουκέτο τριαντάφυλλα, κομμένο από καιρό, γυρισμένο ανάποδα στον ήλιο. Αν αγγίξω τα πέταλα σου, θα σκορπίσουν στο χώμα, αν με αγγίξεις, θα σπάσω..

Φοβάμαι πως μερικές φορές, δεν είναι που περιμένουμε πολλά από τους άλλους, είναι που εμείς δεν μπορούμε να φτάσουμε τα όσα ονειρευτήκαμε.
Αδειάζουμε στην πορεία, μας κουράζει και μόνο η σκέψη, αδυνατούμε γιά το τέλειο, και δεν συμβιβαζόμαστε με το μέτριο.
Ή και κάτω του μετρίου.
Αν φύγω, με μιάς όλα θα χαθούν, μα προτιμώ να σ έχω.
Κουράστηκα να παλεύω γιά το καλύτερο, το τέλειο. Υπάρχει; Μπορεί ένας άνθρωπος να ανήκει μόνο εκεί; Παλάτια να του χτίσεις, αγγέλους να κατεβάσεις δεν τον κρατάς κοντά σου.

Θα μείνω, θα μείνω σου λέω, κι ας μην είναι όπως ήταν τίποτα πιά.
Κι ας σκορπιέμαι από δω κι από κεί. Κι ας είναι οι ανάσες βαριές. Κι οι κινήσεις κουρασμένες.
Μη μου παραπονιέσαι, σημασία έχει πως είμαι και εδώ.

Αλλιώς, στάχτη.. αλοίμονο..

16 comments:

  1. Κουράστηκα να παλεύω γιά το καλύτερο, το τέλειο. Υπάρχει; Μπορεί ένας άνθρωπος να ανήκει μόνο εκεί;

    Κι όμως εγώ σε καταλαβαίνω .....

    ReplyDelete
  2. Σάμπως και να υπάρχει το τέλειο, υπάρχει τέλειος να το δεί;

    και αν το δεί κάποιος α-τελής πόσο θα αντέξει δίπλα στο Τέλειον;

    και πόσο το Τέλειον θα αντέξει το α-τελές..

    χαιρετώ σας..

    ReplyDelete
  3. Συμβιβασμός δηλαδή;

    ReplyDelete
  4. Σε ενα θα διαφωνησω μονο.

    Σημασια δεν εχει που εισαι εκει....τι να σε κανει να εισαι εκει και να λειπεις ;

    Το τελειο ευχομαι κι εγω να μην υπαρξει ποτε. Αλοιμονο αν υπαρχει...τι θα προσδοκουμε μετα;; Σμιλευουμε τις σχεσεις εσαει μ' αυτο το σκοπο :)

    xxx

    ReplyDelete
  5. λες: φοβάμαι πως μερικές φορές, δεν είναι που περιμένουμε πολλά από τους άλλους, είναι που εμείς δεν μπορούμε να φτάσουμε τα όσα ονειρευτήκαμε.
    έτσι είναι. αναζήτηση διαρκείας...
    filos ton Maasai

    ReplyDelete
  6. Άλλωστε, δεν είμαστε πιά οι δυό μας. Αυτάρεσκα, αφήσαμε τόσο κόσμο ανάμεσα μας. Σε έδωσα απλόχερα. Δεν ήθελες. Σε πρόδωσα..

    Νηστέυει η ψυχή μου απο πάθη .. που έλεγε και ο Καρούζος .

    Την καλησπέρα μου .

    ReplyDelete
  7. @..αναστασια..

    ειμαι σιγουρη πως με καταλαβαινεις..
    απολυτα..

    :)

    ReplyDelete
  8. @..ευρυνοε..

    σιγουρα δεν υπαρχει, αλλωστε με τι μετρα και σταθμα θα μετρηθει;

    η τελειομανια ομως;

    ReplyDelete
  9. @..ανελ..

    ας το πουμε ετσι..

    ReplyDelete
  10. @..dee dee

    το τελειο δεν υπαρχει αλλα το αναζητουμε..
    αναζητωντας ή φτανοντας πολλες φορες εκει, απορριπτουμε το αλλο, το πιο απλο, το πιο χαζο αν θες..

    φτανουμε στο σημειο να λεμε, ή το ''καλο'' ή τιποτα.. ενω υπαρχουν ομορφες ενδιαμεσες καταστασεις..

    για τις γραφες στο ημερολογιο μου μιλω παντα..

    ReplyDelete
  11. @..ανωνυμε..

    δε μ αρεσει αυτο, καποια στιγμη θα πρεπει να νοιωσεις περηφανος και για οτι εχεις αποκτησει ως τωρα..

    :)

    ReplyDelete
  12. @..Τασο..

    ναι, το συγκεκριμενο ημερολογιο δεν επρεπε να μαθευτει, ετσι ξεκινησε τουλαχιστον..

    οχι πως με πειραζει, δεν κρυβω κατι..

    απλα δεν βγαινει, δεν β γ α ι ν ε ι πια..

    ReplyDelete
  13. Μου θύμισες κάτι παλιά δικά μου, με συγκίνησες με τα δικά σου...

    Όπως και να'χει τα κατάφερες πάλι.

    Καλημέρα...

    ReplyDelete
  14. @..delfinoula..

    ολοι κοινες σκεψεις και βιωματα εχουμε..

    καλημερα

    ReplyDelete
  15. Αλλιώς στάχτη αλίμονο... Μια ελπίδα διακρίνω όμως πάντα να αχνοφαίνεται... Το κείμενό σου ευαίσθητο όσο και θηλυκά μοιραίο. Φιλιά πολλά

    ReplyDelete
  16. @..βασιλη..

    ναι, αν πω φευγω, τελος, δεν θα το αφησω να φαινεται σε κοινη θεα, θα το κλειδωσω, αν δε το σβησω ολοτελα..

    :)

    ReplyDelete

μια μέρα

  χρόνος τότε που σκοτώναμε το συναίσθημα,  κι ενώ η ψυχή έλεγε ναι,  εμείς επιλέξαμε το όχι νοσταλγία ο τρόπος που σήκωνες ψηλά τα μανίκια ...