Sunday, October 11, 2009

όρια

Νοιώθοντας ακόμη ένα τσίμπημα από τα λόγια που μου είπε ένας γνωστός προχθές, αναρωτιόμουν, εαν γνωρίζουμε καλά τα πάσης φύσεως όρια, πολύ δε περισσότερο τα όρια του λόγου και της έκφρασης.

Εάν χρησιμοποιώντας την συγκεκριμένη φράση, αντιλαμβανόμαστε το αν θίγουμε τον συνομιλητή μας ή όχι.

Εαν μιλάμε έτσι γιά να πούμε κάτι, μέσα από ένα πρίσμα αλαζονείας κι εγωισμού, ''ζαμανφουτίστικα'' εντελώς, αν θέλουμε πραγματικά οι λέξεις μας και οι έννοιες τους να περάσουν σκληρά προς τον άλλον κρύβοντας αρρωστημένα απωθημένα, ή αν μιλάμε ''χαλαρά'' και με κάποια αφέλεια, αμελώντας ηθελημένα να σταθούμε στην λεπτομέρεια και στην αξία της.

Στιγμή είναι, θα περάσει, λόγια είναι, σε δυό λεπτά θα έχουν ειπωθεί καινούργια, μα κάποιες ''χοντρές'' και δίχως λόγο εκφράσεις δεν καταπίνονται.

Λέω να μην του ξαναπευθύνω τον λόγο.. κι αν κάποια στιγμή ερωτηθώ, θα του πω στα ίσια..
Εκείνο που είπες τότε φίλε μου.. μ ενόχλησε πάρα πολύ..

υ.γ. η φωτο από το deviantart

29 comments:

  1. Αυτό ήταν πάντα το μεγαλύτερο μου λάθος.
    Ποτέ δεν παραπονέθηκα για λόγια που με πλήγωσαν και κάποια από αυτα με πονάνε ακόμη
    Απλά απομακρύνομαι διακριτικά και χάνομαι κι αυτό είναι το μεγαλύτερο λάθος.

    Δεν ξέρω αν θα καταφέρω ποτέ να το αλλάξω

    ReplyDelete
  2. Δεν ξέρω αν είναι δικαιολογημένο με μια λάθος κουβέντα να απομακρυνόμαστε. Το κάνω κι εγώ πολύ συχνά. Γι' αυτό δεν ξέρω...

    ReplyDelete
  3. @..αναστασια..

    αν παραδεχτεις στον συνομιλητη σου, πως ναι, κατι σε ενοχλησε, υπαρχουν δυο περιπτωσεις συμπεριφορας του..

    στην πρωτη, σε αντιμετωπιζει εγωιστικα και ''ωχαδερφιστικα'', σα να λεμε ''αει κι εσυ κι ο γρυλλος σου'' εχω τοσα στο κεφαλι μου, με τις δικες σου ιδιοτροπιες θα ασχολουμαι;

    στην δευτερη, θα σε παρει απο κοντα και με καθε τροπο θα σου εξηγησει..

    δε ξερω, αν, ακομη και μετα απο μια καλη εξηγηση, η σχεση παραμενει η ιδια..

    φοβαμαι πως οχι..

    *στην περιπτωση μου, μιλαω για χοντρη εκφραση γνωστου, που αφορουσε προσφιλες μου προσωπο..
    φοβαμαι πως ειναι θεμα προσωπικοτητας και καλλιεργειας..
    πως ουτε καταλαβε τι ειπε..

    και τωρα που το ξανασκεφτομαι, και για αλλο γνωστο μου προσωπο μιλησε ''καπως''..

    ReplyDelete
  4. @..maria jose..

    κι εγω..
    μα ολα ειναι σχετικα..
    δικοπο μαχαιρι, αλλα ειναι σα να του δινουμε μια ακομη ευκαιρια..

    απο την αλλη θελουμε απο ενα γνωστο να μας σεβεται αν μη τι αλλο..
    και το να σου μιλουν χωρις διακριτικοτητα ειναι ελλειψη σεβασμου..

    ReplyDelete
  5. This comment has been removed by the author.

    ReplyDelete
  6. @..μπατλερ..

    στην προκειμενη περιπτωση, δε με πειραξε μια αληθεια ή κατι που θα πρεπει να ψαξω.. αλλα μια χοντρη αερολογια που ρε παιδι αν ξερεις τι ακριβως ξεστομιζεις εκεινη τη στιγμη δε θα το πεις..

    γενικοτερα τωρα..

    οχι δεν εχει δικαιωμα να σε πει μαλακα η φιλη σου..
    εκτος κι αν σου παραθεσει και χιλια επιχειρηματα..
    τοτε ναι.. και δικαιωμα εχει και να το σκεφτεις εσυ πρεπει..
    εννοειται πως ζητησες την γνωμη της..

    κι εγω ειπα χθες ενα φιλο μου ''συντηρητικο'' ισως χρησιμοποιησα και την λεξη ''οπισθοδρομικος'' δε θυμαμαι..

    αυτα δε μ ενοχλουν καθολου, αν λεγονται απο ατομα που δε το κανουν για να σε πατησουν.. ;)

    θα ξαναγυρισω στην προσωπικη μου παρεξηγηση..
    ουτε η γνωμη του μ ενδιαφερει, ουτε στην αερολογια του υπαρχει η παραμικρη αληθεια..

    δε θελω να αφιερωνω τις ωρες μου, τον χρονο μου σε τετοιους ανθρωπους..
    για αυτο και ειπα πως δεν θα του ξαναπευθυνω τον λογο..

    κι ισως επρεπε να το κανω εδω και καιρο..

    ReplyDelete
  7. Εμένα αν κάτι με ενοχλεί πάντα το λέω.. και ας έχει μετά αρνητικές επιπτώσεις.. Δε μπορώ να το κρατήσω μέσα μου..θα το πω..

    ReplyDelete
  8. @..roadartist..

    νομιζω πως ειναι και το πιο σωστο..
    ολα τα υπολοιπα ειναι αναλυσεις για να αποφυγουμε την κατα μετωπον επιθεση..

    αχ αυτος ο φοβος μας γμτ..

    ReplyDelete
  9. Kατά την γνώμη μου όσα καινούργια και να ειπωθούν αυτά που μας αγγίζουν ή αυτά που μας πληγώνουν αιωρούνται .. για πάντα.

    "..αν κάποια στιγμή ερωτηθώ.." ;;; Γιατί να το κουβαλάτε μέχρι τότε, επιτόπου στέλνουμε πίσω το πρόβλημα, στην πηγή του..

    Καλό απόγευμα :-)

    ReplyDelete
  10. @.. maximus..

    θα συμφωνησω μαζι σου.. οσες εξηγησεις κι αν υπαρξουν θα αιωρουνται σα μικρα φαντασματα..

    *ομως, κατι αλλο ηθελα να σημειωσω εδω..

    ποσες φορες λεμε πραγματα χωρις να περασουν απο το ειδικο φιλτρο, χοντραδες που κατα βαθος προσβαλλουν;
    για τον α ή β λογο νομιζω απειρες φορες ο καθενας μας..

    μηπως θα επρεπε να ειμαστε λιγο πιο προσεκτικοι;
    απο την αλλη, η μεγαλη διακρικοτητα εκμηδενιζει καθε ιχνος αυθορμητισμου..

    εχει ενα λεπτο σημειο η ολη ιστορια που ειναι πολυ ευκολο να χαθει..

    ReplyDelete
  11. Και γιατί να περιμένουμε τόσο πολύ; Ας το λέμε αμέσως!

    Φιλιά πολλά και καλή εβδομάδα!

    ReplyDelete
  12. @..aa..

    λιτος και ζουμερος ;)))

    ReplyDelete
  13. μιλάς για γνωστός και όχι για φίλος, οπότε θα πώ πως πρέπει να έχει τα όρια του γνωστού. Μήπως όμως για εκείνον είσαι φίλη και σου μιλά πιο ελεύθερα?
    Ευκαιρίες δίνουμε μόνο σε ότι μας ενδιαφέρει.
    Προσέχουμε τι λέμε για να μην εισπράξουμε κάτι που δεν θέλουμε.
    Αν κάτι μας ενοχλεί το λέμε ή έστω το δείχνουμε.
    Και τέλος κρίνουμε αν αυτός που είπε την φράση είναι κακοπροαίρετος ή την είπε απλά για να μας ξεκουνίσει απο κάτι που βλέπουμε οτι κάνουμε λάθος. (αυτό προϋποθέτει οτι είσαστε φίλοι)

    Προσωπικά καμιά φορά μπορεί να πώ κάτι που θα πειράξει τον άλλον γιατί απλά τον νιώθω φίλο και το λέω. Μου έχει τύχει πάντως να παρεξηγηθώ με κάτι που είπα αλλά όταν το καταλαβαίνω προσπαθώ να εξηγήσω γιατί το είπα. Άλλες τα καταφέρνω άλλες όμως όχι.

    ReplyDelete
  14. @..george..

    μιλαω για γνωστο..
    τα λεγαμε στο μσν..
    τυπικη σχετικα σχεση..

    κι εκει που καθομουν κι εξηγουσα καποια πραγματα που μου ζητησε, κουβεντα λεγεται αυτο, ζεματιστηκα..

    αυτα τα απλα..

    ειμαι σιγουρη πως εσυ προσεχεις τι λες..
    και εισαι και σωστος συζητητης..
    και ευγενικος και διακριτικος..

    ReplyDelete
  15. Στέλλα, περισσότερο να φοβάσαι τα σιγανά ποταμάκια παρά τους αθυρόστομους. Όταν, βέβαια, οι τελευταίοι γίνονται θρασείς, τους κόβεις τον αέρα. Με μια κίνηση. Επί τόπου.

    ReplyDelete
  16. @..πηνελοπη..

    ολοι εχουν την αδυναμια του λογου..ολοι μπερδευονται στην δυναμη του αυθορμητισμου..

    κι εκει τα παιρνει ολα ο ανεμος, κι οποιου ματι βγει.. :))))

    ReplyDelete
  17. "όρια"...βάλ'τα! χωρίς πολλά πολλά,φεγγαρένια μου.Κερδισμένοι βγαίνουν και οι δύο!...φιλάκι;)

    ReplyDelete
  18. Υπάρχει ένα κομβίον που γράφει πάνω delete..

    το γνωρίζετε ε;

    αυτό πατήστε!!

    καλό βράδυ :)

    ReplyDelete
  19. Εγώ πιστεύω ότι πρέπει να του το πεις τώρα..
    Ξέρεις κάτι ρε φίλε.. Μη με βλέπεις δυνατή.. είμαι εύθραυστη και ευαίσθητη.. και με πειράζει που μου μιλάς έτσι.. και δεν νομίζω ότι αξίζω τέτοια συμπεριφορά..
    Αυτά καλύτερα είναι να λύνονται στην ώρα; τους.. Μετά γιγανόνονται και παίρνουν άλλη διάσταση.

    ReplyDelete
  20. Να μην το κρατάς μέσα σου. Ή να το ξεχάσεις/δικαιολογήσεις/συγχωρήσεις ή να του το πεις, όχι την άλλη φορά, τώρα να του το πεις, να τον πάρεις τηλέφωνο και να του το πεις. Αν σε ενδιαφέρει.

    ReplyDelete
  21. @..ψυχη μου..

    αν ειναι να την ακουσεις και μετα να βαλεις τα ορια ας τα να πανε..

    ReplyDelete
  22. @..ευρυνοε..

    κι αυτο το γμν το enter ποτε θα παιξει μου λες;;;)))

    ReplyDelete
  23. @..jacki..

    δεν ειναι το θεμα του να ειμαι εγω ευθραστη κι ευαισθητη, ειναι το τι ''κοτσανα'' θα πεταξει αυτος μη εχοντας τον ελεγχο της γλωσσας του..

    ReplyDelete
  24. @..loulita..

    οχι δε μ ενδιαφερει, αλλα επειδη ξερω πως εκ των πραγματων θα τον ξανασυναντησω.. καποια στιγμη θα το πω..

    καλο βραδυ..

    ***ευχαριστω για ολα σας τα σχολια..

    ReplyDelete
  25. Eυδιάκριτα τα όρια ή όχι. Αυστηρά ή χαλαρά; Είναι και θέμα συμβατότητας αν όχι ωριμότητας & σεβασμού στον άλλον.
    Μερικές φορές & η οικειότητα συμβάλλει, θετικά ή και αρνητικά!
    Όλα παίζουν, και ιδιαίτερα ο κοινωνικός μας πολιτισμός:)

    ReplyDelete
  26. @..caesar..

    ευστοχο το σχολιο σου..

    η ωριμοτητα θα ελεγα κι ο κοινωνικος πολιτισμος.. ιδιως το δευτερο, οταν δεν ερχεται σε αντιφαση με την προσωπικη αλαζονεια..

    ReplyDelete
  27. Αν κάτι επαναλαμβάνεται, όχι απαραίτητα με τα ίδια ακριβώς λόγια, αλλά με το ίδιο στυλ, δεν μπορεί να είναι τυχαίο. Δε δέχομαι ότι ότι ο συνομιλητής δεν μπορεί να φιλτράρει μέσα του τα λόγια και απλώς καταλήγει πάντα να μας θίγει...
    Έχω κι εγώ προσφάτως ανάλογο περιστατικό και επέλεξα τη σιωπή και την απομάκρυνση. Καλώς ή κακώς, δεν ξέρω. Φοβάμαι όμως ότι αν ερωτηθώ, θα αρχίσω να γαβγίζω από την οργή...Και προτιμώ να σιωπώ...

    ReplyDelete
  28. @..kostantine..

    καμμια φορα σκεφτομαι αν εν τω μεταξυ προ ειπαμε κατι εμεις διχως να το φιλτραρουμε, κι ερεθισαμε την κακια πλευρα της γλωσσας του..

    μπορει κι ετσι να ναι..

    *σ ευχαριστω για την προσκληση.. θα το δω..

    ReplyDelete
  29. Θα συμφωνήσω εδώ με την προλαλήσα Αναστασία…

    …και εμένα λοιπόν ήταν το μεγαλύτερό μου λάθος… να μη μιλάω και να τα προσπερνάω έτσι…
    Μέσα μου όμως πάντα γινόντουσαν απανωτές εκρήξεις…
    Τι τα θες όμως… εγώ τσουρουφλιζόμουν και περίμενα να κοπάσει καθώς απομακρυνόμουν σταδιακά…

    Και άααντε μετά να εξηγήσεις τι έχεις και γιατί χάθηκες!!!
    Τους το πετάς ή δεν τους το πετάς στη μούρη τότε…
    (εγώ πάντως δεν το έκανα… και ακόμη το μετανιώνω…)

    ΦΦφφφφφ…. Αυτά τα κατορθώματα!!!
    Δεν φαντάζεσαι καταπίεση που είναι να κρατάς νύχι τιγρένιο μέσα!!!!
    Ααα πα πα !!!

    Πάρε τιγροφιλί φεγγαροαγκαλένια μου!

    ReplyDelete

μια μέρα

  χρόνος τότε που σκοτώναμε το συναίσθημα,  κι ενώ η ψυχή έλεγε ναι,  εμείς επιλέξαμε το όχι νοσταλγία ο τρόπος που σήκωνες ψηλά τα μανίκια ...