Friday, August 27, 2010

κουβέντες της θάλασσας

Ήταν αφοσιωμένη στις σελίδες ενός βιβλίου, κάθε τόσο έπινε μια γουλιά από τον καφέ της.
''Τσιγάρο;'' πρότεινα.
Πήρε ένα άφιλτρο από το πακέτο, γύρισε προς τα δεξιά, έτσι ώστε να προφυλάσει την φλόγα του αναπτήρα από τον αέρα και φύσηξε με δύναμη τον καπνό.
''Δεν μ αρέσουν οι άνθρωποι που έχουν ένα μόνιμο παράπονο'' είπε, '' αυτοί που ολοφάνερα θα έπρεπε να παιρνούν καλά, κι αντί για αυτό ζητούν πάντα κάτι άλλο από αυτό που έχουν, κάτι άλλο που θαρρείς επίτηδες δεν έρχεται, γιατί η γκρίνια τους θρέφει, κι αν ακόμη έρθει, έχουν ήδη περάσει στην επόμενη φάση όπου ζητούν και πάλι κάτι τρίτο ή τέταρτο''
''Λένε μερικοί πως τα ζητούν όλα, μα το ''όλα'' ειναι σχετικό και διαφορετικό στον καθένα, κι αυτό το ''όλα'' το δικό σου γιά μένα να είναι το ''τίποτα'', υποκειμενικό κι αμφίβολο.''
''Κι η ομορφιά του ανθρώπου είναι να ξέρει να ευχαριστιέται, ούτε πρόσωπο, ούτε σώμα, ούτε τίποτα από όλα αυτά, μόνο η αύρα που αφήνει ο καθένας κι η εσωτερική πληρότητα που την κάνει τόσο διαφορετική!''

Έσβησε το αποτελειωμένο τσιγάρο σ ένα σταχτοδοχείο γεμάτο ως τη μέση με άμμο κι έφυγε προς τη θάλασσα.. πριν προλάβω να την δω είχε βουτήξει σ ένα νερό κρύσταλο, να το πιείς στο ποτήρι..

24 comments:

  1. υποκλίνομαι...

    ένα από τα ομορφότερα κείμενα που έχω διαβάσει στη μπλογκοβόλτα μου...
    στεγνα!


    καλησπέρα σου!

    :)

    ReplyDelete
  2. @ ναυτη

    επ.. σαν υπερβολικο σε βρισκω.. και δεν ακουσα κ αποψη ;)))

    ReplyDelete
  3. Θα πρέπει να ήταν αρκετά νέα, για να έχει την απειρία να ξεπερνά την εξωτερική ομορφιά με ευκολία (αν και σαν γυναίκα, είναι η φυσική της ευκολία) και αρκετά μεστή, για να φέρει την άποψη οτι η ομορφιά είναι να ξέρεις να φχαριστιέσαι με κείνα που κατ-έχεις μονάχα, κείνα που φτιάχνουν την εσωτερική πληρότητα..

    είναι η εποχή που όλα μοιάζουν να ισορροπούν μέσα μας..
    μετά, πάλι αλλάζει αυτό, αλλά είναι άλλη κουβέντα..

    καλησπέρα, ωραία φωτό :)
    (είναι να'χεις χέρι)

    ReplyDelete
  4. @ ευρυνοε

    απεναντιας η εμπειρια της μεσης ηλικιας βοηθαει στο να ξεπερασεις την ομορφια την εξωτερικη..
    τα βιωματα κυριως κι αισθηση πως τα παντα ειναι εφημερα, σημερα τα εχεις κι αυριο για καποιο λογο ΔΕΝ..

    εε; τι λες;

    ReplyDelete
  5. Μα είπα..
    όλα αλλάζουν μέσα μας συνεχώς..
    αυτοί που ήταν κανόνες χθές, σήμερα είναι εξαιρέσεις και ξανά απο την αρχή..

    άλλωστε πώς να συνεννοηθούν δυό άνθρωποι απο διαφορετικούς πλανήτες;
    (Άρη και Αφροδίτη;)

    ασπασμοί :)

    ReplyDelete
  6. @ ευρυνοε

    συμφωνω απολυτα μαζι σου ;))

    ReplyDelete
  7. Γιατί το όλα το δικό μου να είναι το τίποτα κάποιου άλλου και να μην συναντιούνται έστω κάπου στη μέση?
    Καλό βράδυ!!!

    ReplyDelete
  8. @ angel

    γιατι ο καθε ανθρωπος εχει τα δικα του βιωματα, τα δικα του θελω και τη δικη του προσωπικοτητα ;)))

    ReplyDelete
  9. Να μου την γνωρίσεις παρακαλώ... επιμένω... να μου την γνωρίσεις...
    :)))

    ReplyDelete
  10. Εμένα να δεις πως με εκνευρίζει αυτό το ανικανοποίητο και μίζερο...
    Δυστυχώς σε πολλές περιπτώσεις αυτό είναι στάση ζωής, κρίμα γιατί έτσι χάνεται όλη η ουσία...

    Για την προτελευταία παράγραφο δε σχολιάζω το έγραψες ακριβώς έτσι όπως το νιώθω:)

    ReplyDelete
  11. @ οδοιπορε

    μπααα.. δε θα το κανει..

    ReplyDelete
  12. @ roundel

    σταση ζωης των περισσοτερων μας ;)

    ReplyDelete
  13. Σοφά λόγια!
    Άραγε ποιο βιβλίο διάβαζε...

    ReplyDelete
  14. @ caesar

    παει καιρος που δε πολυψαχνεται πια με τα βιβλια κι εχει χαθει ;)))

    ReplyDelete
  15. Λίγοι είναι αυτοί που δεν γκρινιάζουν και νοιώθουν καλά με αυτά που εχουν η μπορούν να έχουν.Οι περισότεροι είναι μίζεροι και αυτό κυριαρχεί παντού.
    Αν σταματήσει η μιζέρια τότε κάτι μπορεί να αλλάξει αν και δε το βλέπω γιατί λείπει η αυτογνωσία.

    καλό σ/κ

    ReplyDelete
  16. @ vasiliki

    οπως τα λες.. συμπεριλαμβανομενων και των εαυτων μας ;)))

    ReplyDelete
  17. Υπάρχουν κάποιοι που ότι και να τους δώσεις δεν θα περάσουν ποτέ καλά. Είναι ανικανοποίητοι μέσα στην ψυχή τους. Τα πλάθουν μέσα στο μυαλό τους κάπως, και όταν δεν γίνονται έτσι, τίποτα δεν τους ευχαριστεί.
    Κρίμα...γιατί η ομορφιά και η απόλαυση είναι στα απλά.

    ReplyDelete
  18. Έχω πάψει εδώ και χρόνια να αναζητώ την ομορφιά (εξωτερική) στον άνθρωπο. Με ενδιαφέρει πια να "μυρίζω" την αύρα που αφήνει στο πέρασμά του...όσο πιο πλήρης τόσο πιο όμορφη η μυρωδιά αναδύει :)

    Καλημέρα
    καλως σε βρίσκω :)

    ReplyDelete
  19. coffeemug

    ετσι ακριβως.. δυσκολο να περιοριζεις με την φαντασια σου εκ των προτερων..

    ReplyDelete
  20. @ lena

    αλλωστε αυτο σου μενει απο εναν ανθρωπο..
    η δυναμη της προσωπικοτητας του κι η γλυκα του χαρακτηρα του..

    μμμ κι ο τροπος που αντιμετωπιζει τις καταστασεις που του ερχονται..

    ReplyDelete
  21. oles autes tis meres...auto to thema me apasxolei...i grinia tou na min ksereis ti sou leipei,otan stin ousia exeis ta panta....poso me kourazw wres wres....euxaristw...to keimeno sou me epanefere,ekei pou prepei na eimai

    ReplyDelete
  22. κι εγώ υποκλίνομαι χωρίς καμία υπερβολή ... κι αναρωτιέμαι μήπως κι εγώ έχω μόνιμα ένα παράπονο παρόλο που αναζητώ μετά μανίας την ... αύρα των ανθρώπων.

    καλώς σε ξαναβρίσκω

    ReplyDelete
  23. Δεν θα σχολιάσω αυτα που είπε η Κυρία αλλά το γεγονός ότι σε άγγιξαν και τα δημοσίευσες εδώ.....
    Δεν κατάλαβα αν ήταν φίλη σου ή ήταν μια τυχαία παρουσία, δεν μιλάς έτσι σε έναν άγνωστο..... ωστόσω ήταν πολύ βαθυστόχαστα αυτα που σου είπε και έπιασαν τόπο.... Σχολιάζοντας θα ήθελα να πω ότι η πρώτη εντύπωση είναι καταλυτική μόνο αρχικά..... τον ασχημότερο άνθρωπο του κόσμου σίγουρα κάποιοι τον βλέπουν πολύ όμορφο!!!

    ReplyDelete
  24. @ kate

    ευχαριστω για το περασμα σου..

    ο ασχημοτερος ανθρωπος του κοσμου θα ελεγα πως δεν υπαρχει.. λιγο πολυ ολοι ιδιοι ειμαστε με μικρες ουσιαστικα διαφορες ;)))

    ReplyDelete

τί άλλο να πεις;

  Μπαίνεις σε ένα δωμάτιο και μοιάζει παγωμένο.  Σκουπίδια εδώ κι εκεί,  σκόνη πολύ.  Οι καρέκλες άδειες και οι θεατές ανύπαρκτοι.  Όσο και ...